Το χαρούμενο λιβάδι

Καλημέρα! Σήμερα είναι Δευτέρα 4 Μαϊου 2020 και βρισκόμαστε στην εποχή της Άνοιξης! Από σήμερα μπορούμε να βγαίνουμε από το σπίτι – με μεγάλη προσοχή ! Ακόμα βέβαια δε μπορούμε να βρεθούμε στο σχολείο μας , αν και θα το θέλαμε όλοι πολύ , γι` αυτό θα συνεχίσουμε να τα λέμε από εδώ …

Στο σχολείο μας αυτές τις μέρες , σίγουρα θα διαβάζαμε το υπέροχο παραμύθι της Φυλλιώς Νικολούδη με τίτλο “Το χαρούμενο λιβάδι” .

Είμαστε όλοι ίδιοι; Εμείς είμαστε οι καλύτεροι; Πώς αντιδρά μία παρέα από άσπρες μαργαρίτες, όταν μια κόκκινη παπαρούνα τολμά να ξεφυτρώσει στον αγρό τους; Πώς αντιδρούμε εμείς, όταν κάποιος διαφορετικός από εμάς τολμά να συνυπάρξει δίπλα μας; Μια μικρή διαπολιτισμική ιστορία που ίσως. . . μας κάνει να δούμε τα πράγματα γύρω μας με άλλη ματιά. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

Κάποτε υπήρχε ένα πανέμορφο λιβάδι με κάτασπρες μαργαρίτες που όλοι θαύμαζαν. Ανάμεσά τους ξαφνικά μια μέρα φύτρωσε μια κόκκινη παπαρούνα. Πολύ διαφορετική από τις άσπρες μαργαρίτες καθώς ήταν , δεν την καλωσόρισαν στο λιβάδι. Αντίθετα καμιά μαργαρίτα δεν την ήθελε εκεί.Άλλες νιώθουν απειλή, άλλες απορούν με την προέλευση της παπαρούνας και άλλες απλώς διερωτώνται τι θέλει εκεί. Ώσπου τη λύση έρχεται να δώσει  η σοφή Γιαγιά Μαργαριτένια που όλοι σέβονταν . Τους είπε λοιπόν ότι υπάρχουν κι άλλα λιβάδια με μαργαρίτες και παπαρούνες μαζί όπου περνάνε πολύ ωραία αφού και τα δυο είδη είναι λουλούδια. Αρχικά δυσκολεύτηκε να πείσει τις μαργαρίτες οι οποίες έλεγαν : Να φύγει , να φύγει! Η παπαρούνα , χωρίς να ξέρει τη γλώσσα τους , δεν καταλάβαινε τι έλεγαν αλλά καταλάβαινε ότι μιλούσαν για εκείνη και μάλιστα έντονα. Τελικά η Γιαγιά Μαργαριτένια κατάφερε να εξηγήσει στις μαργαρίτες ότι και οι ίδιες μπορεί να έχουν το ίδιο χρώμα αλλά δεν είναι όλες ίδιες μεταξύ τους…τις έβαλε σε σκέψεις κι έτσι αποφάσισαν να αφήσουν την παπαρούνα να μείνει. Η παπαρούνα όχι μόνο έμεινε αλλά σιγά σιγά έγινε και μέλος της παρέας κι ας ήταν κόκκινη! Κι έπειτα φύτρωσαν κι άλλες παπαρούνες και το λιβάδι στολίστηκε πιο πολύ με κόκκινο χρώμα…

Η ίδια η συγγραφέας μας ξεναγεί στις σελίδες του βιβλίου της στο βίντεο της Εκπαιδευτικής Τηλεόρασης που ακολουθεί :

Αγαπητοί γονείς , όπως καταλαβαίνετε , η ιστορία αυτή  με έναν πολύ όμορφο τρόπο μιλάει στα παιδιά για την αποδοχή του διαφορετικού , του “άλλου” και δίνει αφορμή για σχετική συζήτηση . Μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά να εκφραστούν με ερωτήσεις : 

  • Πώς αισθάνθηκαν οι μαργαρίτες όταν εμφανίστηκε η παπαρούνα;
  • Πώς ένιωθε η παπαρούνα;
  • Αν ήσασταν στη θέση της παπαρούνας θα σας άρεσε να σας φέρονταν με τέτοιο τρόπο;
  • Πώς νιώθουμε εμείς όταν είμαστε σε μια καινούρια ομάδα που δεν γνωρίζουμε και δεν μας γνωρίζει κανένας;
  • Αν ήσασταν εσείς στη θέση των μαργαριτών τι θα κάνατε;

Ας κάνουμε τώρα λίγα μαθηματικά με μαργαρίτες και παπαρούνες

Μαμά , μπαμπά θα χρειαστούμε εδώ τη βοήθειά σας για να κάνουμε επανάληψη στους αριθμούς.  Σε ένα φύλλο χαρτί σχεδιάζουμε κυκλάκια μέσα στα οποία γράφουμε έναν αριθμό από το 1 έως το 10. Το παιδί θα πρέπει να ζωγραφίσει στην κάθε μαργαρίτα τόσα πέταλα όσα λέει ο αριθμός.

Περιμένουμε τις φωτογραφίες από τις δουλειές σας όπως πάντα στο email του σχολείου μας  : mail@3nip-iliou.att.sch.gr

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *