Ξεκινήσαμε με τον Τζίτζικα και τον Μέρμηγκα του Αισώπου για να κατανοήσουμε την σημασία της εργατικότητας και της προνοητικότητας. Συζητήσαμε για τους κουμπαράδες μας στο σπίτι. Τα περισσότερα παιδιά είπανε πως έχουν. Γιατί μαζεύουν τα λεφτά στον κουμπαρά τους; Τι είναι η Αποταμίευση; Πολλά από τα ερωτήματά μας απαντήθηκαν. Φτιάξαμε τον δικό μας κουμπαρά. Πανέμορφες χελώνες-κουμπαράδες κατέκλυσαν την τάξη μας. Ευχόμαστε να γεμίσουν σύντομα και να συνεχίσουν να διδάσκουν στα παιδιά την σημασία της Αποταμίευσης.

Ευχαριστούμε θερμά το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του Νηπιαγωγείου μας ,για την υπέροχη ιδέα να χαρίσει σε κάθε παιδάκι από μία μάσκα και από δύο σακουλάκια-ένα για τις καθαρές του μάσκες ,ένα για τις βρώμικες.

Το Ελληνικό Κέντρο Ασφαλούς Διαδικτύου, μέσω της ιστοσελίδας του https://saferinternet4kids.gr/   ανέπτυξε και επιμελήθηκε μια σειρά διαδικτυακών μαθημάτων για γονείς και εκπαιδευτικούς με σκοπό την ενημέρωση τους  σχετικά με αναδυόμενους κινδύνους του ψηφιακού κόσμου. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε εδώ

Αυτή την εβδομάδα δεχτήκαμε ένα όμορφο και χρήσιμο δωράκι για όλα τα παιδάκια του σχολείου μας. Ευχαριστούμε θερμά την κ. Κωστίδου Φωτεινή για την προσφορά.

Ο Τομ το σαλιγκάρι είναι μια αγαπημένη Φθινοπωρινή ιστορία της Τασούλας Τσιλιμένη. Την διαβάσαμε, την δραματοποιήσαμε και συζητήσαμε για το πόσο σημαντικό είναι να βοηθάει ο ένας τον άλλον.  Παίξαμε με την πλαστελίνη φτιάχνοντας τον Τομ στην Φθινοπωρινή του βόλτα πριν σπάσει το καβούκι του από το χαλάζι.

Είχαμε και χρόνο να παίξουμε με φύλλα σε διάφορα μεγέθη. “Μεγαλύτερο από….”, “μικρότερο από…..” “μεσαίο”. Βάλαμε στη σειρά τα φύλλα από το μεγαλύτερο στο μικρότερο. “Διάταξη σύμφωνα με το μέγεθος”.

Τέλος χρωματίσαμε, κόψαμε και κολλήσαμε τα φυλλαράκια από το μεγαλύτερο στο μικρότερο.

Αγαπημένη εποχή το Φθινόπωρο. Με χρώματα και μυρωδιές που γεμίζουν τις αισθήσεις.

Βγήκαμε στην αυλή και παρατηρήσαμε τα δέντρα. Το χρώμα των φύλλων τους. Τι χρώμα έχουν αυτά που είναι “πάνω” στα κλαδιά και τι χρώμα αυτά που είναι “κάτω” στο χώμα; Γιατί πέφτουν τα φύλλα; Πέφτουν απ’ όλα τα δέντρα; Τι γίνονται τα φυλλαράκια που πέφτουν στο χώμα; Πού χρησιμεύουν; Έχουμε πολλά ερωτήματα που χρειάζεται να απαντηθούν. Μαζέψαμε φύλλα πολλά και τα πήγαμε στην τάξη. Τα ομαδοποιήσαμε σύμφωνα με το χρώμα τους. Αποφασίσαμε να κάνουμε ένα Φθινοπωρινό δέντρο με πράσινα φύλλα “πάνω” στα κλαδιά και κίτρινα φύλλα “κάτω” στο έδαφος.

Διαβάσαμε ένα όμορφο φθινοπωρινό παραμύθι. Δείτε το κι εσείς:

«ΤΟ ΣΚΙΟΥΡΑΚΙ ΚΑΙ ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ» 

            “Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε στο δάσος μια μεγάλη βελανιδιά που είχε τη φωλιά του ένα σκιουράκι. Κάθε πρωί όταν ξυπνούσε τεντωνόταν, έτριβε τα μάτια του και χασμουριόταν δυνατά. Μετά έβγαζε το κεφάλι του από τη φωλιά να δει αν είχε ήλιο ή βροχή. Μια μέρα έκανε καταιγίδα και το σκιουράκι φοβήθηκε και κρύφτηκε στη ντουλάπα. Ύστερα βγήκε ο ήλιος και βγήκε κι ένα ουράνιο τόξο και «τοκ!τοκ!» του χτύπησε την πόρτα. Το σκιουράκι βγήκε από την ντουλάπα και άνοιξε. Είδε το ουράνιο τόξο και χάρηκε.

 «Έλα να κάνεις τσουλήθρα επάνω μου!» του είπε το ουράνιο τόξο γελαστό.

Το σκιουράκι έκανε…του άρεσε πολύ. Ξαφνικά εμφανίστηκε ο άνεμος δυνατός κι έδιωξε το ουράνιο τόξο. Το σκιουράκι τρόμαξε!  «Κρύψου γιατί φέρνω το Φθινόπωρο!» είπε ο άνεμος.Το σκιουράκι κοίταξε γύρω του, είδε τον Πλάτανο που ήταν κοντά στη βελανιδιά του και είδε τον άνεμο να τινάζει και να παίρνει τα φύλλα του. Ο Πλάτανος του είπε: «Κάνε γρήγορα γιατί το φθινόπωρο έρχεται κι εγώ θα μείνω ξερός και γυμνός όλο το χειμώνα. Πάρε μερικά κίτρινα φύλλα για να με θυμάσαι και να σκεπάζεσαι τις κρύες νύχτες». «Πρέπει πρώτα να μαζέψω καρύδια, βελανίδια, κάστανα και φουντούκια για να έχω το χειμώνα».     Εκεί που κουβέντιαζαν ακούστηκε μια λεπτή φωνούλα μέσα στα ξερά φύλλα. Ένα σαλιγκάρι άκουσε το σκιουράκι και του ζήτησε φαϊ.  

«Δεν έχω φαγητό για σένα, αλλά μπορείς να πας πέρα στο γεωργό που σπέρνει να σου δώσει κάτι». Το σαλιγκαράκι τότε είπε: «Δεν έχω δόντια. Δεν μπορώ να φάω σπόρους!». 

«Πήγαινε τότε στον αμπελουργό να σου δώσει σταφύλια!». Κοίταξαν ψηλά στον ουρανό και είδαν πουλιά που έφευγαν να πάνε σε πιο ζεστή χώρα. «Φύγε γρήγορα για να προλάβεις, γιατί βραδιάζει νωρίς  και θα χαθείς και θα σε προλάβει η βροχή! Το Φθινόπωρο έρχεται! Πρέπει κι εγώ να βιαστώ να μαζέψω φουντούκια, καρύδια, βελανίδια να έχω φαγητό και να γεμίσω στη φωλιά μου. Μπες γρήγορα στο καβούκι σου!» Όταν βράδιασε και ο βοριάς φυσούσε δυνατά σκορπίστηκαν τα τελευταία φύλλα του πλάτανου και ο σκιουράκος σκεπασμένος μέσα στη ζεστή φωλιά του είδε το Φθινόπωρο να έρχεται φορτωμένο με γκρίζα σύννεφα που πάνω τους κουβαλούσαν σταφύλια, κυδώνια, ρόδια, μανιτάρια, κολοκύθες, ελιές…”

Πόσες Φθινοπωρινές λέξεις μάθαμε! Σκεφτήκαμε και άλλες πολλές και τις γράψαμε σε ένα μεγάλο χαρτί. Βέβαια, τα παιδιά τις έλεγαν και τις έγραφε η κυρία για αρχή. Κάποια παιδιά έγραψαν λέξεις Φθινοπωρινές σε ένα χαρτάκι και τις κολλήσαμε στα πράσινα φύλλα του δέντρου μας.

Καμαρώνουμε για το αποτέλεσμα

.