Εκπαιδευτικά παιχνίδια για επίπεδα και στερεά γεωμετρικά σχήματα

Παιχνίδια με γεωμετρικά στερεά σχήματα!

Παιχνίδια με επίπεδα γεωμετρικά σχήματα   !Σχετική εικόνα  Î£Ï‡ÎµÏ„Î¹ÎºÎ® εικόνα

 

 

Σχετική εικόνα Î£Ï‡ÎµÏ„ική εικόνα

 

Σχετική εικόναΑποτέλεσμα εικόνας για κινουμενες εικονες με γεωμετρικα σχηματα

Καλή διασκέδαση!

 

 

 

 

 

 

Καλώς τις Αποκριές, όλο γέλια και χαρές!

Καλωσορίζουμε τις Απόκριες με ένα στιγμιότυπο από την παράσταση του Μικρού Βορρά στο Νηπιαγωγείο μας!

Για αποκριάτικα τραγούδια πατήστε εδώ!

Για πίνακες ζωγραφικής σχετικούς με το καρναβάλι πατήστε εδώ!

Ιστορίες με πρωταγωνιστή έναν χαρταετό!

Σχετική εικόναΣχετική εικόνα

Η ιστορία του Αρλεκίνου, πηγή έμπνευσης 

Πηγή : Νατάσα Ζωγάνα

Η Κυρία Κακού

Την Πέμπτη 31-1-2019 είχαμε τη χαρά να φιλοξενήσουμε την κα Βούλα Κουτσουρίδου, μητέρα μαθήτριάς μας, η οποία μας αφηγήθηκε ένα πολύ όμορφο παραμύθι που έχει γράψει η ίδια, εμπνευσμένη από τα παιδιά της, όπως μας εξομολογήθηκε. Τίτλος αυτού «Η Κυρία Κακού». Μια συγκινητική ιστορία γεμάτη συναισθήματα και αντιθέσεις!

          

 

Αφού απολαύσαμε την αφήγηση,  αποφασίσαμε να εικονογραφήσουμε το παραμύθι, δουλεύοντας σε ζευγάρια.

Και ιδού το αποτέλεσμα!

κλικ στον τίτλο

Η Κυρία Κακού

Ευχαριστούμε ολόθερμα την κα Βούλα κι ελπίζουμε να μας ξαναεπισκεφτεί και να μας καταπλήξει με τις νέες δημιουργίες της!

Τα πιο ωραία ποιήματα για τον χειμώνα

 

                                                                                   

 

 

Το παγωμένο πουλάκι
Χάρης Σακελλαρίου

Έξω πέφτει χιόνι κι είναι παγωνιά
κι όλοι μαζευτήκαν στη ζεστή γωνιά.
Άσπρισαν οι δρόμοι, στρώθηκε η αυλή
κι ο βοριάς σφυρίζει, τώρα πιο πολύ.

Στο παράθυρό μας στέκει ένα πουλί
και χτυπά το τζάμι και παρακαλεί:
-Πάρτε με κοντά σας, για να ζεσταθώ.
Τρέμω το καημένο κι έξω θα χαθώ.

-Έλα ‘δω, πουλάκι, για να ζεσταθείς,
όλοι σ’ αγαπούμε. Μη μας φοβηθείς.
Από το ψωμί μας ψίχουλα να φας
κι όταν βγει ο ήλιος λεύτερο πετάς.

Τι μας κάνεις χειμώνα; 
(Γιώργης Κρόκος)

Έβρεξες και χιόνισες, άσπλαχνε χειμώνα.
Πάγωσες την όμορφη τρυφερή ανεμώνα.
Όλους μας φυλάκισες μέσα στη φωλιά μας.
Φύσηξες και ρήμαξες την αμυγδαλιά μας.

Φτάνουν πια οι κακοκαιρίες φτάνουν πια τα χιόνια.
Άσε να ‘ρθει η άνοιξη με τα χελιδόνια.

Πουλάκι του χειμώνα 
(Μιχαήλ Δ. Στασινόπουλος)

Μες στο κρύο, έξω απ’ το σπίτι,
ξένο πέταξε σπουργίτι.
Φύλλο, σπόρος πουθενά,
πώς κρυώνει και πεινά!

Το παράθυρο θ’ ανοίξω
δυο σπυράκια να του ρίξω.
–Έλα μέσα δω, πουλί,
ζεστασιά θα βρεις πολλή.

Δεν ακούει, μόνο τσιμπάει
δυο σπυράκια και πετάει.
–Ταξιδιάρικο πουλί,
πέταξε, ώρα σου καλή.

Πώς προσεγγίζω την έννοια του χρόνου στο νηπιαγωγείο

Η έννοια του χρόνου είναι μια έννοια δύσκολη για τα παιδιά αλλά με την κατάλληλη επεξεργασία τα παιδιά θα προσεγγίσουν τον χρόνο, την κυκλική ακολουθία των εποχών, των μηνών, της εβδομάδας, των ημερών και στο μέτρο του δυνατού, της ώρας. Σ’αυτό θα μας βοηθήσει η παιδική λογοτεχνία, η μουσική, εκπαιδευτικά παιχνίδια (διαδραστικοί πίνακες στο φωτόδεντρο),επιλεγμένα βίντεο, αλλά και η καθημερινή μας πρωινή ενασχόληση με το ημερολόγιο και τον καιρό.

Κίνηση της γης και εποχές( φωτόδεντρο)

Οι εποχές και η περιφορά της γης (φωτόδεντρο)

Εποχές και φρούτα (φωτόδεντρο)

Ο ήλιος, η γη και η σελήνη ( η κίνηση της γης γύρω από τον εαυτό της, ημέρα και νύχτα)

Παροιμίες και γνωμικά για τους μήνες του χρόνου.

“Η κυρά Καλή, η κυρά Κακή και οι δώδεκα μήνες.”( το πολύ γνωστό λαϊκό παραμύθι σε μορφή slideshare)

“Η ιστορία του Κουτσοφλέβαρου.”

“Τα παιχνίδια του Φλεβάρη.”  (Λότη Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου)

“Η Περσεφόνη και οι τέσσερις εποχές”  Eλληνική μυθολογία-ο μύθος των τεσσάρων εποχών

Ένας ‘Ήλιος μια Γη ένα Φεγγάρι (Ένα)

Ημέρα και Νύχτα

Έναστρη Νύχτα

 

Προτεινόμενα βιβλία που μπορείτε να βρείτε και ηλεκτρονικά στα παρακάτω links του μικρού αναγνώστη:

«Ο φεγγαροσκεπαστής», Του Eric Puybaret, Εικονογράφηση: Eric Puybaret
Εκδόσεις: Αίσωπος.Διαβάζει η ηθοποιός Μαρία Καλλιμάνη

http://www.mikrosanagnostis.gr/library/pageflip48/Default.html

 

 «Οι φορεσιές του φεγαριού», της Σοφία Μαντουβάλου (εκδόσεις  Κέδρος) σε   αφήγηση Μαρίας Ναυπλιώτου.

            http://www.mikrosanagnostis.gr/library/pageflip7/Default.html

 

«Ο κηπουρός του ουρανού», κείμενο – εικόνες Δήμητρα Ψυχογιού, εκδόσεις Άγκυρα, μας διαβάζει η ηθοποιός Αλεξάνδρα Αϊδίνη

http://www.mikrosanagnostis.gr/library/pageflip13/Default.htm

 

«Η ώρα είναι εκατό», της Λώρης Κέζα, εκδόσεις Παπαδόπουλος. Διαβάζει η ηθοποιός Λένα Παπαληγούρα.

             http://www.mikrosanagnostis.gr/library/pageflip14/Default.html

 

Ένα ποίημα, χίλιες εικόνες…

Ένα ποίημα βγαλμένο από τα παιδιά που καλλιεργεί τις τέσσερις αισθήσεις  και δημιουργεί πολλές εικόνες και συναισθήματα! Τα παιδιά έψαξαν και βρήκαν τον κρυμμένο χειμώνα, τον είδαν, τον άκουσαν, τον μύρισαν και τον αισθάνθηκαν…και ύστερα όλα αυτά τα γράψαμε στο χαρτί και φτιάξαμε το ποίημα για τον χειμώνα.

Πού κρύβεσαι χειμώνα;

Σε βλέπω στον πάγο, στα χιόνια που γέμισαν τις αυλές, τις σκεπές, τα βουνά,

στους ανθρώπους που περπατούν στους δρόμους βιαστικά και είναι ζεστά ντυμένοι με σκουφιά, κασκόλ και γάντια.

Σε βλέπω στους χιονάνθρωπους με τις καροτένιες μύτες,

στον χιονοπόλεμο που παίζουν τα παιδιά,

στο χιόνι που πέφτει,

στα γυμνά κλαδιά των δέντρων,

στα πουλιά που ψάχνουν φωλίτσες και τροφή,

στους Άη Βασίληδες που φέρνουν δώρα στα παιδιά,

στα στολισμένα δέντρα,σπίτια και βιτρίνες,

στους καπνούς που βγαίνουν από τις καμινάδες των σπιτιών,

στα χνώτα μας έξω στο κρύο.

Σε ακούω στον αέρα που σφυρίζει, στα κλαδιά που κουνιούνται,

στις μπόρες, στις βροντές, στις χιονοθύελλες,

στα γέλια των παιδιών που παίζουν χιονοπόλεμο,

στα πουλάκια που χτυπούν το τζάμι για λίγα σποράκια,

στα κάλαντα που λένε τα παιδιά στις γειτονιές,

στα ξύλα που τρίζουν όταν καίγονται στο τζάκι,

στα παραμύθια που μας διαβάζουν δίπλα στη φωτιά,

στα βήματά μας πάνω στο αφράτο χιόνι,

στη φουρτουνιασμένη θάλασσα.

Σε μυρίζω στους κουραμπιέδες και στα μελομακάρονα που ψήνονται στους φούρνους,

στο ζεστό τσάι και στη ζεστή σοκολάτα που πίνουμε,

στη βασιλόπιτα και στη γεμιστή γαλοπούλα που ψήνεται…

στο χριστουγεννιάτικο μοσχοβολιστό τραπέζι,

στα κάστανα που ψήνονται στη φωτιά.

Σε αισθάνομαι στα παγωμένα μου μάγουλα, στην κρύα μου μύτη, στα παγωμένα μου χέρια και πόδια, στο παγωμένο τζάμι.

Σε βλέπω χειμώνα, σε ακούω, σε μυρίζω και σε αισθάνομαι και είμαι τόσο χαρούμενη που σε βρήκα επιτέλους!

Τα παιδιά του 2ου Νηπιαγωγείου Πεύκων

 

 

“Winter is  coming ”   KATE CARNEY

Winter Landscape  Vincent  Van Gogh

“La Pie ”  DE  CLAUDE MONET 1868-1869  ( Μousee d’ Orsay Paris )

“Road to Versailles at Louvesciennes”(The Snow Effect 1869)

                                                                                                                                CAMILLE PISSARΟ

Η ιστορία του κυρ Σπύρου που αγαπούσε τα παιδιά και έφτιαχνε γλυκά!

Μια φορά κι έναν καιρό, ήτανε Δευτέρα θαρρώ, ο κυρ Σπύρος-αγαπημένος παππούς των παιδιών- έφτασε στο σχολειό φορτωμένος πράγματα: μια κουζινομηχανή, βούτυρα, άχνες, αμύγδαλα, βανίλλιες και αρώματα! Δεν ήρθε μόνος του, έφερε και τη βοηθό του , το ξωτικό-γνωστό από πέρσι -την Αναστασία. Νωρίς το πρωί πιάσαν δουλειά στην κουζίνα και μαστόρευαν…

Τα παιδιά στις τάξεις άκουγαν περίεργους θορύβους και αναρωτιόντουσαν…τι να γίνεται μέσα στην κουζίνα…Η μεγάλη περιέργεια που είχαν τους έκανε να βγαίνουν με τη δασκάλα τους και να στήνουν αυτί στην κουζίνα. Άκουγαν κομπρεσέρ ή ηλεκτρικό πριόνι, μήπως πιστολάκι (μαλλιών) ή ραδιοφωνάκι…Κάποια στιγμή βαρέθηκαν και επέστρεψαν στις τάξεις τους. Το μυστήριο δεν παρέμεινε άλυτο για πολύ γιατί άνοιξε η πόρτα και εμφανίστηκαν ο κυρ Σπύρος με το ξωτικό του να κρατάει μια τεράστια ζυμερένια μπάλα!

Το ξωτικό μοίρασε μικρά κομματάκια και έδωσε οδηγίες στα παιδιά να κάνουν μπαλίτσες στις παλάμες τους και να βάλουν και μια λακουβίτσα στο κάτω μέρος!Πώς μοσχοβολούσε αρώματα, πορτοκάλια και βανίλλιες…Σίγουρα κάποιο γλυκό χριστουγεννιάτικο ήταν… 

“Μα και βέβαια είναι γλυκό”, είπε ο κυρ Σπύρος , “ένα γλυκό άσπρο σαν χιόνι που όταν το τρως, στο στόμα λιώνει”.

Τα παιδιά δεν χρειάστηκε και πολύ να σκεφτούν, είχαν βλέπετε μιλήσει με τις δασκάλες τους για τα χριστουγεννιάτικα γλυκά κι έπειτα και το ποίημα του Σωτήρη μιλούσε γι’αυτά:

Κουραμπιέδες χιόνι,       

Ζάχαρη που λιώνει!

Στο στόμα σκέτη γλύκα

Τι χαρά που βρήκα!

 

 

 

Τα παιδιά έπλασαν και τραγούδησαν, ο κυρ Σπύρος και το ξωτικό έψησαν …το σχολειό μοσχοβόλησε, όλη η γειτονιά το πήρε είδηση!

Το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό, τα στόλισαν στις πιατέλες και τα καμάρωσαν!

Οι κουραμπιέδες ήταν έτοιμοι για τη χριστουγεννιάτικη εκδήλωση! Τα παιδιά ευχαρίστησαν τον κυρ Σπύρο και το ξωτικό του και τους ζήτησαν να ξανάρθουν του χρόνου! Εκείνοι τους υποσχέθηκαν πως θα το κάνουν με μεγάλη τους χαρά!

Κι έζησαν τα παιδιά καλά κι ωραία κι ο κυρ Σπύρος με το ξωτικό του καλύτερα !

 

Ευχαριστούμε κυρ Σπύρο και Αναστασία για την αγάπη σας που τη μοιράζετε απλόχερα σε όλους μας!