Η μάσκα αποτελεί θεμελιώδη στοιχεία της θεατρικής παράδοσης, διαμορφώνοντας τη σχέση του ηθοποιού με το κοινό. Η μάσκα, ως εργαλείο μεταμόρφωσης, επιτρέπει στον ηθοποιό να αποστασιοποιηθεί από τον προσωπικό του εαυτό και να εισέλθει σε έναν άλλον χαρακτήρα, ενώ ταυτόχρονα ενισχύει τη διάσταση του ρόλου και το βάθος της έκφρασης. Η χρήση της μάσκας στην αρχαία τραγωδία, για παράδειγμα, είχε σκοπό να αποδώσει τη μεγαλύτερη αίσθηση υπερβολής και δραματικότητας στους χαρακτήρες.

Η θέση στο θέατρο, από την άλλη, έχει να κάνει με τη θέση του ηθοποιού στη σκηνή, την οπτική επαφή με το κοινό και τη φυσική κίνηση. Η σκηνική θέση καθορίζει τη δυναμική της παράστασης και βοηθά στην καθοδήγηση της προσοχής του θεατή. Κάθε κίνηση και κάθε λέξη του ηθοποιού αποκτούν ιδιαίτερη σημασία και συμβολισμό, ενισχύοντας την επικοινωνία με το κοινό και προσδίδοντας δύναμη στην παράσταση.

Με αφορμή την αποκριάτικη περίοδο κάναμε το δικό μας εργαστήρι κατασκευής μάσκας και δημιουργήσαμε τις δικές μας με πολύ φαντασία και ελευθερία.

Υπεύθυνη Θεατρολόγος: Μαρία Φραγκούλη