Λίγες μέρες νωρίτερα από την καθιερωμένη 30η Ιουνίου πραγματοποιήσαμε την έξοδο του συλλόγου διδασκόντων του 3ου Γυμνασίου Κοζάνης. Κι αυτό γιατί στις 30 Ιουνίου, τελευταία μέρα του σχολικού έτους, δε θα είχαμε μαζί μας την Χημικό μας, την κ. Σμυρλή, η οποία θα πρέπει να παρουσιαστεί στο νέο της σχολείο στη Θεσσαλονίκη.
Η κ. Σμυρλή για μαθητές και γονείς, η Βασούλα μας για όλους εμάς, μετά από την πολύχρονη παρουσία στις έδρες του σχολείου μας ανοίγει τα φτερά της για κάποιο άλλο σχολείο στη Θεσσαλονίκη, τον τόπο της μόνιμης κατοικίας της.
Τα συναισθήματά μας ανάμεικτα….από τη μια χαρά που επιτέλους θα βρίσκεται στην πόλη που ζει, κοντά στους δικούς της, από την άλλη λύπη που φεύγει μια υπέροχη φίλη και συνάδελφος από το σχολείο μας, μια ξεχωριστή παρουσία, μία εξαιρετική εκπαιδευτικός, αφήνοντας πίσω της ένα δυσαναπλήρωτο κενό.
Επιλέξαμε να τη χαιρετίσουμε με γέλια και χαμόγελα, να μας θυμάται έτσι όπως μας γνώρισε και μας έζησε όλα αυτά τα χρόνια. Δεν ήταν εύκολο, δεν αποφύγαμε τελικά τις στιγμές συγκίνησης.
Δε θα σου πούμε αντίο, Βασούλα μας, θα πούμε εις το επανιδείν! Κάθε εκδρομή μας στη Θεσσαλονίκη από εδώ και πέρα θα έχει βασικό προορισμό μια συνάντηση μαζί σου!
Και όπως έγραφε η κάρτα που συνόδευε τα αποχαιρετιστήρια δωράκια σου:
Στεναχωριόμαστε τόσο πολύ που φεύγεις…
Χαιρόμαστε πολύ που επιτέλους θα είσαι κοντά στο σπίτι σου…
Να μη χάσεις ποτέ το δυναμισμό και τη δημιουργικότητά σου!
Καλή αρχή στο νέο σου σχολείο!
Οι συνάδελφοί σου από το 3ο Γυμνάσιο Κοζάνης
Για το 3ο Γυμνάσιο Κοζάνης
Μαρία Σακοράφα
