Αγαπητοί γονείς/κηδεμόνες, σας ενημερώνουμε ότι λόγω της διενέργειας των εκλογών για την ανάδειξη των Περιφερειακών και Δημοτικών αρχών της 8ης Οκτωβρίου 2023, το Νηπιαγωγείο δεν θα λειτουργήσει την Παρασκευή 6 Οκτωβρίου 2023 και τη Δευτέρα 9 Οκτωβρίου 2023.
Τα παιδιά δημιουργούν ζυμάρι αναμιγνύοντας τα υλικά και τα χρώματα. Φτιάχνουν 6 διαφορετικά χρώματα ώστε να δημιουργήσουν ουράνιο τόξο μέσω αισθητηριακού παιχνιδιού!
Σε μια λωρίδα από χαρτί,
άλλη για κοριτσάκι, άλλη για αγοράκι,
κόλλησα μια καρδιά χρωματιστή
και έγραψα το μοναδικό
μου ΟΝΟΜΑΤΑΚΙ!
Και σαν σούπερ ψαράς που είμαι εγώ
το είδα μέσα στο βυθό,
έπρεπε να το θυμηθώ
και να το φέρω έξω απ’ το νεράκι
καλάμι καλαμάκι μου,
πιάσε το ονοματάκι μου!
Γραφή και προγραφή
της κυρίας η φωνή λέει «Ακολουθήστε
τις γραμμές, ίσιες μα και στρογγυλές
με μαρκαδόρο ή μολυβάκι»,
«Τι λέτε κυρία; Αυτό είναι παιχνιδάκι»!
Και να σου ο Κύριος Κανόνας!
Με το μαύρο του καπέλο,
ζητάει να τον ακούσω,
ακόμη και εάν δεν θέλω!
“Όλα στη θέση τους, όλα στην ώρα τους,
χεράκι να σηκώνεις και όταν
μοιράζεσαι πάντα να καμαρώνεις”!
Τα νήπια συμμετείχαν σε μια συζήτηση, η οποία ξεκίνησε από την ερώτηση: “Τι είναι αγάπη”;
Οι απαντήσεις που έδωσαν ήταν οι παρακάτω:
Αγάπη είναι όταν θέλω
Στη συνέχεια, γράφτηκαν οι σημαντικότερες λέξεις (Καρδιά, Φιλία, Φιλάκια, Αγκαλιά, Γαργαλίτσες, Παιχνίδι, Μαμαδοφαγητό) από τις παραπάνω προτάσεις και τα παιδιά μαζί με την εκπαιδευτικό δημιούργησαν στον Η/Υ μια ψηφιακή αφίσα, χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα έργα του καλλιτέχνη Κιθ Χάρλινγκ. Την τύπωσαν και στόλισαν την τάξη τους με λογάκια αγάπης.
Στην παρεούλα διαβάσαμε το βιβλίο της Γιολάντας Τσορώνη – Γεωργίαδη, «Το τικ και το τακ» εκδ. Σαββάλας.
Η ιστορία αναφέρεται σε δύο γαϊδουράκια τον Μένιο και τον Μέντιο : «Ο Μένιος και ο Μέντιος, τα γαϊδουράκια, μάλωσαν και χώρισαν. Πολύ στενοχωρήθηκε ο Μένιος με τον τσακωμό. Πονούσε η καρδιά του. Δεν έκανε πια ΤΙΚ ΤΑΚ, μόνο ΤΙΚ χτυπούσε. Έτρεξε στον καρδιολόγο, έκανε κούρα ομορφιάς, καθάρισε τον στάβλο του, πήγε για ψώνια, τους φίλους επισκέφτηκε της άλλης γειτονιάς. Όμως το ΤΑΚ συνέχισε να μη χτυπά. Ώσπου συνάντησε τη γιαγιά του. Μα τι τον συμβούλεψε να κάνει κι άρχισε δειλά το ΤΑΚ και πάλι να χτυπά;»
Για να κατανοήσουν τη σημασία της αγάπης, της συμφιλίωσης και της ενότητας, στα νήπια δόθηκαν χάρτινες καρδούλες διαφόρων χρωμάτων κομμένες στη μέση. Αυτές απλώθηκαν στο πάτωμα. Στο ρυθμό του ταμπουρίνου τα παιδιά έπρεπε να περπατούν γύρω από τις μισές καρδιές. Στο σταμάτημα του ήχου, παίρνουν στα χέρια τους τη μισή καρδιά που βρίσκεται κοντά τους, δηλαδή το ΤΙΚ και αναζητούν γρήγορα στο χώρο το άλλο τους μισό, το ΤΑΚ.
Στη συνέχεια, σε δεύτερο χρόνο τους μοιράστηκαν καρδούλες σε χαρτόνια χρωματιστά Α4. Τα παιδιά κόβουν την καρδιά που επέλεξαν και αναζητούν στο παρουσιολόγιο της τάξης όποια ονόματα φίλων τους θέλουν για να τα αντιγράψουν στην χάρτινη καρδιά, της οποία το ΤΙΚ & το ΤΑΚ βρήκαν το ένα το άλλο.
Το παιχνίδι με άλλους, είναι κρίσιμο για την ανάπτυξη των κοινωνικών δεξιοτήτων των παιδιών, αφού αναπτύσσουν συνήθειες και συμπεριφορές που θα τα ακολουθούν σ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους.
Έτσι, στο πλαίσιο δεσίματος της ομάδας, τα νήπια έδρασαν με τους παρακάτω τρόπους:
Χαλαρώνοντας τους ρυθμούς μας, ακούσαμε το τραγούδι “Εγώ και εσύ μαζί”: https://youtu.be/gIULO30LZ30?si=BQ6nUfrT5GkTM27k
Μοιράστηκαν στα παιδιά σελίδες μεγέθους Α3. Η πρόκληση ήταν να ζωγραφίσουν τρία παιδάκια στο ίδιο χαρτί.
Μια ομαδική δημιουργία που απαιτούσε, συνεννόηση, υπομονή, επικοινωνία, συνεργασία. Και οι πέντε ομάδες ολοκλήρωσαν με επιτυχία την εργασία τους.
Συγκεντρώσαμε τις ομαδικές εργασίες, τις εικόνες του Χάρλινγκ και τις φωτογραφίες μας και όλοι μαζί φτιάξαμε ένα κολλάζ. Κάθε στοιχείο του περιλάμβανε δραστηριότητες στις οποίες τα παιδιά δούλευαν μαζί και βοηθούσαν το ένα το άλλο.
Το αποτέλεσμα στήθηκε στον πίνακα της τάξης με σκοπό να θυμίζει σε όλους/ες τη σημασία της συνεργασίας, του αλληλοσεβασμού και της αποδοχής του άλλου.
Τέλος, τα νήπια δημιούργησαν ένα ακόμη σύνθημα: «Όλοι μαζί φίλοι καλοί, μία καρδιά μία φωνή».
Με αφορμή το βιβλίο «Η Σκάλα της Αγάπης», τοποθετήθηκαν στο κέντρο της παρέας μας, εικόνες από έργα τέχνης του καλλιτέχνη Κιθ Χάρινγκ, ο οποίος είναι γνωστός για τα ανθρωπάκια-σύμβολα. Η δουλειά του έχει γίνει μια παγκόσμια οπτική γλώσσα. Ένα από τα θέματα των έργων του είναι η φιλία, η συνεργασία και η αλληλεγγύη στους ανθρώπους.
Στόχος μας αυτή τη φορά ήταν κάθε νήπιο να μπορεί α) να αναπτύσσει στάσεις σεβασμού και αποδοχής στη διαφορετικότητα των άλλων, β) να νιώθει μέλος μιας ομάδας, στην οποία επιλέγει τις αξίες της φιλίας και της συνεργασίας, γ) να νιώθει ότι μπορεί να προτείνει λύσεις σε κάποιο πρόβλημα.
Με βάσει αυτές τις επιδιώξεις, μοιράστηκαν στα νήπια εικόνες από έργα του Κιθ Χάρινγκ, για να τις χρωματίσουν με χρώματα που θα εξέφραζαν για εκείνα τις έννοιες φιλία, συνεργασία, αλληλεγγύη, υποστήριξη, ενότητα.
Στη συνέχεια, κλήθηκαν να συνεργαστούν σ’ ένα παιδαγωγικό παιχνίδι, αποτελούμενο από ξύλινα ανθρωπάκια, τα οποία για να ισορροπήσουν ήταν απαραίτητο να στηριχτούν το ένα μέσα στο άλλο. Τα παιδιά βιωματικά κατανόησαν και είπαν πως πρέπει να έχουμε συνεργασία για να πετυχαίνουμε τον στόχο μας.
Ακόμη, παίξαμε ένα παιχνίδι στο ρυθμό της μουσικής, κατά τη διάρκεια του οποίου ο καθένας ήταν ελεύθερος να περπατήσει, χορέψει, τραγουδήσει, στο στοπ όμως θα έπρεπε να αγκαλιάσουμε όσα πιο πολλά παιδάκια μπορούμε! Έπειτα, δώσαμε τα χέρια για έναν κυκλικό χορό υπό τον ήχο του τυμπάνου, το οποίο όταν σταματούσε έπρεπε τα παιδιά, χωρίς να λύσουν τα χέρια τους, να κάτσουν με προσοχή στο πάτωμα χωρίς να χαλάσει η αλυσίδα τους.
Τέλος, ακούσαμε το τραγούδι των Locomondo “Χέρια σαν κι αυτά».
https://youtu.be/iWUFmZxmD30?si=clMFsbwloF6tfYzI
Πως τα νήπια κατάφεραν να διαπιστώσουν ότι τα «θαύματα» συμβαίνουν μέσα από ομάδες, παρέες, συνεργασίες; Μα φυσικά μέσα απ’ την ανάγνωση του βιβλίου «Η Σκάλα της Αγάπης» της Τσορώνη-Γεωργιάδη Γιολάντας, Εκδόσεις:Σαββάλας.
‘Εχοντας κατά νου την επιδίωξη ν’ αποκτήσουν τα παιδιά θετική αυτοεικόνα, να βελτιώσουν την αυτοαντίληψή τους και τις σχέσεις τους με τους/τις συμμαθητές/ριες τους αλλά και να κατανοήσουν τη δυναμική της ομάδας στην επίτευξη ενός στόχου, άκουσαν την ιστορία ενός αστεριού που έπεσε στη γη. Αν το αστέρι, που έχασε την ισορροπία του και έπεσε μέσα στη ζούγκλα, δεν επέστρεφε γρήγορα στον ουρανό, θα έχανε τη λάμψη του μια για πάντα. Έτσι, τα ζώα προσπάθησαν με χίλιους τρόπους να το γυρίσουν πίσω! Τι κι αν είχε δύναμη το λιοντάρι, ύψος η καμηλοπάρδαλη και ευκινησία η μαϊμού; Ένα τόσο δα μυρμηγκάκι κατάφερε να το βοηθήσει, αποδεικνύοντας στους -από τη φύση τους- ικανούς και δυνατούς, πως η συνεργασία κάνει τα αδύνατα δυνατά!
Στο πλαίσιο του Εργαστηρίου Δεξιοτήτων «Δεν μαλώνω, δεν μαλώνω, αγκαλιά μεγάλη απλώνω» τα νήπια κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι «είναι σημαντικό να πιστεύω στον εαυτό μου. Μπορώ όμως να τα καταφέρω ακόμη περισσότερο με τη βοήθεια των φίλων μου».
Δημιούργησαν δε ένα σύνθημα για να ενθαρρύνουν το δέσιμο της ομάδας που ήταν το εξής:
«Τα καταφέρνω μοναχός μα μαζί σου είναι αλλιώς».
