Οι μαθητές της Δ’ τάξης αναβίωσαν το έθιμο της Ειρεσώνης ετοιμάζοντας κλαδιά ελιάς με
καρπούς και λευκές και κόκκινες κορδέλες τραγούδησαν τα κάλαντα του Ομήρου σε όλες
τις τάξεις.
Η Ειρεσιώνη (από τη λέξη είρος που σημαίνει μαλλί προβάτου) ήταν ένα κλαδί ελιάς (κότινος)
ή δάφνης στολισμένο με κορδελάκια από λευκό και κόκκινο μαλλί, καρπούς (σύκα, καρύδια,
αμύγδαλα, δημητριακά κ.ά), μικρά μπουκαλάκια γεμάτα κρασί, μέλι και λάδι ή ακόμη και μικρές σφαίρες από μέταλλο ,
που παρίσταναν τον Ήλιο και τη Σελήνη.
Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό και προσομοίαζε στο σημερινό χριστουγεννιάτικο δέντρο ,
ενώ το κρατούσαν αγόρια , το περιέφεραν στους δρόμους της πόλης των Αθηνών τραγουδώντας τις καλένδες από σπίτι σε σπίτι,
λέγοντας ευχές και παινέματα για τον νοικοκύρη προσπαθώντας να επιτύχουν ένα γενναιόδωρο κέρασμα.
Όταν έφταναν στο σπίτι τους κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από την εξώπορτά τους και
την άφηναν εκεί μέχρι την ίδια μέρα του νέου έτους. Το στόλισμα και η περιφορά της Ειρεσιώνης συνηθίζονταν
στις γιορτές Πυανέψια και Θαργήλια. Οι γιορτές ήταν αφιερωμένες στη θεά Αθηνά,
τον Απόλλωνα και τις Ώρες (Ευνομία,Δίκη, Ειρήνη).