Ο λύκος είναι ο πρωταγωνιστής σε τόσα πολλά παραμύθια που και ο ίδιος δεν προλαβαίνει να ξεκουραστεί! Τη μια τριγυρίζει στο δάσος κοντά στο σπίτι της Κοκκινοσκουφίτσας, την άλλη κάνει βόλτες κοντά στα σπιτάκια που έφτιαξαν τα τρία γουρουνάκια… Εντοπίσαμε τα παραμύθια που βρίσκονται στη βιβλιοθήκη του σχολείου, τα οποία αφηγούνται διάφορες ιστορίες του λύκου,  και παρατηρήσαμε πως ο λύκος παρουσιάζεται κακός και πονηρός!

Όμως γιατί ο λύκος πάντα έχει το ρόλο του κακού;;;;

Μα γιατί δεν έχουμε ακούσει ποτέ τη δική του εκδοχή!

Στη συνέχεια λοιπόν διαβάσαμε το υπέροχο βιβλίο “Έχω ράμματα για τη γούνα σου” της Μάιρας Παπαθανασοπούλου με τη συμβολή του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ και συζητήσαμε πως ο «κακός λύκος» των παραμυθιών δεν είναι παρά ένα τρωτό είδος που χρειάζεται προστασία από τους ίδιους τους ανθρώπους…

Στο σημείο αυτό θα παρουσιαστεί στην τάξη μας η BeeBot που θα καθοδηγεί τον καλό λύκο στα κλασσικά παραμύθια! Με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά κινητοποιήθηκαν με μεγάλη χαρά να γνωρίσουν τον κόσμο των μαθηματικών και να έρθουν σε επαφή με χωροχρονικές έννοιες όπως ο προσανατολισμός, η κατεύθυνση. Επιπλέον, γνώρισαν με παιγνιώδη τρόπο βασικές αρχές προγραμματισμού και καλλιέργησαν δεξιότητες όπως η επίλυση προβλημάτων, η συνεργασία, η παρατήρηση.

Οι κρύες μέρες του Γενάρη στάθηκαν η αφορμή για να μιλήσουμε για κάποια ζώα που το χειμώνα δεν έχουν πολλές επιλογές για να τραφούν και ταυτόχρονα έχουν ανάγκη για ενέργεια! Η χειμερία νάρκη αποτελεί μια “στρατηγική” που έχουν αναπτύξει ορισμένα ζώα για να περάσουν το χειμώνα.

Το πρωί κατά τη διάρκεια των ελεύθερων δραστηριοτήτων κάποια παιδιά έφτιαξαν με πλαστελίνη φίδια και σαλιγκάρια… Μετά φτιάξαμε και τα σπιτάκια τους και παρατηρήσαμε ότι σιγά σιγά πάνω στο τραπέζι δημιουργείται ένα δάσος!

Σιγά σιγά το δάσος διαμορφώθηκε με τη συμμετοχή πολλών παιδιών!

Στη συνέχεια είχαμε μια ιδέα να… πάμε για αρκούδες!!

Φτιάξαμε τον χάρτη της διαδρομής, διαμορφώσαμε το χώρο του σχολείου, φτιάξαμε έναν λόφο, μία λίμνη, ένα ποτάμι και μια σπηλιά…. και… ωχ μια αρκούδα που κοιμάται!!

Σκαρφαλώσαμε, πηδήξαμε, κολυμπήσαμε και φτασαμε!

Στη συνέχεια της συζήτησης για τα ζώα που πέφτουν σε χειμερία νάρκη, φυσικά μιλήσαμε για τους πιγκουίνους της Ανταρκτικής οι οποίοι αγαπούν το κρύο… Μάλιστα δεν μπορούν να επιβιώσουν αλλού, παρά μόνο σε παγωμένα μέρη. Όπως όλοι οι πιγκουίνοι, δεν μπορούν να πετάξουν, αλλά διαθέτουν υδροδυναμικό σώμα και άκαμπτες πτέρυγες, αμφότερα προσαρμοσμένα για το θαλάσσιο οικοσύστημα, εκεί όπου οι συγκεκριμένοι πιγκουίνοι είναι, πράγματι, «αυτοκράτορες»!

Τα παιδιά επεξεργάστηκαν το χάρτη και την υδρόγειο σφαίρα, προκειμένου να εντοπίσουν την Ανταρκτική, να συγκρίνουν την απόσταση

μεταξύ της ηπείρου με τον ήλιο, όπως και της Ευρώπης με τον ήλιο.

Στη συνέχεια μιλήσαμε για το επιστημονικό ενδιαφέρον προς την Ανταρκτική και εντύπωση έκανε πως δεν υπάρχουν μόνιμοι κάτοικοι, κατοικούν όμως από 1.000 έως 5.000 άνθρωποι σε όλη τη διάρκεια του χρόνου σε ερευνητικούς σταθμούς που υπάρχουν διάσπαρτοι στην ήπειρο. Ας κατασκευάσουμε λοιπόν τον δικό μας ερευνητικό σταθμό από ανακυκλώσιμα υλικά που υπάρχουν στο σχολείο!                  

Και ιδού το αποτέλεσμα…!

Προς πολύ ευχάριστη έκπληξη, σήμερα το πρωί ο Γιώργος μας έφερε στο σχολείο μια υπέροχη κατασκευή που έφτιαξε στο σπίτι του από ανακυκλώσιμα υλικά. “Το νότιο πόλο έφτιαξα. έκανα τους πιγκουίνους αλλά έβαλα και αρκούδες. Έβαλα φελιζόλ για παγόβουνα και το γύρω γύρω είναι από χοντρό χαρτόνι, για το σπίτι των πιγκουίνων. Με τη μαμά το έφτιαξα!”

Η Μεσόγειος ως “εκκολαπτήριο” πολιτισμικών ανταλλαγών αποτελεί μια πολιτισμική γέφυρα που συνδέει λαούς και πολιτισμούς, καλλιεργεί μια πλούσια ταπετσαρία παραδόσεων, γλωσσών και συνηθειών που άλλοτε μοιάζουν και άλλοτε διαφέρουν… πάντως σίγουρα συνδέονται και συνομιλούν. Εμπνέονται και ανταλλάσσουν… Έτσι λοιπόν, το σχολείο μας επισκέπτονται άνθρωποι από χώρες της Μεσογείου, οι οποίοι αποφάσισαν να ζήσουν στη Μυτιλήνη. 

Μας μίλησαν για την απόφαση αυτή, μα κυρίως έλυσαν  απορίες των παιδιών, που ήθελαν να μάθουν αν η Ιταλία είναι όμορφη, τι τρώνε στην Ισπανία, πώς λένε καλημέρα στην Τουρκία και άλλα πολλά! Ευχαριστούμε πάρα πολύ τον Ibai από την Χώρα των Βάσκων της Ισπανίας, τον Ozan από την Istanbul της Τουρκίας και τον Μarco από το Trento της Ιταλίας που μοιράστηκαν μαζί μας όλες τις όμορφες ιστορίες τους. Με τις αφηγήσεις τους  περπατήσαμε κι εμείς στις γειτονιές τους, γευτήκαμε τα φαγητά τους και είδαμε τον τρόπο ζωής στα μέρη τα δικά τους…

Έχουμε ξεκινήσει κι εμείς με μεγάλη χαρά και δημιουργικότητα τις προετοιμασίες για τη συμμετοχή μας στην Ολυμπιάδα εκπαιδευτικής ρομποτικής WRO που θα διεξαχθεί στις 8 Μαρτίου στο νησί μας! Το φετινό θέμα είναι “Μεσόγειος-πηγή ζωής και πολιτισμού”… Το ταξίδι ξεκινά… Μαθαίνουμε πολλά, κατασκευάζουμε, επικοινωνούμε και ανυπομονούμε όλα αυτά να τα μοιραστούμε!