Εξόρμηση στην “ἱερή κορυφή τῶν Ἀρκάδων”
Αρχεία για Μάιος, 2009
Τα ευτράπελα της Εκδρομής
ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ – ΠΡΕΣΠΕΣ 26-29/3/2009
H μαγευτική θέα και τα εκπληκτικά τοπία θα μείνουν ανεξίτηλα γραμμένα στις μνήμες μας. Όμως, αξέχαστες θα μείνουν και οι εμπειρίες που περάσαμε και οι σκανταλιές που κάναμε. Καταρχάς, αξέχαστη θα μείνει η εμπειρία στη γέφυρα που περάσαμε για να διασχίσουμε τη λίμνη Πρέσπα, όπου τα παιδιά είχαν την πρωτοβουλία να την κουνήσουν περισσότερο από ότι κουνιόταν. Αυτό εκνεύρισε φυσικά τους καθηγητές οι οποίοι ήθελαν να επιβάλλουν ποινές, αλλά ευτυχώς τη <<γλιτώσαμε>>. Παρόλα’ αυτά, τα παιδιά δεν έχασαν το χιούμορ τους κι αυτό το περιστατικό αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τη δημιουργία τραγουδιών. Από την άλλη μεριά, ο χιονοπόλεμος στο Νυμφαίο ήταν ξεχωριστός. Γίναμε μούσκεμα από το χιόνι. Το βράδυ στο ρεμπετάδικο ξεχώρισαν όλοι με τις χορευτικές και φωνητικές τους ικανότητες κυρίως ο Γιώργος ο Ζερβογιάννης, ο οποίος δεν άφησε καθόλου το μικρόφωνο από τα χέρια του καθώς και ο Παναγιώτης ο Σταματόπουλος όπως και στο club που ακολούθησε – εκεί ξεφαντώσαμε. Όλοι ξεφαντώσαμε και χορέψαμε, όμως κατά τη γνώμη μου ο Νεζερίτης ξεχώρισε αφού δεν σταμάτησε να χορεύει. Ο Σταθόπουλος επίσης, ξεχώρισε με το σόλο του στο τσάμικο. Μπράβο παιδιά, μας κάνατε περήφανους! Στο club ειδικά μείναμε αξέχαστοι αφού μεθύσαμε με coca-cola και σφηνάκια από χυμό. Χορεύαμε κι ανεβήκαμε ακόμη και στη μπάρα!!! Γενικά, αφήσαμε το στίγμα μας στην όμορφη πόλη της Καστοριάς! Αξέχαστες θα μείνουν και οι ατάκες που ακούστηκαν όλη αυτή την περίοδο. Ρωτήστε και τον Πανούση, ο οποίος είχε αναλάβει το πρόγραμμα στο λεωφορείο και κάθε τρεις και λίγο σταματούσε για να πει την ατάκα του. Όσοι ήταν στην εκδρομή κατάλαβαν. Συνέβησαν κι άλλα πολλά, όπως τα τραγούδια με τις κιθάρες στο σαλόνι του ξενοδοχείου και οι καντάδες από τους κιθαρίστες Γιώργο Ζερβογιάννη και Χρήστο Ηλιόπουλο. Έγιναν κι άλλα πολλά, αλλά αυτά ας τα κρατήσουμε για εμάς, αφού ένα άρθρο δε φτάνει για να τα διηγηθούμε. Όπως είπε και ο κύριος Χαριτωνίδης περάσαμε από «τρικυμίες» και «χιονοθύελλες», όμως τελικά περάσαμε καταπληκτικά. Όπως είπε και η φίλη μου η Αναστασία παραπάνω, αυτή η εκδρομή ήταν «μια όαση στην έρημο…». Τέλος, ένα θλιβερό αντίο, στη φίλη Κατερίνα που τη γνωρίσαμε στην Καστοριά.
Έλλη Μακρή & Ασημίνα Ρωμηού
Λατρεμένο… το απαγορευμένο!!!
Εκδρομή : Καστοριά -Φλώρινα -Πρέσπες
Δεν ξέρω που πάει το μυαλό σας ακούγοντας ή διαβάζοντας τον τίτλο αυτό, αλλά σίγουρα απέχει πολύ από αυτό που θέλω να πω. Θα μιλήσω ανοιχτά και με διάθεση για χιούμορ για ένα αμφιλεγόμενο και πολυσυζητημένο θέμα λόγω των πολυήμερων εκδρομών του Γυμνασίου μας. Το γεγονός είναι ότι τα βράδια θέλουμε να είμαστε με τα παιδιά της παρέας μας κι όχι στα κρεβάτια, όπως θα ήθελαν οι καθηγητές και οι γονείς μας. Η αλήθεια είναι ότι τουλάχιστον στην εκδρομή της Γ΄ Τάξης στην Καστοριά υπήρξε ένα ωραίο κλίμα ανοχής και διαπραγμάτευσης με τους καθηγητές για διάφορα θέματα. Την πρώτη και την τρίτη μέρα μας άφησαν ελευθέρους για περίπου 1 ώρα μετά την επιστροφή μας για να πάμε σε άλλα δωμάτια. Το δεύτερο βράδυ μας άφησαν για μισή ώρα. Μα πώς μπορείς σαν έφηβος να συμβιβαστείς με κάτι τέτοιο??? Ακόμα κι αν μαζευτείς στο δωμάτιό σου την συμφωνημένη ώρα δεν θα κοιμηθείς για το επόμενο διωράκι σίγουρα. Σας το λέω από προσωπική εμπειρία. Δεν υπάρχει λόγος να κρυβόμαστε… έτσι???? Οι λόγοι που δεν θέλουμε να κοιμηθούμε είναι:
¶ Είμαστε εκεί για να περάσουμε καλά και να ζήσουμε αξέχαστες (ευχάριστες πάντα) στιγμές με τα παιδιά που περνάμε 7 ώρες της ημέρας και 5 μέρες της εβδομάδας μας μαζί λόγω σχολείου και που είναι τα φιλαράκια μας. Επιπλέον ποτέ κανένας δεν θα έχει την ευκαιρία να μείνει με τους φίλους του χωρίς γονείς για 4μέρες και να περάσει τόσο καλά.!!!
¶ Είναι απόλυτα φυσιολογικό να μη θέλεις να κοιμηθείς με τόσα παιδιά γύρω σου αλλά να πας να παίξεις pro /play station, να παίξεις χαρτιά/κιθάρα ή απλά να μιλήσεις για ό,τι σου κατεβεί στο κεφάλι.
¶ Όταν περνάς μια ολόκληρη μέρα στο λεωφορείο χωρίς να μπορείς να κουνηθείς ή και να ανασάνεις κανονικά ΠΛΗΤΤΕΙΣ. ΄Ετσι, μουδιασμένοι από την ατελείωτη ακινησία και ζαλισμένοι από το ταξίδι το τελευταίο πράγμα που θα ήθελες είναι … νάνι. ¶ Ίσως είναι και λίγο «αντίδραση στο κατεστημένο» λόγω εφηβείας και υπερέκκρισης ορμονών καλής διάθεσης. Επίσης, πολλές φορές στα δωμάτια ή και στα λεωφορεία κάποιες παρέες ίσως να χωριστούν ή ίσως ακόμα να υπάρχουν και μερικά φλερτάκια… κακό είναι???? Για την ηλικία μας μάλλον φυσιολογικό.!!!
¶ Κάποιες φορές ίσως να χρειαζόμαστε κάποια πράγματα που εμείς δεν έχουμε μαζί μας, έτσι τα χρησιμοποιούμε πολλοί. Όπως και να έχει όμως επειδή αντίθετα από ό,τι μας λένε, ξέρουμε αρκετά καλά να εκτιμάμε και να σκεφτόμαστε όλα αυτά που μας προσφέρονται θέλουμε να πούμε ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!! γι’ αυτή την ωραία εκδρομή. Κλείνοντας νιώθω υποχρεωμένη να πω εκ μέρους όλων των παιδιών ότι ξέρουμε πότε οι μπαταρίες μας αδειάζουν, άρα θέλουμε επειγόντως ύπνο έστω και για λίγες ώρες… Έτσι θα κοιμηθούμε και δεν θα ταλαιπωρούμαστε μέχρι κατάρρευσης, κάτι που νομίζω πως οι καθηγητές δεν μας θεωρούν πολύ ικανούς να κάνουμε. Αυτό το άρθρο γράφτηκε μετά από όσα έζησα με την παρέα μου στην εκδρομή και όπως τα ένιωσα. Ίσως αυτοί οι λόγοι να εξηγήσουν καλύτερα στους καθηγητές τη συμπεριφορά μας .
ΕΚΔΡΟΜΙΚΕΣ…ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ
Καστοριά –Πρέσπες (26-29/4/2009)
Στις 26 Μαρτίου, τα παιδιά της Γ’ τάξης του σχολείου μας ξεκινήσαμε για να πραγματοποιήσουμε την 4ημερη εκδρομή που είχαμε προγραμματίσει στην Καστοριά. Αναχωρήσαμε λοιπόν στις 6.30 το πρωί καθώς είπαμε μπροστά μας μεγάλο ταξίδι και ήταν λίγο κουραστικά εξαιτίας της μεγάλης απόστασης όλοι το διασκεδάσαμε. Στο λεωφορείο τραγουδήσαμε, γελάσαμε και απολαύσαμε την διαδρομή και τα καινούργια μέρη από τα οποία περνούσαμε. Αργά το απόγευμα φτάσαμε και τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο για να βγούμε έπειτα για φαγητό και να χαλαρώσουμε.
Την επόμενη μέρα –αφού είχαμε πλέον ξεκουραστεί επισκεφτήκαμε αρχικά το λιμναίο οικισμό στο Δισπηλιό. Εκεί είχαμε την ευκαιρία να μάθουμε πως ζούσαν παλιότερα οι άνθρωποι. Πώς αξιοποιούσαν τη λίμνη που είχαν δίπλα τους, πως τρέφονταν, πώς προστατεύονταν και πολλά άλλα ενδιαφέροντα πράγματα για τη ζωή τους, τα οποία μας εξέπληξαν. Στη συνέχεια πήγαμε στις Πρέσπες. Εκεί ήταν φανταστικά!!! Το τοπίο ήταν εκπληκτικό. Δεν είχαμε ξαναδεί κάτι τέτοιο και φυσικά εντυπωσιαστήκαμε καθώς νιώσαμε πως βρισκόμαστε σ’ έναν μικρό παράδεισο.
Το βράδυ της δεύτερης μέρας μας στην Καστοριά πήγαμε σ’ ένα ρεμπετάδικο. Αφού φάγαμε, όλοι διασκεδάσαμε χορεύοντας και τραγουδώντας. Ήταν τόσο ωραία που δεν θέλαμε να φύγουμε!!
Το επόμενο πρωί-που ήταν και η τρίτη μέρα της διαμονής μας-αφού πήραμε το πρωινό μας στο ξενοδοχείο μείναμε ελεύθεροι στην πόλη της Καστοριάς, όπου είχαμε την ευκαιρία να χαζέψουμε στα μαγαζιά και τις καφετέριες. Λίγο αργότερα συγκεντρωθήκαμε όλοι και αναχωρήσαμε για το Νυμφαίο και τον Αρκτούρο. Η διαδρομή μας ήταν μέσα απ’ τη Φλώρινα όπου σταματήσαμε σ’ ένα μικρό χωριό για φαγητό. Στον Αρκτούρο μέσα απ’ τη ξενάγηση που είχαμε κι ένα σχετικό βίντεο που παρακολουθήσαμε μάθαμε πολλά για τις αρκούδες γενικότερα. Πώς φροντίζουν οι ίδιες για την επιβίωσή τους αλλά και τι πρέπει να κάνουμε εμείς για να αποτρέψουμε την εμφάνισή τους. Είδαμε τον τόπο που αναπαράγονται, πού και πὠς ζουν. Τι είδος τροφής προτιμούν και παρακολουθήσαμε μια αναδρομή απ’ το παρελθόν τους μέχρι σήμερα. Όλα αυτά ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέροντα και μας πέρασαν μηνύματα για τη διάδοση αυτού του είδους. Το τελευταίο μας βράδυ πήγαμε αρχικά για φαγητό και στη συνέχεια σ’ ένα club. Εκεί πραγματικά «ξεσαλώσαμε» χαρήκαμε τις τελευταίες μας στιγμές στην Καστοριά. Δυστυχώς η επόμενη μέρα ήταν η μέρα της αναχώρησης και επιστροφής μας στην Τρίπολη. Έτσι πήραμε πρωινό και ξεκινήσαμε. Στο δρόμο σταματήσαμε στα Μετέωρα. Μια θέα πραγματικά μαγευτική. Ένας χώρος μέσα στη φύση. Αφού επισκεφτήκαμε και τη μονή του Αγίου Στεφάνου συνεχίσαμε το ταξίδι μας. Μετά από αρκετές ώρες δρόμου φτάσαμε στην Τρίπολη. Αυτή ήταν η εκδρομή μας στην Καστοριά — Πρέσπες —Φλώρινα και σίγουρα θα μας μείνει αξέχαστη! Εμπλουτίσαμε τις γνώσεις μας και διασκεδάσαμε. Για 4 μέρες ξεφύγαμε απ’ την καθημερινότητα. Ήταν μια εκδρομή άκρως πετυχημένη. Ήταν μια όαση στην έρημο…!
Αναστασία Άρχοντα & Δέσποινα Κούλη
Αναστασία Άρχοντα & Δέσποινα Κούλη