Πολωνοί στο σχολείο μας

«Πριν από 1 εβδομάδα είχαν έρθει στο σχολείο μας παιδιά 14-15 ετών από την Πολωνία. Κάναμε πάρα πολλές γνωριμίες!

Στην αρχή παίξαμε ένα παιχνίδι για να συστηθούμε. Μετά τα παιδιά μας έδειξαν για τον τόπο τους, το σχολείο τους και κάποια αξιόθεατα της πόλης τους. Με εντυπωσίασε το πάρκο που μας έδειξαν, που είχε πάρα πολύ πράσινο και γενικά όλη η πόλη τους ήταν παραδεισένια! Σε αντίθεση με τις πόλεις της Ελλάδας που δεν έχουν τόσο πράσινο.

Λίγο αργότερα, μας έδειξαν ένα παραδοσιακό χορό της χώρας τους. Εμένα μου άρεσε πάρα πολύ ο χορός που μας έδειξαν. Επίσης, μου φάνηκε λίγο περίεργος ο χορός. Ύστερα από λίγο, εμείς τους δείξαμε ένα παραδοσιακό χορό της Ελλάδας. Και μετά τον χορέψαμε. Μου φάνηκε ότι ήταν τους δύσκολο ο χορός αλλά και πάλι ήταν πολύ διασκεδαστικό να χορεύουν τα ξένα παιδιά έναν παραδοσιακό της χώρας μας!

Ύστερα οι δάσκαλοι μας μοίρασαν χαρτάκια για να γράψουμε ευχές στα ξένα παιδιά. Μετά τις ανταλλάξαμε. Τέλος, τα παιδιά μας μοίρασαν σακούλες γεμάτες δώρα. Δεν το περίμενα! Εγώ πέτυχα μια πολωνική κούπα κι ένα μπρελόκ.

Θα ήθελα πάρα πολύ να ξανάρθουν στο σχολείο μας, αλλά αυτή τη φορά να τους δείξουμε εμείς ακόμα περισσότερα αξιοθέατα της Ελλάδας! »

Παναγιώτης Ταμπουρατζής (Ε1′)

Γνωρίζοντας έναν άλλον πολιτισμό

«Την Πέμπτη 30 Ιανουαρίου είχαμε μια πολύ ωραία επίσκεψη από ένα σχολείο στην Πολωνία. Διάφορα σχολεία της Πολωνίας έρχονται κάθε χρόνο για να δουν και να θαυμάσουν την Ελλάδα.

Αμέσως μόλις ήρθαν τους υποδεχτήκαμε με χαρά και ύστερα πήγαμε στην τάξη μας. Εκεί παίξαμε ένα παιχνίδι γνωριμίας. Οι Πολωνοί ήταν πολύ ντροπαλοί στην αρχή, που εμείς προσπαθήσαμε να τους κάνουμε να νιώσουν πιο άνετα. Δηλαδή, κάναμε ερωτήσεις για τον εαυτό τους στα αγγλικά. Τα παιδιά από την Πολωνία είχαν ετοιμάσει μια παρουσίαση για την πόλη τους και για το σχολείο τους.

Μαζί με τις πληροφορίες είχαν και εικόνες. Πραγματικά δεν έχω ξαναδεί πιο όμορφη και πράσινη περιοχή. Έμοιαζε παραμυθένια. Μας έδειξαν για την πολιούχο της πόλης τους, η οποία ήταν η Άγια Κατερίνα. Επίσης, μας έδειξαν ένα σχολείο πολύ όμορφο, καινούριο και όχι φθαρμένο. Το σχολείο τους είχε όλες τις εικόνες έτοιμες κι απλές με πάρα πολλές αίθουσες γυμναστικής, μπάσκετ, ζωγραφικής κι άλλα πολλά.

Μετά, είδαμε στη διαφάνεια έναν πολύ βασιλικό χορό, ο οποίος χορεύεται με έναν άντρα και μια γυναίκα. Ο άντρας φορούσε μαύρο κουστούμι και η γυναίκα ένα άσπρο μακρύ φόρεμα. Επίσης, η μουσική ήταν πολύ ωραία και απαλή. Δεν είδαμε μόνο χορό αλλά χορέψαμε κιόλας. Όχι τον ίδιο χορό αλλά έναν της Ελλάδας κι έναν της Πολωνίας. Ήταν λίγο δύσκολο να μάθουν τον χορό μας, ο οποίος ήταν συρτό στα δύο, ενώ εμείς τον χορό τους τον μάθαμε μέσα σε ένα λεπτό.

Τέλος ανταλλάξαμε αναμνηστικά. Δηλαδή, εμείς τους δώσαμε μία κάρτα με την εικόνα ενός αξιοθέατου της Ελλάδας και πάνω γράψαμε ευχές για αυτούς στα Ελληνικά. Οι Πολωνοί έκαναν ακριβώς το ίδιο αλλά η εικόνα προφανώς ήταν της Πολωνίας και η ευχή την έγραψαν στα Πολωνικά. Όμως, το καλύτερο δεν ήταν αυτό αλλά η έκπληξη που μας έκαναν. Η οποία ήταν ότι μας πήραν και δώρα. Βέβαια, ο κάθε ένας στην τάξη μου πήρε διαφορετικό δώρο και πάντα σε σχέση με την Πολωνία.

Αυτή ήταν η εμπειρία μου με τους Πολωνούς και εννοείται θέλω να την ξαναζήσω!!!»

Έλενα Ζώγαλη (Ε1′)