Ε.Δ.Ε.Α.Υ.

(ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ) ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ: 2020-2021

Κοντοδήμου Γεωργία, Ψυχολόγος MSc Τουρτούνη Δάφνη, Κοινωνική Λειτουργός MSc

Πρακτικές ψυχολογικής υποστήριξης των παιδιών έπειτα από το σεισμό στην περιοχή της Θεσσαλίας

Ο σεισμός αποτελεί ένα απρόσμενο και στρεσογόνο γεγονός, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε τραυματικές εμπειρίες, καθώς δεν υπάρχει η δυνατότητα ψυχολογικής προετοιμασίας, αφαιρεί την αίσθηση του ελέγχου που μπορεί να έχει κανείς πάνω στο περιβάλλον και τη ζωή του και προξενεί έντονο φόβο και αίσθημα αβοήθητου σε παιδιά και ενήλικες, τροποποιώντας τη βιολογική και ψυχολογική ισορροπία.

Τι συμβαίνει στα παιδιά μετά το σεισμό;

▫ Φόβος ότι το γεγονός θα συμβεί ξανά

▫ Φόβος για τα ίδια και τις οικογένειές τους

▫ Βιώνουν δυσάρεστα συναισθήματα

▫ Εμφάνιση έντονου άγχους

▫ Πιθανή αποφυγή του σχολείου

▫ Πιθανές δυσκολίες αποχωρισμού από τους γονείς

 

Ποιες είναι οι ανάγκες των παιδιών;

▫ Να νιώσουν ασφάλεια

▫ Να κατανοήσουν το γεγονός

▫ Να εκφράσουν συναισθήματα και απορίες

▫ Να συνεχίσουν την καθημερινότητά τους

▫ Να στηριχθούν ψυχολογικά

 

Τι μπορούμε να κάνουμε;

J Διατηρούμε την ψυχραιμία μας και εξασφαλίζουμε το αίσθημα ασφάλειας στα παιδιά. Τα παιδιά επηρεάζονται από τις αντιδράσεις και τις ανησυχίες των μεγαλύτερων, οπότε

 

αποφεύγουμε τις λεπτομερείς συζητήσεις μπροστά τους και φροντίζουμε η στάση μας να είναι προσαρμοσμένη στις συναισθηματικές τους ανάγκες.

 

 

J Είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως λειτουργώντας ως πρότυπο στα παιδιά η δική μας στάση θα επηρεάσει και τη δική τους.

 

 

J Προτείνεται η ενημέρωση των παιδιών να γίνεται από τους ίδιους τους γονείς με απλό και κατανοητό τρόπο. Η έκθεση των παιδιών σε ειδήσεις μπορεί να ενέχει τον κίνδυνο της παρερμηνείας των όσων λέγονται ή να οδηγήσει σε παραπληροφόρηση.

 

 

J Οι γονείς μπορούν να μοιραστούν με τα παιδιά τα δικά τους συναισθήματα, χωρίς όμως να τα κατακλύσουν με τις δικές τους ανησυχίες. Ο διάλογος με τα παιδιά θα οδηγήσει στην εκτίμηση των αναγκών τους.

 

 

J Ενθαρρύνουμε τα παιδιά να εκφράσουν τα συναισθήματά τους και τις απορίες τους.

Είναι σημαντικό να λάβουμε σοβαρά τους φόβους και τις ανησυχίες τους.

 

 

J Μπορούμε να συζητήσουμε με τα παιδιά τις αντιδράσεις μας κατά τη διάρκεια του σεισμού, οι οποίες μας οδήγησαν με ασφάλεια σε εξωτερικό χώρο και αν χρειαστεί μπορεί όλη η οικογένεια να κάνει άσκηση για το σεισμό. Με αυτό τον τρόπο μπορούμε να εξασφαλίσουμε στα παιδιά ότι έχουμε πάρει τα μέτρα μας. Ο σεισμός συνέβη την ώρα που τα παιδιά βρισκόταν στο χώρο του σχολείου και στα περισσότερα σχολεία είχε προηγηθεί άσκηση σεισμού, οπότε ίσως ο φόβος τους αφορά το ενδεχόμενο αν συμβεί την ώρα που βρίσκονται στο σπίτι.

 

 

J Είναι σημαντικό να επανέλθουμε στην καθημερινή ρουτίνα και η οικογένεια να συνεχίσει το πρόγραμμά της. Ο φόβος αυτές τις μέρες άλλαξε τις συνήθειες. Κάποιες οικογένειες μετακόμισαν για λίγες μέρες σε πιο ασφαλή μέρη, άλλοι επέλεξαν να κοιμούνται με τα παιδιά τους ή να κοιμούνται στους καναπέδες ή να φοβούνται να κάνουν μπάνιο. Σταδιακά και με ασφάλεια χρειάζεται να γίνει προσπάθεια για την επιστροφή στην κανονικότητα.

 

 

J Η ενασχόληση των παιδιών με δραστηριότητες της αρεσκείας τους θα είναι βοηθητική και θα απασχολήσει τη σκέψη τους από το γεγονός του σεισμού.

 

 

J Σχετικά με τα πράγματα των παιδιών που έμειναν στο σχολείο μπορείτε να τα ενημερώσετε και να τα ανακουφίσετε ότι θα τα παραλάβουν. Κάποια παιδιά έχουν

 

εκδηλώσει ανησυχίες για τα αντικείμενά τους και κάποιες ανησυχίες έχουν ενταθεί ακούγοντας τους ίδιους τους γονείς να αναρωτιούνται πότε και πως θα τα παραλάβουν.

 

 

J Εάν παρατηρήσετε για μεγάλο χρονικό διάστημα δυσκολίες στη διαχείριση των σκέψεων ή των συναισθημάτων των παιδιών ζητήστε τη στήριξη και τη συμβουλή κάποιου ειδικού.

 

 

Χρήσιμες πηγές:

Από το εγχειρίδιο: «Στηρίζοντας το παιδί μετά από ένα καταστροφικό γεγονός Μέριμνα.

Από το εγχειρίδιο: «Οδηγίες Προστασίας. Μετασεισμική περίοδος». Υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων. Οργανισμός Αντισεισμικού και Προστασίας (Ο.Α.Σ.Π.). Αθήνα 2014.