Από την θεματική του εαυτού, ήρθε η στιγμή να μιλήσουμε για την φιλία και κατ’ επέκταση για την συνεργασία. Κι αυτό γιατί όπως είπε ο Jim Morrison: “Φίλος είναι κάποιος που σου δίνει πλήρη ελευθερία να είσαι ο εαυτός σου”.
Διαβάσαμε το βιβλίο “Η σκάλα της Αγάπης” που μας βοήθησε να καταλάβουμε την αξία της συνεργασίας σε μια ομάδα. Βρήκαμε τις μαγικές λέξεις της συνεργασίας, τις βάλαμε πάνω στην σκάλα της αγάπης, ενώ τις λέξεις που διατάρασσαν την συνεργασία τις πετάξαμε στο καλάθι των αχρήστων….
και αφού συνεργαστήκαμε φτιάξαμε τις σκάλες της Αγάπης, οι οποίες στολίζουν τις τάξεις μας και μας υπενθυμίζουν ότι αν συνεργαζόμαστε θα καταφέρουμε να ανέβουμε τη σκάλα της αγάπης και να αγγίξουμε τα αστέρια!
και τους αριθμούς από το 1 μέχρι το 5.
Ακούσαμε το τραγούδι “Ένας ίσον κανένας”και φτιάξαμε τα κάδρα της φιλίας με τα γλυκά λόγια για τους φίλους μας…
καθώς και το παζλ της.
Διαβάσαμε το παραμύθι “Το ψάρι που το λέγανε Ουράνιο Τόξο” και είδαμε πόσο πολύ χάρηκε το ψάρι, όταν μοιράστηκε με τους φίλους του τα λέπια που λαμπύριζαν…
και φτιάξαμε το δικό μας ψάρι “Ουράνιο Τόξο”, λέγοντας παράλληλα τι μας αρέσει να μοιραζόμαστε με τους φίλους μας.
Επίσης, είδαμε το παραμύθι “Δωσ’ μου το χέρι σου”και μιλήσαμε για τα χαρακτηριστικά ενός καλού φίλου…
το αποσώσαμε ομαδικά στο χαρτί για να μας υπενθυμίζει ότι οι καλοί φίλοι πάντα πρέπει να δίνουν το χέρι τους ο ένας στον άλλο…
σε ζευγάρια….
αλλά και ατομικά ζωγραφίζοντας το.
Επιπλέον, διαβάσαμε το “Προσοχή! Το πρόβατο… δαγκώνει!” και συζητήσαμε για τα 3 βήματα που πρέπει να ακολουθούμε όταν νιώθουμε θυμό….
Είδαμε διαφορά σενάρια και γίναμε ηθοποιοί και που έπρεπε να ακολουθήσουμε αυτά τα 3 βήματα….
και ζωγραφίσαμε τι κάνουμε όταν θυμώνουμε με τους φίλους μας… Αααα και φτιάξαμε γωνιά ηρεμίας.
Έπειτα, αποφασίσαμε να συνεργαστούμε σε μεγαλύτερες ομάδες και να φτιάξουμε τον Έλμερ, τον παρδαλό ελέφαντα.
Επιπρόσθετα, διαβάσαμε το “Του σκοινιού τα μανταλάκια” του Αντώνη Παπαθεοδούλου, τα οποία κάποιες φορές μπορεί να τσακώνονται αλλά πάντα βοηθάνε το ένα το άλλο όταν πρέπει να συνεργαστούν για να απλωθεί μια βαριά κουβέρτα ή ένα χαλί. Άλλωστε οι φίλοι στα δύσκολα φαίνονται! Είδαμε στην πράξη ότι η βαριά κουβέρτα χρειάζεται πολλά μανταλάκια για να κρεμαστεί. Κρεμάσαμε τις λέξεις αγάπη και φιλία…
Ζωγραφίσαμε αυτά που μας έκαναν εντύπωση και φυσικά κρεμάσαμε τις ζωγραφιές μας με μανταλάκια.
Διαβάσαμε το παραμύθι “Το αστέρι στης φιλίας”…
φτιάξαμε φίλους από το βάζο και βγήκαμε στην αυλή να μαζέψουμε φθινοπωρινά φύλλα….
Με ένα φθινοπωρινό φύλλο που περνούσε από φίλο σε φίλο ή το αφήναμε να πέσει ευχόμασταν κάτι για τον φίλο μας! Οι περισσότεροι είπαν να είναι φίλοι για πάντα!
Παίξαμε αστερό-αγκαλίτσες: σκορπίσαμε στεφάνια στο πάτωμα, τύπου μουσικές καρέκλες και κάθε φορά που βγάζαμε ένα στεφάνι προσπαθούσαμε να χωρέσουμε όλοι στο στεφάνι.
Ξαφνικά, μια μέρα βρεθήκαμε με 3 εισιτήρια για το Λούνα Παρκ στα χέρια μας και έπρεπε να δούμε με ποιους φίλους μας θα πηγαίναμε εκεί. Αφού μοιράσαμε τα εισητήρια…..
Αποτυπώσαμε στο χαρτί ποιους φίλους θα παίρναμε μαζί μας.
Η φιλία μας άνθισε, όπως και τα φυτά, αλλά και με τον τρόπο που τα χρώματα αλλάζουν όταν αναμειγνύονται μεταξύ τους!
Προσπαθήσαμε να κάνουμε τους φίλους μας να γελάσουν…
και τέλος, φτιάξαμε το αστέρι της φιλίας.
