Πενήντα χρόνια πέρασαν από την εξέγερση του Πολυτεχνείου μεταξύ 14ης  και  17ης  Νοεμβρίου 1973 η οποία κατεστάλη βίαια από την  χούντα των συνταγματαρχών .Το νηπιαγωγείο μας  τίμησε και φέτος  το γεγονός της εξέγερσης του Πολυτεχνείου που έφερε ξανά τη δημοκρατία στη χώρα μας.

Τα παιδιά αφού έμαθαν τι είναι το Πολυτεχνείο και που βρίσκεται ,έκαναν σύνθεση της λέξης και άνοιξαν το κουτί της ιστορίας μαθαίνοντας για τα γεγονότα που συνέβησαν εκείνες τις μέρες.

Έγινε ανάγνωση του βιβλίου της Κωνσταντίνας Αρμενιακού  «Η κυρά-Δημοκρατία» για  να κατανοήσουν ευκολότερα τις έννοιες δημοκρατία και δικτατορία. Όλα τα παιδιά στο τέλος ,ήθελαν για φίλη τους την  κυρά Δημοκρατία και προσπάθησαν να την απελευθερώσουν από τη φυλακή ανοίγοντας τις πόρτες  της φυλακής  προς την ελευθερία με τα κλειδιά της ελευθερίας.

Επίσης τα παιδιά έχοντας το καθένα και από ένα γράμμα χόρεψαν για την κυρά Δημοκρατία και έπειτα στο σταμάτημα της μουσικής έβαλαν στη σειρά τα γράμματα και έφτιαξαν τ΄ όνομά της.

Ακόμα έφτιαξαν  την κυρά Δημοκρατία ,για να την πάρουν μαζί τους στο σπίτι  ώστε να την έχουν παρέα τους.

Επιπλέον τα παιδιά έφτιαξαν τη λίμνη της κυρά Δημοκρατίας και τη λίμνη της κυρά Δικτατορίας  με νούφαρα. Τα παιδιά ζωγράφισαν τα νούφαρα της κυρά Δημοκρατίας με εικόνες και χρώματα που δείχνουν αγάπη ελευθερία και χαρά, ενώ στα νούφαρα της κυρά δικτατορίας χρησιμοποίησαν σκούρα χρώματα και ζωγράφισαν εικόνες θλίψης και πόνου.

«Η Ντενεκεδούπολη», γνωστό έργο της Ευγενία Φακίνου   έκανε και φέτος συντροφιά στα παιδιά. Αφού ολοκληρώθηκε η ανάγνωση του βιβλίου τα παιδιά αποφάσισαν ότι θέλουν να γίνουν και αυτά οι ήρωες του βιβλίου. Επέλεξαν τον ήρωα που ήθελαν ,έφτιαξαν μάσκα την οποία ζωγράφισαν και έκοψαν.

Στη  συνέχεια έφτιαξαν αφίσα με το σύνθημα ΟΛΟΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ . Σχεδίασαν το περίγραμμα του χεριού τους ,τα σήκωσαν ψηλά βάζοντας τέλος στη βία ,στα βασανιστήρια και στην καταπάτηση του δικαιώματος της ελευθερίας.

Κατά την ημέρα μνήμης για την επέτειο του Πολυτεχνείου ,τα παιδιά παρακολούθησαν την παράσταση κουκλοθέατρου «Η Ντενεκεδούπολη»  η οποία συνοδευόταν με τα αντίστοιχα τραγούδια.

Τελειώνοντας, τα παιδιά για να τιμήσουν τα θύματα του Πολυτεχνείου τραγούδησαν τραγούδια σχετικά με το Πολυτεχνείο  κρατώντας για πάντα ζωντανή την ιστορία του.