Παγκόσμια ημέρα ζώων την Δευτέρα που μας πέρασε και βρήκαμε αφορμή να μιλήσουμε για τους τετράποδους – και όχι μόνο – φίλους μας !!
Μιλήσαμε για τα αγαπημένα μας ζώα!! Πολλοί από εμάς έχουμε κατοικίδια και με μεγάλη χαρά τα περιγράψαμε στην ομάδα!
Αν είχαμε ένα σπίτι με κήπο τότε όλοι μας θα είχαμε κατοικίδια!! Το ίδιο μας λέει κι ο μεγάλος μας ποιητής ο Κωνσταντίνος Καβάφης:
Σπίτι με Κήπον
Ήθελα νάχω ένα σπίτι εξοχικό
μ’ έναν πολύ μεγάλο κήπο – όχι τόσο
για τα λουλούδια, για τα δένδρα, και τες πρασινάδες
(βέβαια να βρίσκονται κι αυτά· είν’ ευμορφότατα)
αλλά για νάχω ζώα. Α νάχω ζώα!
Τουλάχιστον επτά γάτες – η δυο κατάμαυρες,
και δυο σαν χιόνι κάτασπρες, για την αντίθεσι.
Έναν σπουδαίο παπαγάλλο, να τον αγροικώ
να λέγει πράγματα μ’ έμφασι και πεποίθησιν.
Από σκυλιά, πιστεύω τρία θα μ’ έφθαναν.
Θάθελα και δυο άλογα (καλά είναι τ’ αλογάκια).
Κ’ εξ άπαντος τρία, τέσσαρα απ’ τ’ αξιόλογα
τα συμπαθητικά εκείνα ζώα, τα γαϊδούρια,
να κάθονται οκνά, να χαίροντ’ η κεφαλές των.
Ακούσαμε το ποίημα και στη συνέχεια περιγράψαμε τα ζώα χωρίς να το καταλάβουμε παίζοντας το παιχνίδι “Στο κεφάλι μου το έχω”.
Ένα παιδί φοράει ένα στέμμα με ένα ζώο χωρίς να το δει. Ο σκοπός είναι να βρει ποιο ζώο έχει … στο κεφάλι του γι’ αυτό κάνει ερωτήσεις στην ομάδα για να το καταλάβει: πόσα πόδια έχει; τι χρώμα έχει; που ζει και άλλες παρόμοιες ερωτήσεις.
Είδατε πως μαθαίνουμε εμείς!! Σίγουρα δεν είμαστε παπαγάλοι αλλά μπορούμε να φτιάξουμε παπαγάλους!!
Τελικά τα ζώα είναι πολύ καλοί φίλοι μας και πρέπει να τα σεβόμαστε περισσότερο κι από τον εαυτό μας. Πολλές φορές το ξεχνάμε. Έτσι έγινε και με τον Ξουτ στο ομότιτλο παραμύθι.
Υποσχόμαστε να μην κάνουμε ποτέ κακό στα ζώα και να τα αγαπάμε!! Θα ακολουθήσει και δεύτερη ανάρτηση για το ίδιο θέμα από το 1ο τμήμα!