Το όνομά μου είναι ένα στοιχείο του εαυτού μου, το πρώτο που δίνω σε κάποιον που γνωρίζω και η πρώτη λέξη που μαθαίνω να αναγνωρίζω. Το όνομά μου που αγαπώ,  τώρα μπορώ και να το βρω! Αυτός είναι ο στόχος από τα πολλά παιχνίδια που κάναμε αυτές τις μέρες στο νηπιαγωγείο μας.

Παίξαμε το παιχνίδι του κρυμμένου ονόματος… 

ψάξαμε μέσα στην τάξη για να το βρούμε… 

το ψάξαμε με κλειστά ματάκια

μέσα στο πολύχρωμο ρυζάκι…

Αφού το βρήκαμε, το αντιστοιχίσαμε με το δικό μας “παιδάκι” που χρησιμοποιούμε όταν παίζουμε στις γωνιές του νηπιαγωγείου και δοκιμάσαμε πώς θα το χρησιμοποιούμε κάθε φορά που πηγαίνουμε σε κάποια γωνιά για να παίξουμε.

Σειρά είχε το αρχικό γράμμα του ονόματός μας. Η κυρία έκρυψε στην τάξη το αρχικό μας και η τάξη σκοτείνιασε… Ευτυχώς ο Τσέστερ, το ρακούν, μας έστειλε γυαλιά νυχτερινής όρασης και φακό…

Κι έτσι πήραμε το αρχικό μας γράμμα, παίξαμε και χορέψαμε μαζί του, πήγαμε βόλτα στο δάσος, κυνηγήσαμε πεταλούδες, μαζέψαμε λουλουδάκια, τσαλαβουτήξαμε στα λασπόνερα, το πλύναμε, το απλώσαμε, το βάψαμε, το στολίσαμε, βρήκαμε άλλες λεξούλες που αρχίζουν απ’ την ίδια φωνούλα και … περάσαμε όμορφα! Παρέα με το γλυκό μας ονοματάκι!