Η αλήθεια είναι ότι άργησε λίγο η βασιλόπιτά μας φέτος, αλλά… “κάλλιο αργά παρά ποτέ”.Πρώτες ημέρες του Φεβρουαρίου ,λοιπόν, οργανωθήκαμε και ξεκινήσαμε- λίγο ανάποδα φέτος- δείχνοντας πρώτα στα παιδιά τη συνταγή και ρωτώντας τα τί νομίζουν ότι αναγράφεται σε αυτό το χαρτί.

Ευτυχώς, λίγο τα αβγά,λίγο τα πορτοκάλια και τα φλιτζάνια και κατάλαβαν ότι πρόκειται για συνταγή..Τί συνταγή ,όμως;Κάποια παιδιά,που ήταν πέρσι προνήπια έχοντας την εμπειρία κατέληξαν ότι  ή ψωμί ή κουλούρια ή βασιλόπιτα θα φτιάξουμε. Και δεδομένης της καθυστέρησης και της αναμονής, κατέληξαν ότι επρόκειτο για ..βασιλόπιτα!

Ξεκινήσαμε κάνοντας αντιστοίχιση των όσων έγραφε η συνταγή με τα αντίστοιχα υλικά για να δούμε μήπως και κάτι μας λείπει…και συνεχίσαμε ρίχνοντας και ανακατεύοντας:Αμέσως μετά τη βάλαμε στο φούρνο όλοι μαζί και κρατήσαμε χρόνο:Κατά τη διάρκεια,που η βασιλόπιτα ψηνόταν εμείς μιλήσαμε για το έθιμο αυτό, από πού πήρε το όνομά της, γιατί βάζουμε φλουρί ,κλπ, ενώ αναφερθήκαμε και σε όσες άλλες “πίτες” ξέρουμε και μάθαμε κι έναν γλωσσοδέτη (“πίτα σπανακόπιτα σπανακολαδόπιτα”), που πολύ μας έκανε να γελάσουμε λέγοντάς τον!Μόλις βγήκε από τον φούρνο, τη στολίσαμε με μπόλικη ζάχαρη και …δεν κρατιόμασταν!Τη σταυρώσαμε, την κόψαμε ,τη μοιράσαμε και την …απολαύσαμε!!και ιδού ο νικητής: ο μικρός μας Δημήτρης!Και του χρόνου, παιδάκια μας! Να είστε όλοι καλά!!