Γνωρίζουμε…

Κι όπως μιλούσαμε για την ενέργεια, κάποιος ανέφερε τα φώτα που δεν σβήναμε σχεδόν ποτέ στα διαλείμματα, κάποιος τις πολλές φωτοτυπίες κι έτσι καταλήξαμε να κάνουμε μια μικρή έρευνα: πόσο «ενεργοβόρο» είναι το σχολείο μας; (κυριολεκτικά, όχι μεταφορικά)
Τα αποτελέσματα μάλλον δυσάρεστα, όμως δεν μείναμε έτσι. Έχουμε και προτάσεις, έχουμε και διάθεση να διορθώσουμε την κατάσταση.

Τα αποτελέσματα και τις προτάσεις μας τα παρουσιάσαμε στο μαθητικό συμβούλιο, ενώ μοιράσαμε σε κάθε τάξη και τα αυτοκολλητάκια που φτιάξαμε (γιατί καμιά φορά, μπορεί να ξεχαστούμε)


Λήψη αρχείου

Παλιά, στην προ Covid  εποχή, οι μαθητές λειτουργούσαν μία φορά την εβδομάδα το κυλικείο μας και με αφορμή αυτό, κάθε δύο μήνες σχεδόν, διοργανώναμε τα μαθητικά μας συμβούλια. Εκπαιδευτικοί και μαθητές μαζί, ισότιμα, συζητούσαμε, διαφωνούσαμε, συμφωνούσαμε, προτείναμε, επιλέγαμε, αποφασίζαμε για κάτι που αφορούσε την καθημερινότητά μας:  για το σχολείο μας.

Και μετά ήρθε η πανδημία, ήρθαν και τα μέτρα αντιμετώπισης της πανδημίας, σταμάτησε το κυλικείο, σταμάτησαν και τα μαθητικά συμβούλια. Και με έναν τρόπο ακατανόητο, αυτό το «μαζί» που είχαμε παλιότερα, άρχισε να σπάει σε κομματάκια, να χωρίζεται σε τάξεις, να κάνει χωριστά διαλείμματα, να μην γνωρίζεται με άλλα παιδιά…

Σχολείο χωρίς «μαζί» δε γίνεται, όμως. Κι έτσι σήμερα, έγινε το πρώτο μαθητικό συμβούλιο μετά από σχεδόν ενάμιση χρόνο. Στο προαύλιο, οι τέσσερις τελευταίες τάξεις, όλοι οι εκπαιδευτικοί σχεδόν, συντονιστές για τη συζήτησησ προσφέρθηκαν αρκετοί , κρατήσαμε πρακτικά, πολλά πολλά τα θέματα, ωραίες ιδέες κι ακόμα πιο ωραίες και πιο σημαντικές οι επιθυμίες κι οι ανάγκες των παιδιών, το δικό τους το βλέμμα: θέλουμε ρομποτική και πηλό, τι γίνεται με την ανακύκλωση, αθλητικό εξοπλισμό που θα βρούμε, έχουμε χρήματα, καμιά εκδρομή θα πάμε, τι είναι το Erasmus;

Ήταν μια ωραία μέρα σήμερα! Ήταν ωραία με λόγο!

 Παρασκευή, τέλεια μέρα για εκδρομή! Προσέξτε διαδρομή: ξεκινήσαμε από το σχολείο μας, φτάσαμε στα Βαπόρια, μια μικρή στάση στ’ Άστέρια για να  θαυμάσουμε την ομίχλη (τέρατα και όντα μαγικά και καράβια ιπτάμενα και ζώα μυθικά που έκρυβε…), στη συνέχεια πλατεία Τσιροπινά για να καταλήξουμε στην μοναδική μας πλατεία. Στα σκαλιά ξεκουραστήκαμε, βγάλαμε τα μπλοκ ζωγραφικής μας και φτιάξαμε την πρόσοψη του Δημαρχείου, έτσι όπως το βλέπουμε εμείς, ίσως με λιγότερα παράθυρα, ίσως με πιο στραβές κολόνες, ίσως πολύ πολύ πιο χρωματιστό, μα πάντα αγαπημένο!