«Ὅταν ἀποφασίσαμε νά κάμωμε τήν Ἐπανάστασιν, δέν ἐσυλλογισθήκαμε οὕτε πόσοι εἴμεθα, οὕτε πώς δέν ἔχομε ἅρματα, οὕτε ὅτι οἱ Τοῦρκοι ἐβαστοῦσαν τά κάστρα καί τάς πόλεις… ἀλλά ὡς μία βροχή ἔπεσε εἰς ὅλους μας ἡ ἐπιθυμία τῆς ἐλευθερίας μας… καί ὅλοι, μικροί καί μεγάλοι, ἐσυμφωνήσαμε εἰς αὐτόν τόν σκοπό κι ἐκάμαμε τήν Ἐπανάστασιν..» (Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Λόγος εἰς τήν Πνύκαν, 7/10/1838)
«Ὁ κόσμος μᾶς ἔλεγε τρελούς! Ἡμεῖς, ἄν δέν εἴμεθα τρελοί, δέν ἐκάμαμεν τήν Ἐπανάστασιν..» Απομνημονεύματα Κολοκοτρώνη
«Ὅταν μοῦ πειράζουν τήν πατρίδα καί τήν θρησκεία μου, θά μιλήσω, θά ’νεργήσω κι’ ὅτι θέλουν ἄς μοῦ κάνουν… κι’ αὐτείνη ἡ πατρίδα δέν λευτερώθη μέ παραμύθια, λευτερώθη μ’ αἵματα καί θυσίες… νά ‘ρθει ἕνας νά μοῦ εἰπεῖ ὅτι θά πάγη ὀμπρός ἡ πατρίδα, στέργομαι νά μοῦ βγάλη καί τά δυό μου μάτια. Ὅτι ἄν εἶμαι στραβός καί ἡ πατρίδα μου καλά, μέ θρέφει». Απομνημονεύματα Μακρυγιάννη
Το 1821, 202 χρόνια πριν, μετά από μεγάλη ζύμωση, προσπάθεια, όραμα, ίσως και μια μεγάλη δόση τρέλας, οι Έλληνες ξεσηκώθηκαν. Μια χούφτα εξαθλιωμένοι άνθρωποι με ελλιπείς δυνάμεις κι εξοπλισμό μα με περίσσευμα ψυχής και πίστης κατάφεραν να συντηρήσουν μια επανάσταση για την ελευθερία 7 χρόνια, απέναντι σε μια οργανωμένη αυτοκρατορία που λυσσαλέα προσπαθεί να την καταπνίξει. Το 1826, η θυσία του Μεσολογγίου, που επί 12 ολόκληρους μήνες αντιστάθηκε ηρωικά, δεν άφησε ασυγκίνητο κανέναν ευαίσθητο και φιλελεύθερο άνθρωπο και αναζωπύρωσε το κίνημα του φιλελληνισμού στην Ευρώπη. Η πορεία προς την ανεξαρτησία του ελληνικού κράτους δρομολογήθηκε με την επέμβαση των ευρωπαϊκών Δυνάμεων. Το 1827, στη ναυμαχία του Ναβαρίνου, ο ενωμένος στόλος της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας νίκησε τον τουρκο-αιγυπτιακό στόλο και τρία χρόνια μετά, τον Φεβρουάριο του 1830, υπογράφτηκε στο Λονδίνο το πρωτόκολλο της Ανεξαρτησίας, το οποίο αναγνώρισε την Ελλάδα ως ανεξάρτητο κράτος.
Όλα αυτά τα συγκλονιστικά και σπουδαία γεγονότα που χάραξαν την πορεία της Ελλάδας μας πριν 202 χρόνια και την έφεραν στη σημερινή σύγχρονη μορφή της ανέλαβαν να παρουσιάσουν στη γιορτή μας οι εκπαιδευτικοί κ. Σταθοπούλου Νικολέτα, κ. Μήτρακας Νίκος και κ. Παπαθανασίου Μακεδονία. Με τη συμμετοχή μαθητριών και μαθητών και των τριών τάξεων του σχολείου μας, με εικόνες και αφήγηση, ποίηματα και δρώμενα, πλαισιωμένα από υπέροχα τραγούδια από την χορωδία μας που συντόνισε η κ. Παφίλη Κατερίνα αλλά και χορευτικά, ταξιδέψαμε νοερά πίσω σε εκείνα τα χρόνια που μας κάνουν να αισθανόμαστε περήφανοι.
Η γιορτή μας ξεκίνησε με το “Τη Υπερμάχω Στρατηγώ”, τον Ακάθιστο Ύμνο, ένα αριστούργημα της βυζαντινής υμνογραφίας, που αποτελεί τον ύμνο σύμβολο της Ελληνικής Επανάστασης, τον οποίο έψαλαν οι μαθητές του Γ2 Καραγιάννης Δημήτρης και Καραθανάσης Γιώργος, σπουδαστές Βυζαντινής Μουσικής.
Την σπουδαιότητα και το νόημα της ταύτισης της έναρξης της Ελληνικής Επανάστασης και του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου ανέδειξαν οι μαθήτριες Άννα Χατζηχαρίση (Β1) και Ειρήνη Παδάνογλου (Γ1)
Το χρονικό των γεγονότων της Επανάστασης ανέλαβαν να μας παρουσιάσουν η Στέλλα Τσιτσιγάνη (Γ1) και Νικήτας Μακρίδης (Γ3).
Ο Χάρης Καραδήμος (Α2) με το “Ο Δήμος και το καρυοφίλι του” και η Ανδρομάχη Καραβελιά (Α2) με το “Ελεύθεροι Πολιορκημένοι” μας συγκλόνισαν με τις απαγγελίες τους.
Οι μαθητές Βητόπουλος Κωνσταντίνος, Καλαϊτζής Λάζαρος, Καραγιορδανίδης Στάθης του Γ1 μας χάρισαν μια υπέροχη αναπαράσταση του “‘Ορκου των Φιλικών”, που μας υπενθύμισε την βαρύτητα και την σπουδαιότητα που είχε ο όρκος της Φιλικής Εταιρείας για την εκκίνηση και την εξέλιξη της Επανάστασης, και ο μαθητής Λάκκας Κωστής του Γ3 ανέλαβε να μας βάλει μέσα στο κλίμα της Επανάστασης μέσα από τα μάτια του Στρατηγού Μακρυγιάννη, διαβάζοντας αποσπάσματα από τα απομνημονεύματά του.
Η χορωδία μας, αποτελούμενη απο τις μαθήτριες και τους μαθητές του Α2 μας συγκίνησε με τα τραγούδια “Μαρμαρωμένος Βασιλιάς”, “Έχε γεια καημένε κόσμε” και “Λευτεριά”
Το χορευτικό τμήμα του σχολείου μας ξεσήκωσε εκπαιδευτικούς και μαθητές χορεύοντας τα “40 παλικάρια” και το “Να’ τανε το ’21”
Θέλουμε να συγχαρούμε την κ. Σταθοπούλου, τον κ. Μήτρακα, την κ. Παπαθανασίου και την κ. Παφίλη για την υπέροχη διοργάνωση. Θερμά συγχαρητήρια στα παιδιά μας που συμμετείχαν σε αυτή την επετειακή γιορτή, αφιερώνοντας χρόνο και προσπάθεια μαζί με τους υπεύθυνους εκπαιδευτικούς, ώστε να έχουν ένα άρτιο, υπέροχο και συγκινητικό αποτέλεσμα!
Μπορεί πια να πέρασαν 202 ολόκληρα χρόνια, αλλά τα λόγια του Στρατηγού Μακρυγιάννη, πάντα επίκαιρα, βρίσκουν εφαρμογή παντού: στην πολιτεία, την κοινωνία, την εκπαίδευση…όταν είμαστε εις το «εμείς» κι όχι εις το «εγώ» σίγουρα μπορούμε να κάνουμε θαύματα!
Τούτην την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί κι αμαθείς και πλούσιοι και φτωχοί και πολιτικοί και στρατιωτικοί και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι· όσοι αγωνιστήκαμεν, αναλόγως ο καθείς, έχομεν να ζήσομεν εδώ. Το λοιπόν δουλέψαμεν όλοι μαζί, να την φυλάμεν κι όλοι μαζί και να μην λέγει ούτε ο δυνατός «εγώ» ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς «εγώ»; Όταν αγωνιστεί μόνος του και φκιάσει ή χαλάσει, να λέγει «εγώ»· όταν όμως αγωνίζονται πολλοί και φκιάνουν, τότε να λένε «εμείς». Είμαστε εις το «εμείς» κι όχι εις το «εγώ».
Για το 3ο Γυμνάσιο Κοζάνης
Μαρία Σακοράφα
