Στις 30 Ιανουαρίου τιμάται από την εκκλησία μας η μνήμη των Τριών Ιεραρχών. Με αφορμή την γιορτή των Τριών Ιεραρχών, αναρτάται άρθρο που έχει επιμεληθεί η Θεολόγος του σχολείου μας Αμβράζη Ασπασία.
ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ
Ο Μέγας Βασίλειος, ο Γρηγόριος ο Θεoλόγoς και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος είναι Άγιοι Πατέρες, Ιεράρχες, μεγάλοι Δάσκαλοι της Εκκλησίας μας και τιμάται η μνήμη και των τριών μαζί στις 30 Ιανουαρίου. Ο καθένας τους έχει και ξεχωριστή γιορτή .
Οι τρεις ιεράρχες έχουν καθιερωθεί ως οι προστάτες των γραμμάτων και του πολιτισμού από τον 10ο κιόλας αιώνα από τον επίσκοπο Ιωάννη Μαυρόποδα . Εκείνος είχε βάλει τέλος στη διαμάχη στους κόλπους της Εκκλησίας για το ποιος από τους τρεις Ιεράρχες υπήρξε ο πιο σπουδαίος. Έτσι από τότε στην κοινή μνήμη τους μαζί με αυτούς τιμώνται τα γράμματα και εορτάζουν οι παράγοντες της παιδείας,
διδάσκοντες και διδασκόμενοι.
Είναι αξιοσημείωτο ότι και οι τρεις είχαν πολύ καλές μητέρες που τους βοήθησαν να αγαπήσουν τον Χριστό ,να γίνουν καλοί άνθρωποι και να μορφωθούν. Τον νεαρό Βασίλειο μύησαν στην παράδοση και στο φρόνημα της Εκκλησίας η μητέρα του Εμμέλεια και η γιαγιά του Μακρίνα. Ο πατέρας του Γρηγορίου ,Γρηγόριος και η μητέρα του Νόννα έδωσαν στο παιδί τους μεγάλη μόρφωση και ευσέβεια.
Ο πατέρας του Ιωάννη του Χρυσόστομου ήταν ειδωλολάτρης, τον οποίο μετέστρεψε στο χριστιανισμό η σύζυγός του και μητέρα του Ιωάννη Ανθούσα. Αξιοσημείωτη είναι επίσης η φιλία του Βασίλειου με τον Γρηγόριο που υπήρξε μεγάλη και υποδειγματική.
Φοίτησαν σε ονομαστές σχολές και έλαβαν σπουδαία μόρφωση σε πολλά αντικείμενα. Ο Μέγας Βασίλειος κατείχε όλη σχεδόν τη γνώση της εποχής του, ήταν θεολόγος, φιλόλογος, γιατρός, γεωμέτρης ,φυσιοδίφης ,νομικός ,ρήτορας ,μουσικός κ.λ.π.
Ο Γρηγόριος υπήρξε μέγας θεολόγος, απαράμιλλος ποιητής αρχαϊκών στίχων, ρήτορας και φιλόσοφος. Χάρη στην κολοσσιαία μόρφωσή του διετέλεσε καθηγητής των ονομαστών φιλοσοφικών σχολών των Αθηνών!
Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος υπήρξε ονομαστός ρήτορας, νομικός, θεολόγος, άριστος φιλόλογος και απαράμιλλος χειριστής του λόγου, γι’ αυτό ονομάστηκε και Χρυσόστομος. Παροιμιώδης υπήρξε, για παράδειγμα, η ακτημοσύνη του Βασιλείου, η γλυκύτητα και η ευγένεια του χαρακτήρα του Γρηγορίου και η συμπόνια προς τους ενδεείς του Χρυσοστόμου.
Ο Μέγας Βασίλειος μιλώντας για τα καθήκοντα των γονιών ανάμεσα στα άλλα ,είπε: «Οι γονείς που έφεραν στον κόσμο τα παιδιά τους πρέπει να φροντίζουν ώστε αυτά να μορφώνονται.»
Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος τονίζει: «Στολίστε τις ψυχές των παιδιών με την κατάλληλη μόρφωση κι όλα τα άλλα θα ακολουθήσουν.»
Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει : «ότι η μόρφωση είναι εκείνη που θα καλλιεργήσει την ψυχή του παιδιού.»
Σύμφωνα με τον ιεράρχη Γρηγόριο, η παιδεία είναι πνευματικό αγαθό πρώτης προτεραιότητας. Να διδάσκεις με το παράδειγμά σου τονίζει, διαφορετικά ότι κτίζεις με το δεξί, το γκρεμίζεις με το αριστερό. Μορφωμένος και σοφός δεν είναι ο πολύξερος, αλλά ο ενάρετος και ακέραιος σαν χαρακτήρας. Ο παιδαγωγός επίσης οφείλει να σέβεται τη γνώμη των μαθητών του. Να είναι απλός ειλικρινής.
Οι τρεις Ιεράρχες και τιμώμενοι διδάσκαλοι δεν άφησαν θέμα κοινωνικό, ηθικό , χωρίς να το προσεγγίσουν. Η κοινωνική τους προσφορά υπήρξε ανεκτίμητη. Τα γνήσια ανθρώπινα πρότυπα, που σκιαγραφούσαν στα συγγράμματά τους, μιμούνταν πρώτοι αυτοί.
-Όταν πεινάμε, τρώμε, αλλά περιφρονούμε το φτωχό. Αν και ο Θεός είναι πλούσιος χορηγός, είμαστε σφιχτοχέρηδες και αδιάφοροι στις ανάγκες των φτωχών…
-Λοιπόν τόσους αδικείς, όσους θα μπορούσες να βοηθήσεις και το αρνήθηκες
Έλεγε ο Μέγας Βασίλειος που ίδρυσε την Βασιλειάδα (που αποτελούνταν από ναό ,ιδρύματα: γηροκομείο, νοσοκομείο ,σχολείο, ορφανοτροφείο) όπου υπηρετούσε και ο ίδιος ακούραστος φορώντας το τριμμένο ράσο του.
Ο Γρηγόριος γίνεται αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινούπολης και όταν από κάποιους αμφισβητείται η εκλογή του για να μην διχάσει τον λαό παραιτείται και επιστρέφει στην Καππαδοκία. Έζησε το υπόλοιπο του βίου του με προσευχή, άσκηση , φιλανθρωπία και ησυχία.
Πλήθος αναξιοπαθούντων έβρισκαν κοντά στον Ιωάννη τον Χρυσόστομο πνευματική και υλική στήριξη. Το συγγραφικό έργο των Τριών Ιεραρχών υπήρξε κολοσσιαίο. Οι Πατέρες της Εκκλησίας σεβάστηκαν την αρχαία σοφία και τα διδάγματα του ελληνικού πνεύματος όπως λέει ο Μέγας Βασίλειος όπως οι μέλισσες που παίρνουν από τα λουλούδια το νέκταρ που τους χρειάζεται .Στην Ελληνική γλώσσα την οποία μιλούσαν εκείνη την εποχή και στην οποία έγραψαν, εκφράστηκε η Αλήθεια του Χριστιανισμού
