Το 2ο τμήμα μας ενθουσίασε με τα τρελά καπέλα που έφτιαξαν οι μικροί μαθητές με τους γονείς τους.
“Τα παιδιά φτιάξανε ένα ποίημα για τα καπέλα τους:
“Σ΄αγαπώ καπέλο και δε θέλω να σε χάσω
ούτε και να σε ξεχάσω!
Στα καρναβάλια θα είσαι μαζί μου.
Άμα σε αφήσω θα ψάξω να σε βρω.
Αν σε ξεχάσω στο αυτοκίνητο θα έρθω να σε πάρω.
Άμα σε χαλάσω θα σε ξαναφτιάξω.
Μπορώ να σε αγοράσω, να παίξουμε μαζί.
Μπορώ να σε φορέσω , μπορώ να σε βγάλω.
Μπορώ να σε πετάξω ψηλά στον ουρανό και να σε ξαναπιάσω στο λεπτό!
Να σ΄έχω για ομπρέλα και να βγούμε φωτογραφία μαζί.
Μπορώ να σ’ ομορφύνω με διακοσμητικά και με λουλούδια πολλά..
Αυτό ήταν ένα ποίημα για τα καπέλα..!”
Και το ποίημα αυτό με τη βοήθεια της κυρίας Δέσποινας έγινε τραγούδι και σας το χαρίζουμε:
Σ’ αγαπώ καπέλο και δε θέλω να σε χάσω
Σ’ αγαπώ καπέλο κι ούτε και να σε ξεχάσω
Σε βάζω στο κεφάλι κι αρχίζω το χορό σα να ‘μαι ένας παλιάτσος μικρός και γελαστός
Ψηλά θα σε κρατήσω θα κάνω μια στροφή και κάτω θα καθίσω με ησυχία πολύ
Με σένα χαιρετάω πολύ ευγενικά και λέω «καλημέρα» για να μου φτιάξει η μέρα! ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!!!!
Και τώρα θα αλλάξω , θα μεταμορφωθώ καπέλο μου μαζί σου θα γίνω ό,τι ποθώ”
