Με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα για την ειρηνική διατροφή που είναι η 1η Νοεμβρίου
παρατίθενται κάποια αποσπάσματα από το βιβλίο
“Παγκόσμια Ειρηνική Διατροφή (The World Peace Diet)”
του Will Tuttle PhD.
Η πνευματική και πολιτιστική επανάσταση που μας καλεί, πρέπει να ξεκινήσει με τη τροφή μας. Η τροφή είναι η κύρια σύνδεσή μας με τη γη και τα μυστήρια της, και με τον πολιτισμό μας. Είναι το θεμέλιο της οικονομίας και είναι η κεντρική εσωτερική πνευματική μεταφορά της ζωής μας. Δεν υπάρχει τρόπος να τονίσουμε το μέγεθος της συλλογικής πνευματικής μεταμόρφωσης που θα προκύψει όταν περάσουμε από τα τρόφιμα της βίαιης καταπίεσης στα τρόφιμα της ευγένειας και της συμπόνιας. Το κλειδί για τον veganism είναι ότι βιώνεται. Κανείς δεν μπορεί να είναι φυτοφάγος μόνο στη θεωρία! Σε αντίθεση με πολλές θρησκευτικές διδασκαλίες που είναι κατά κύριο λόγο θεωρητικές και εσωτερικές, ο veganism είναι σταθερά πρακτικός. Το κίνητρο του veganism είναι η συμπόνια. Δεν είναι καθόλου η προσωπική καθαρότητα ή η ατομική υγεία ή σωτηρία, εκτός αν αυτά ευεργετούν τους άλλους. Είναι ένας συγκεκριμένος, ορατός τρόπος ζωής που ρέει από και ενισχύει, την αίσθηση της φροντίδας και της σύνδεσης.
. . .
Φαίνεται ότι είμαστε ακόμα τόσο νυχτωμένοι ως κουλτούρα που θα απέχουμε από τη διάπραξη βίας μόνο αν φοβόμαστε την τιμωρία ή την αντεκδίκηση- και αφού τα ζώα δεν έχουν τη δυνατότητα αυτών των δύο, δεν έχουν καμία προστασία από εμάς. Τα νέα άκρα στα οποία τώρα τα ζώα υποβάλλονται χωρίς τύψεις ή ευαισθητοποίηση απαιτούν να υιοθετήσουμε έναν πιο ριζικά συνειδητό προσανατολισμό που θα αντιμετωπίζει τις ρίζες της βίαιης νοοτροπία μας. Ενώ αυτό μπορεί να φαίνεται ακραίο στην κυρίαρχη κουλτούρα μας να ταχθεί υπέρ μιας vegan επανάστασης που απορρίπτει εντελώς την εμπορευματοποίηση των ζώων, είναι μόνο φαινομενικά μια τέτοια ακραία θέση η οποία μπορεί να είναι ένα αντίδοτο στην ακραία κακοποίηση που τώρα επιβάλουμε ζώα. Στην πραγματικότητα, ο veganism δεν είναι ακραίος από την άποψη της έμφυτης φύσης μας, που λαχταρά την αγάπη, τη δημιουργικότητα και την πνευματική εξέλιξη.
. . .
Σαν κουλτούρα, μόνιμα παραλείπουμε να κάνουμε την σύνδεση μεταξύ των δεινών που άμεσα επιβάλλονται στους άλλους και της προνομιακής μας θέσης. Οι άλλοι μπορεί να είναι ψάρια, κοτόπουλα, γουρούνια, ή σκλάβοι στις φυτείες σοκολάτας. Με την άρνησή μας να κυριαρχήσουμε στα ζώα, κάνουμε την βασική σύνδεση και ανοίγουμε εσωτερικές πόρτες στην κατανόηση και στην αποδόμηση της κατάχρησης του προνομίου στη ζωή μας. Η δικαιοσύνη, η ισότητα, ο βιγκανισμός, η ελευθερία, η πνευματική εξέλιξη, και η καθολική συμπόνια είναι άρρηκτα συνδεδεμένα.
. . .
Όσο κυριαρχούμε πάνω στους άλλους, θα κυριαρχούμαστε. Ακόμη και εκείνοι στην κορυφή της πυραμίδας, οι πλούσιοι λευκοί άντρες που έχουν τα περισσότερα προνόμια, ειρωνικά είναι κι αυτοί σκλαβωμένοι. Βάζοντας τα θεμέλια του φόβου και της κυριαρχίας, δεν μπορούν να καρπωθούν εσωτερική ειρήνη, χαρά, αγάπη και ευτυχία. Η δυστυχία, ο εθισμός στα ναρκωτικά, η αυτοκτονία, και η παράνοια που υπάρχουν αχαλίνωτα στις πλουσιότερες οικογένειες δείχνουν την προφανή και αναπόφευκτη αλήθεια ότι όλοι συνδεόμαστε, και η πνευματική υγεία, η πηγή της ευτυχίας μας, απαιτεί από εμάς να ζούμε αυτή την αλήθεια στην καθημερινή μας ζωή. Καθώς ευεργετούμε τους άλλους, ευεργετούμαστε, και όταν βλέπουμε όντα και όχι αντικείμενα, το είναι μας απελευθερώνεται και εμπλουτίζεται.
