Η φράση μιας μαθήτριας “Κυρία, ο Χ. δε ζωγραφίζει, αλλά μουτζουρώνει” ήταν η αφορμή για να γνωρίσουμε ένα εξαιρετικό βιβλίο με τίτλο Η τελεία του Peter Reynolds.

Τα παιδιά εντυπωσιάστηκαν με την ιστορία της Λία, της ηρωίδας η οποία ισχυρίζονταν στη δασκάλα της πως δεν ξέρει να ζωγραφίζει, όμως, όταν η δασκάλα της την ενθάρρυνε να κάνει μια τελεία και στη συνέχεια την έβαλε σε κορνίζα και την κρέμασε στον τοίχο, η Λία δεν μπορούσε να σταματήσει να ζωγραφίζει τελείες όλων των ειδών, μικρές, μεγάλες, πολύχρωμες…  κι έτσι, κατάλαβε πως όλα ξεκινούν από μια τελεία! Το ίδιο ήθελαν να κάνουμε κι εμείς τα παιδιά. Έτσι, κάτσαμε γύρω από ένα μεγάλο χαρτί του μέτρου, το καθένα ζωγράφισε τις δικές του τελίτσες και στο τέλος κόλλησαν δίπλα στα έργα τους το όνομά τους.

Μόλις ολοκληρώθηκε ο ομαδικός πίνακας, αρχίσαμε να συγκρίνουμε τις τελίτσες μεταξύ τους και να συζητάμε για τον τρόπο που ο καθένας επέλεξε να τις φτιάξει: άλλες μονόχρωμες, άλλες πολύχρωμες, άλλες μεγάλες, άλλες μικρές… ΟΛΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ, ΑΛΛΑ ΟΛΕΣ ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ ΚΙ ΟΛΕΣ… ΦΙΛΕΣ. Γι’ αυτό κι ο τίτλος που δώσαμε στον πίνακά μας ήταν “Είμαστε όλοι φίλοι”   

Στη συνέχεια, αποφασίσαμε να κάνουμε όλοι τη δική μας τελεία σε ένα κάδρο, οπότε σε χάρτινα πιάτα ζωγράφισαν τα παιδιά τις δικές τους πολύχρωμες τελίτσες.

Κι όταν ετοιμάστηκαν τα καδράκια, ένας μαθητής έδωσε την ιδέα να τα κρεμάσουμε στο δέντρο που έχουμε στον τοίχο μας και το αποτέλεσμα είναι πραγματικά μοναδικό:

Τέλος, δώσαμε στα παιδιά ένα φύλλο χαρτί με ζωγραφισμένο ένα κάδρο και τους ζητήσαμε να ζωγραφίσουν μέσα σ’ αυτό όλα τα μέλη της οικογένειάς τους τη δική τους τελίτσα και να γράψουν το όνομά τους. Όλοι ανταποκρίθηκαν και γεμίσαμε τελίτσες: του μπαμπά, της μαμάς, της γιαγιάς, της ξαδέρφης, ακόμα και της σκυλίτσας!

ΤΕΛΙΚΑ, Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ, ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΤΡΟΠΟ!