Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2013
Σήμερα ήταν μια μέρα γεμάτη και δημιουργική για τον όμιλο Βιολογίας και Ιατρικής του 2ου Πρότυπου Πειραματικού Λυκείου Αθηνών.
Συναντηθήκαμε έξω από τα γραφεία των καθηγητών και αναχωρήσαμε με ιδιαίτερη ανυπομονησία για το Ελληνικό Ινστιτούτο Παστέρ. Εκεί μας υποδέχτηκε η κυρία Χαραλάμπους, η οποία μας ξενάγησε στους εξωτερικούς χώρους – μας έδειξε τις υποδομές (κτήρια, κήπος) και τα τμήματα από τα οποία αποτελείται το ινστιτούτο – και μας μίλησε για την ιστορία του ινστιτούτου. Το ινστιτούτο ιδρύθηκε μετά από πρόταση του ταξίαρχου Eydoux , του Γαλλικού στρατού το (1911). Το (1919) δόθηκε η χρηματοδότηση από τον τότε κυβερνήτη Ελευθέριο Βενιζέλο και έτσι μετά από κάποια χρόνια ήταν έτοιμο. Μετά επισκεφθήκαμε τον εκθετήριο χώρο στον οποίο ήρθαμε σε επαφή με ένα από τα παλαιότερα μικροσκόπια τα οποία έχει υπό την κατοχή του το ινστιτούτο, μια από τις πρώτες φυγόκεντρους και διάφορα άλλα όργανα και εξοπλισμούς, αλλά επίσης ταξιδέψαμε στον χρόνο κάνοντας μια αναφορά σε επιστήμονες που εργάστηκαν για το ινστιτούτο.
Αργότερα μεταφερθήκαμε στην αίθουσα παρουσιάσεων όπου μια από της βιολόγους του ινστιτούτου μας παρουσίασε ένα power point, λέγοντάς μας για τον σκοπό και τις εργασίες τις οποίες πραγματοποιούνται στο ινστιτούτο σήμερα. Η κύρια εργασία του ινστιτούτου είναι η παραγωγή εμβολίων ορών και η τροφοδότηση τους στην χώρα, αλλά και οι έρευνες που γίνονται στα εργαστήρια για τα παθογόνα νοσήματα. Αξιομνημόνευτο επίσης είναι το γεγονός ότι υπάρχει διαρκής επικοινωνία μεταξύ των ινστιτούτων ανά τον κόσμο, ανταλλάσσοντας πληροφορίες για το κάθε τι καινούργιο που ξεπροβάλει στην επιστημονική κοινότητα. Ουσιαστικά αν και το Ελληνικό Ινστιτούτο Παστέρ απ’ έξω δείχνει σαν ένα συνηθισμένο κτήριο αποτελεί μια πύλη στην εξέλιξη των Βιοεπιστημών.
Αφού τελείωσε η βασική αλλά αρκετά περιεκτική αυτή ενημέρωση, η κυρία Χαραλάμπους μας παρουσίασε μια εργασία, για τα αγαπητά μας ζωάκια εργαστηρίου τα ποντικάκια, ‘’από το Mus musculus στο Mus laboratorius’’. Μας εξήγησε ότι αρχικά ζώα αυτά χρησιμοποιήθηκαν από κάποιες λέσχες, με στόχο την παραγωγή υβριδίων με όμορφα χαρακτηριστικά έτσι ώστε να αξιοποιηθούν ως κατοικίδια. Αργότερα χρησιμοποιήθηκαν από επιστήμονες ως ζώα εργαστηρίου για ερευνητικούς σκοπούς, γιατί διευκολύνει στον χειρισμό τους το μέγεθός τους, έχουν περισσότερα κοινά στοιχεία στο γενετικό υλικό τους με αυτό του ανθρώπου από άλλα ζώα και γιατί αναπαράγονται εύκολα και γρήγορα.
Μετά την παρουσίαση, επισκεφθήκαμε κατενθουσιασμένοι τα εργαστήρια Βιοτεχνολογίας όπου αρχικά είδαμε σε μικροσκόπιο φθορισμού διάφορα δείγματα από μύκητες και πρωτόζωα, όπως το αρχέγονο πρωτόζωο kala-azar, το οποίο μεταδίδεται με το τσίμπημα της σκνίπας, σε μεγέθυνση 60Χ10 και αργότερα σε ηλεκτρονικό με μεγέθυνση 20.000Χ όπου πλέον μπορούσαμε να διακρίνουμε και την παραμικρή λεπτομέρεια.
Τέλος, πήγαμε στα εργαστήρια Μοριακής Παρασιτολογίας και παρατηρήσαμε στο μικροσκόπιο μια καλλιέργεια ιδιαίτερα “κοινωνικών” πρωτοζώων (Leishmania) kala-azar, τα οποία είχαν δημιουργήσει αποικίες εκατοντάδων “ομοεθνών”.
Έπειτα αποχωρίσαμε με μια γλυκιά ανάμνηση. Ήταν μια αξέχαστη εμπειρία και ελπίζουμε να επισκεφτούμε ξανά το ινστιτούτο σύντομα.
Ευαγγελία Πετράτου Β5