Πέφτουν τα φύλλα απ’ τα δεντράκια…
Ήρθε το φθινόπωρο και η φύση γύρω μας αλλάζει. Βγήκαμε στην αυλή και παρατηρήσαμε τα δέντρα της, αλλά και τα δέντρα έξω από αυτήν. Αρκετά φύλλα έχουν πέσει, κάποια έχουν αλλάξει χρώμα, κάποια αντιστέκονται στο αεράκι και είναι ακόμη στα κλαδιά. Επιστρέφουμε στην τάξη και συζητάμε για αυτά που είδαμε. Ακούσαμε το Φθινόπωρο του Σταμάτη Σπανουδάκη , αφεθήκαμε να χορέψουμε στο ρυθμό του τραγουδιού και παρατηρήσαμε τις εικόνες και τα χρώματα στο βίντεο https://www.youtube.com/watch?v=wuaWSAZJhsw . Τραγουδήσαμε το “Πέφτουν τα φύλλα απ’ τα δεντράκια” κι αποδώσαμε με τα δαχτυλάκια μας τους ήχους της βροχής. Με τη βοήθεια των μουσικών οργάνων κάναμε τους ήχους του φθινοπώρου και παίξαμε φθινοπωρινά κινητικά παιχνίδια.
Στον γραπτό λόγο προσπαθήσαμε να ξαναγράψουμε με σταγονίτσες και φυλλαράκια τη λέξη “φθινόπωρο”. Οπότε μιλήσαμε για τη φωνούλα Φ, που αρχίζει το φθινόπωρο. Κάναμε και μια ατομική δημιουργία στην οποία στολίσαμε με Φ (για φύλλα) ένα δεντράκι και συμπληρώσαμε με δακτυλομπογιές φύλλα πεσμένα στο έδαφος.
Με αφορμή τα φυλλοβόλα δέντρα και τα αειθαλή παίξαμε κινητικό παιχνίδι, όπου στη λέξη φυλλοβόλα κάναμε τα φύλλα που πέφτουν και πέφταμε κάτω και στη λέξη αειθαλή σηκωνόμασταν ψηλά σαν τα φύλλα που μένουν ψηλά στα δέντρα. Όποιος μπερδευόταν έβγαινε απ’ το παιχνίδι μέχρι να μείνει ένας νικητής. Παίξαμε και κάτι αντίστοιχο με τις μουσικές καρέκλες, αλλά με τα γράμματα Φ και Α στο πάτωμα. Περάσαμε και το μονοπάτι του Φ ή του Α.
Κάναμε μια ομαδική δημιουργία ενός φθινοπωρινού δέντρου απλώνοντας με αλουμινόχαρτο τις δακτυλομπογιές για ουρανό και σκίζοντας γλασέ χαρτί στα χρώματα του φθινοπώρου για τα φύλλα.