Οι παρακάτω ποιητικές συνθέσεις αποτελούν τα πρώτα βήματα κάποιων παιδιών της Β΄ Γυμνασίου στη στιχουργική, μια προσπάθεια που έγινε στα πλαίσια του μαθήματος Νεοελληνικής Γλώσσας και Γραμματείας. Ορισμένα από αυτά θα μελοποιηθούν στο μάθημα της Μουσικής από τα παιδιά με τις οδηγίες της καθηγήτριάς τους. Η σειρά είναι εντελώς τυχαία.
Γυναίκα
Για μια γυναίκα ζούμε όλοι
που φωτίζει την πλάση όλη
πάντα όμορφη και ευγενική
όταν την χρειαστείς θα είναι εκεί
Η γυναίκα είναι τα πάντα
κοντά στον κάθε άντρα
δείχνει σε όλους αγάπη και στοργή
και είναι σε όλους φιλική
Χριστίνα Μπεγνή
Κόρη, μάνα, γιαγιά και αδερφή
Η πρώτη μου ματιά
συνάντησε εσένα
το πρώτο όνομα «μαμά»
γυναίκας ήταν βλέμμα
Μάνα, γιαγιά και αδερφή
οι ρόλοι σου πολλοί
πρέπει να είσαι δυνατή
γιατρεύοντας κάθε μου πληγή.
Κόρη λέγεσαι μικρή,
Μετά σύντροφος και μάνα
Γιαγιά στα γηρατειά
Κρατάς τα εγγόνια αγκαλιά
Ιωάννα Λαγουδάκη
Για μια γυναίκα ζούμε όλοι
Για μια γυναίκα ζούμε όλοι
που μέσα στην καρδιά ριζώνει
και η ανδρική καρδιά για εκείνη μαραζώνει
Χωρίς γυναίκα η ζωή,
άδεια θα ‘ναι σαν πουγκί
δεν θα έχει νόημα καμία στιγμή
Δίχως γυναίκα στο πλευρό σου
άσχημος θα ‘ναι ο χωρισμός σου
άδεια βαρετή, χωρίς σκοπό η υπόλοιπη ζωή
Νίκη Μπαμιαδάκη
Γυναίκα
Ο άνεμος στ’ αυτί σφυράει
σαν μια γυναίκα που κελαηδάει
όμορφη και κομψή
είναι αυτή η νεαρή
και μου ‘χει κλέψει της καρδιάς μου το κλειδί.
Της ανήκει γιατί
η αγάπη μας αυτή θα ‘ναι παντοτινή
στα χρόνια αναλλοίωτη
στην καρδιά μου ατελείωτη.
Δεν θα σε αφήσω ποτέ γιατί
είσαι όλη μου η ζωή.
Μαρία Κυριτσάκη
Γυναίκα
Η γυναίκα είναι ανεκτίμητο πλάσμα
δύσκολη η κατάκτησή της, δύσκολη σαν μαντινάδα
και αν καταφέρεις να την κερδίσεις
πρέπει σκληρά για εκείνη να πολεμήσεις.
Πάλεψε για να την αντικρίσεις
γιατί αλλιώς δεν θα την γνωρίσεις.
Ζωή χωρίς γυναίκες είναι σαν ψωμί χωρίς ζυμάρι
γι’ αυτό πρόσεχε να μην την χάσεις.
Αλεξάνδρα Σοφρά
Γυναίκα
Το πλάσμα τ’ ομορφότερο
ολάκερης της φύσης
είναι η γυναίκα φίλε μου
και μην τ’ αμφισβητήσεις.
Όταν ο θεός την έπλασε,
Έμπνευση είχε μεγάλη
Μα ούτε αυτός το ‘χε σκεφτεί
Πως θα ‘χε τόσα κάλλη.
Θοδωρής Κουρκούβελος
Γυναίκα
Γυναίκα λουλούδι
γυναίκα τραγούδι
μες στους αιώνες
διώχνεις άγριους χειμώνες.
Την άνοιξη φέρνεις
ζωή μας δίνεις
ήλιο και μέρα
μια ευωδιά στον αέρα.
Γυναίκα φεγγάρι
όμορφο βράδυ,
γυναίκα αστέρια
κράτα με στα δυο σου χέρια.
Δημήτρης Μπουντούρης
Γυναίκα θησαυρός
Γυναίκα είσαι θησαυρός
σ’ αυτή την πλάση,
χωρίς εσένα άραγε
ποιος θα μπορούσε να υπάρξει.
Χρόνια και χρόνια
μες στους αιώνες
κρατάς γερά στις ανηφοριές.
Δίνεις χαρά σε κάθε γης γωνιά.
Γυναίκα σύμβολο εσύ
γυναίκα μάνα
γυναίκα είσαι τα πάντα,
ένα στολίδι στη ζωή μονάκριβο πολύ.
Δημήτρης Μπουντούρης
Γυναίκα
Όταν σε βλέπω το πρωί
να λάμπεις σαν τον ήλιο
μια γαλήνη την ψυχή μου πλημμυρίζει.
Γυναίκα που εσύ χρυσό γεννάς στο πέρασμά σου
που τον χειμώνα διώχνεις μακριά
και φέρνεις πίσω το γλυκό καλοκαιράκι
και μ’ ένα σου χαμόγελο αλλάζει όλη η πλάση.
Γυναίκα που εσύ το φως σκορπάς σε όλους όπου κι αν πας
που τραγούδια άπειρα έσενανε δοξάζουν.
Γυναίκα όμορφη πολυτραγουδισμένη
που στην καρδιά σου κρύβεις μάλαμα,
στο γέλιο σου κουράγιο και στην ματιά σου ζεστασιά,
της γυναίκας η καρδιά κρύβει βάσανα πολλά
μα με μία σιγουριά προχωράει πάλι μπροστά.
Μεταξία Ανδριανού
Γυναίκα
Μια γυναίκα αγκαλιά
μία σπίθα στην καρδιά
μία που να σ’ αγαπά
να την έχεις συντροφιά.
Τι την θέλεις την ζωή
μίζερη και μοναχή
μια γυναίκα είναι αυτή
που θα την κάνει χαρωπή.
Ιάκωβος Κωνσταντάρας
Γυναίκα
Χωρίς γυναίκα στη ζωή
αγάπη δεν υπάρχει.
Χωρίς γυναίκα για πνοή
η καρδιά δεν μπορεί να λάμψει.
Η γυναίκα, κόρη, μάνα κι αδερφή
όλου του κόσμου τ’ άστρα κρατεί.
Στολίδι όμορφο, μοναδικό αποτελεί
γι’ αυτό είναι ξακουστή σ’ όλη τη Γη.
Γυναίκα φημισμένη, χιλιοτραγουδισμένη,
απ’ όλους παινεμένη,
φορεί κορώνα στα μαλλιά
και στέκει πάντα εκεί σαν ζωγραφιά.
Γυναίκα ατρόμητη και ισχυρή,
σε κάθε δυσκολία θα σταθεί,
σαν βράχος γερός και σταθερός,
στις μπόρες τόσο δυνατός.
Παρασκευή Μιχαλάκη
Γυναίκα
Γυναίκα είσαι δυνατή,
μία και μοναδική,
ποιος να σου αντισταθεί,
και με σε να συγκριθεί;
Είσαι το φύλο το ισχυρό,
που γεννά ως και μωρό,
προλαβαίνεις τις δουλειές
αλλά κάνεις κι αγκαλιές.
Με τα μάτια σου μεγάλα,
τα μαλλιά σου μακριά,
σαν σε δουν όλοι φωνάζουν:
«αχ, Κυρά μου, είσαι θεά»!
Ο Θεός σε είχε πλάσει
μ’ έμπνευση ιδανική,
τώρα σ’ όλη τη Του την πλάση,
μ’ ομορφιά κυριαρχείς.
Γυναίκα πώς ν’ αρχίσω,
και τις χάρες να μετρώ,
στο χαρτί πώς να απλώσω,
Θα τελειώσει το στυλό.
Συ ‘σαι αυτή που προλαβαίνει
κι όλα τα κατανοεί,
τα παιδιά όλου του κόσμου
με αγάπη και στοργή.
Η καρδούλα σου εσένα
μόνο αγάπη που χωρά
και στον κόσμ’ όλο μοιράζεις
ευτυχία και χαρά.
Για εσένα τίποτ’ άλλο
δεν μπορώ να ισχυριστώ,
με δυο λόγια μου ‘χεις πάρει
την καρδιά και το μυαλό.
Στέλλα Γεωργιάδου
