Ο τόπος μας
Ζούμε στην Κυπαρισσία.
Η Κυπαρισσία είναι η τρίτη σε πληθυσμό πόλη της Μεσσηνίας με 9.000 περίπου κατοίκους και είναι πρωτεύουσα του δήμου Τριφυλίας. Αμφιθεατρικά χτισμένη στους πρόποδες του “Ψυχρού” αγναντεύει αιώνια τα νερά του Ιονίου. Η ιστορία της χάνεται στα βάθη της προϊστορίας. Κατά τα ομηρικά χρόνια ονομαζόταν “Κυπαρισσίεντας” κι έστειλε μάλιστα στον Τρωικό Πόλεμο 11 καράβια. Η οικονομική του ακμή μαρτυρείται κι από το γεγονός ότι στα 199 π.Χ. έκοψε δικό του νόμισμα. Στα Βυζαντινά χρόνια η Ακρόπολη έγινε φρούριο το οποίο στη συνέχεια οι Τούρκοι και Φράγκοι κατακτητές ανακατασκεύασαν δίνοντας του τη σημερινή του μορφή. Το σημερινό της όνομα οφείλεται στον Όθωνα. Η σημερινή πόλη είναι “χωρισμένη” στην Άνω Πόλη (διατηρητέα) και στην Κάτω . Ο επισκέπτης ή ο μόνιμος κάτοικος δεν πρόκειται να στερηθεί τίποτε από τις ανέσεις μιας σύγχρονης πόλης. Εδώ θα βρει Νοσοκομείο, Γυμνάσιο, Λύκειο, ΕΠΑΛ, Δημοτικά Σχολεία , φαρμακεία, Δημόσιες Υπηρεσίες, λιμάνι, διασκέδαση κι ότι άλλο έχει ανάγκη. Η οικονομία της Κυπαρισσίας στηρίζεται κυρίως στην αγροτική της παραγωγή (θερμοκήπια, ελαιώνες, πρώιμες καλλιέργειες κ.ά) ταυτόχρονα όμως είναι και εμπορικό κέντρο.
Το Σχολείο μας
Το Σχολείο μας είναι σχετικά νεοπαγές. Ιδρύθηκε ως “3ο εξαθέσιο Δημοτικό Σχολείο Κυπαρισσίας” το 2001 και μάλιστα δομήθηκε (από τα μεγάλα ίσως λάθη) στο χώρο του ήδη υπάρχοντος 1ου Δημοτικού Σχολείου στην οδό Λαμπρόπουλου 17 δίπλα σχεδόν από το Νοσοκομείο Κυπαρισσίας. Τη σχολική χρονιά που διανύουμε αριθμεί 121 μαθητές και μαθήτριες . Μαζί με το 1ο, με το οποίο συστεγαζόμαστε, αποτελούμε το μεγαλύτερο σε αριθμό μαθητών σχολικό συγκρότημα της επαρχίας Τριφυλίας κι ένα από τα μεγαλύτερα της χώρας (350 περίπου μαθητές) το οποίο δυστυχώς στοιβάζεται σε έναν περιορισμένο αύλειο χώρο. Η ευχή κι η κατάρα μας είναι το μέγεθός μας. Επτά εκπαιδευτικοί όλοι κι όλοι που ποτέ δεν έλαχε να είναι οι ίδιοι για δυο συνεχόμενες σχολικές χρονιές (αποσπάσεις, άδειες, κ.ά) παλεύουν, ο καθένας από τον προμαχώνα του, να δώσουν ότι μπορούν με τα πενιχρά μέσα τα οποία σήμερα διαθέτει η πολιτεία. Το αν τα καταφέρνουμε ή όχι δεν είμαστε αρμόδιοι να το εκστομίσουμε, αλλά προσμένουμε να το εισπράξουμε από το “ευχαριστώ” των αυριανών πολιτών και σημερινών μαθητών μας.
Τα τμήματά μας
Τα μικρούλια μας με τη δασκάλα τους
Η εικόνα έχει “κατεβεί”.
Οι μαθητές της Δευτέρας τάξης, που ακόμα “κρύβονται”, μαζί με τη δασκάλα τους
Η εικόνα έχει “κατεβεί”.
Οι μαθητές της Τρίτης τάξης, που δεν φαίνεται να έχουν ακόμα “ξεψαρώσει”, με τη δασκάλα τους και τη γυμνάστριά τους
Η εικόνα έχει “κατεβεί”.
Οι κάπως πιο μεγάλοι της Τετάρτης
Η εικόνα έχει “κατεβεί”.
Οι μικροί “Ιζνογκούντ” της Πέμπτης με τη δασκάλα τους και την καθηγήτρια των γαλλικών
Η εικόνα έχει “κατεβεί”.
Και τα λιοντάρια του Σχολειού μας με τη χαμογελαστή δασκάλα τους και το διευθυντή τους
Η εικόνα έχει “κατεβεί”.
Πρόσφατα σχόλια