21 Νοεμβρίου 2024. Η πόλη μας, το Ωραιόκαστρο, ξυπνούσε ακόμα όταν το πούλμαν ξεκινούσε γεμάτο ενθουσιασμό και χαμόγελα. Ήμασταν έτοιμοι να ανακαλύψουμε την Αθήνα, την καρδιά της Ιστορίας, της Δημοκρατίας και του Πολιτισμού. Ένα τριήμερο γεμάτο εμπειρίες μάς περίμενε, και η ανυπομονησία φαινόταν στα μάτια όλων μας.
Μέρα Πρώτη: Ένα Παράθυρο στο Μέλλον: Επίσκεψη στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
Φτάνοντας στην Αθήνα, ο πρώτος μας σταθμός ήταν το Κέντρο πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Ένα πολυ-λειτουργικό και περιβαλλοντικά βιώσιμο κέντρο παιδείας, τέχνης, αθλητισμού και αναψυχής, που αποτελείται από το Πάρκο Σταύρος Νιάρχος και τις νέες υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδας και της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
Βρεθήκαμε σε έναν άλλο κόσμο! Είχαμε ακούσει τόσα για το εντυπωσιακό αυτό κέντρο πολιτισμού, αλλά τίποτα δεν μπορούσε να μας προετοιμάσει για την εμπειρία που θα ζούσαμε. Το πρώτο που μας εντυπωσίασε ήταν η μοντέρνα αρχιτεκτονική του. Μάθαμε πως ο σχεδιασμός του δεν ήταν απλώς όμορφος, αλλά και φιλικός προς το περιβάλλον. Το κτήριο αγκάλιαζε τον ουρανό, ενώ το πράσινο γύρω του έδινε την αίσθηση πως βρίσκεσαι σε μια όαση μέσα στην πόλη. Η ξεναγός μας περίμενε με χαμόγελο και ξεκίνησε αμέσως την ξενάγηση από την Εθνική Βιβλιοθήκη, ένα κέντρο έρευνας και έμπνευσης για όλους. Ο χώρος μας καθήλωσε. Τα χιλιάδες βιβλία στους μοντέρνους, φωτεινούς διαδρόμους της έμοιαζαν με μια θάλασσα γνώσης. Αμέσως μετά ανεβήκαμε στη Στέγη του Κέντρου Πολιτισμού με τα ηλιακά πάνελ. Η θέα στη θάλασσα μας άφησε άφωνους. Η ξεναγός μας ενθάρρυνε να σταθούμε για λίγο και να αναλογιστούμε πώς η τέχνη, η φύση και η τεχνολογία μπορούν να συνυπάρχουν. «Αυτό δεν είναι απλά ένα κτήριο», είπε η ξεναγός. «Είναι ένας ζωντανός οργανισμός».
Καθώς το πούλμαν μας έπαιρνε μακριά, όλοι συζητούσαμε για το πόσο μοναδική ήταν αυτή η εμπειρία! Φύγαμε με την ίδια αίσθηση, ότι το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος δεν είναι απλώς ένα μέρος, αλλά μια γέφυρα προς το μέλλον.
Το βράδυ, τα βήματά μας μάς οδήγησαν στο θέατρο « Λαμπέτη », στο κέντρο της πόλης. Το έργο ήταν κωμωδία, και τα γέλια μας ένωσαν με τους υπόλοιπους θεατές, κάνοντάς μας να νιώθουμε μέρος της μεγάλης αθηναϊκής ζωής. Μετά το τέλος της παράστασης φωτογραφηθήκαμε με τους ηθοποιούς.
22 Νοεμβρίου 2024
Μέρα Δεύτερη: Στα Βήματα της Δημοκρατίας και της Αιωνιότητας
Η δεύτερη μέρα ξεκίνησε με την επίσκεψή μας στη Βουλή των Ελλήνων. Το κτήριο, με την επιβλητική του αρχιτεκτονική, μας υποδέχτηκε σαν σύμβολο της σύγχρονης Δημοκρατίας. Από την ξενάγηση μάθαμε για την ιστορία του κτηρίου, του πολιτεύματος και του ρόλου της Δημοκρατίας στη σύγχρονη Ελλάδα.
Μπροστά από τη Βουλή σταθήκαμε σιωπηλοί στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, αφιερωμένο σε κάθε «άγνωστο» που πολέμησε για την ελευθερία, έναν χώρο τιμής αλλά και έναν τρόπο να θυμόμαστε την ανωνυμία της θυσίας.
Από την επιβλητική πλατεία Συντάγματος, περπατήσαμε στην Ερμού, έναν από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους της Αθήνας. Τα καταστήματα, οι μουσικοί του δρόμου και η βουή του πλήθους δημιουργούσαν μια ατμόσφαιρα μαγευτική. Σταθήκαμε για λίγο μπροστά από καταστήματα με σουβενίρ, χαζέψαμε τα παραδοσιακά προϊόντα και καταλήξαμε στο Μοναστηράκι εκεί που το παρελθόν συναντά το παρόν. Η πλατεία, γεμάτη κόσμο, είχε τη δική της γοητεία. Περπατώντας στα στενά, οι μυρωδιές από ταβέρνες και οι φωνές των πωλητών δημιουργούσαν ένα μοναδικό σκηνικό.
Βαθύ μεσημεράκι μας βρήκε στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης. Περπατώντας ανάμεσα στα μνημεία, νιώθαμε τη βαριά ανάσα του χρόνου. Ο Παρθενώνας, παρά τη φθορά του, στεκόταν αγέρωχος, σαν φύλακας του πολιτισμού. Οι λέξεις του ξεναγού μας, έδεσαν τη θέα με την ιστορία, κάνοντάς μας να νιώσουμε πως περπατούσαμε στο παρελθόν.
Από την Αρχαιότητα στη Σύγχρονη Τέχνη
Επόμενος σταθμός μας μια μαγευτική επίσκεψη στο Μουσείο της Ακρόπολης. Οι αίθουσες έμοιαζαν να αιωρούνται στον χρόνο, γεμάτες εκθέματα που μαρτυρούσαν την ομορφιά και τη μεγαλοπρέπεια του αρχαίου κόσμου. Οι ιστορίες για τη δημιουργία και τη σημασία των γλυπτών του Παρθενώνα μάς καθήλωσαν. Η ξενάγηση στο χώρο μας θύμισε ότι η ομορφιά δεν είναι μόνο στα μεγάλα και εντυπωσιακά, αλλά και στις μικρές λεπτομέρειες.
Το βράδυ μάς βρήκε σε μια μουσική ταβέρνα στο Παλαιό Φάληρο, όπου τα τραγούδια και οι μυρωδιές μας τύλιξαν σε μια ζεστή αγκαλιά. Το φαγητό ήταν εξαιρετικό, αλλά την παράσταση έκλεψε η ορχήστρα. Κάποιοι από εμάς τολμήσαμε να χορέψουμε, ενώ άλλοι χειροκροτούσαν και τραγουδούσαν μαζί με τους μουσικούς.
23 Νοεμβρίου 2024
Τρίτη Μέρα: Επιστροφή με Γνώση και Αναμνήσεις
Η τελευταία μας στάση ήταν το κτήριο της Παλιάς Βουλής, ένα σημείο-ορόσημο για τη νεότερη ιστορία της Ελλάδας αφού εδώ, έγινε το ξεκίνημα του ελληνικού κοινοβουλευτισμού. Η αίθουσα με τα ξύλινα έδρανα και οι ιστορικές αίθουσες μας ταξίδεψαν σε μια άλλη εποχή. Μάθαμε για σημαντικές στιγμές της ελληνικής ιστορίας που εκτυλίχθηκαν μέσα σε αυτούς τους τοίχους, από πολιτικές αποφάσεις μέχρι κρίσιμα γεγονότα. Η σκέψη πως η δημοκρατία που θεωρούμε δεδομένη σήμερα χτίστηκε μέσα από αγώνες και θυσίες έκανε τη στιγμή ιδιαίτερη.
Πήραμε το δρόμο της γυρισμού. Μια στάση απρογραμμάτιστη στη Στυλίδα έδωσε παράταση στην εκδρομή μας για λίγες ώρες ακόμη. Μετά το φαγητό ξανά στο λεωφορείο και επιστροφή στην πόλη μας.
Αυτό το τριήμερο ήταν κάτι περισσότερο από μια εκδρομή. Ήταν ένα ταξίδι γνώσης, ψυχαγωγίας και σύνδεσης με τις ρίζες μας σε μια πόλη που δεν τελειώνει ποτέ. Και για όλους εμάς θα παραμείνει μια ανάμνηση που θα μας συντροφεύει για πολλά χρόνια.
Οι καθηγήτριες συνοδοί
Αναγνωστάκη Μαρία
Ντεμογιάννη Σταυρούλα
Παπαδοπούλου Σουλτάνα