Η ψυχολόγος της ΕΔΥ, Γιαννακάρα Ιωάννα, παρέθεσε στους γονείς ορισμένες χρήσιμες πρακτικές συμβουλές ένταξης και προσαρμογής στο σχολικό πλαίσιο, που θα διευκολύνουν τα παιδιά στη νέα εκπαιδευτική τους αφετηρία.

• Προετοιμάστε το παιδί σας μιλώντας θετικά για το σχολείο, τις δυνατότητες που δίνονται στο καινούριο αυτό πλαίσιο. Μπορείτε να κάνετε παιχνίδι την οργάνωση πραγμάτων του σχολείου, την προετοιμασία του σχολείου (π.χ. δημιουργήστε μαζί με το παιδί και ζωγραφίστε συννεφάκια και αναρτήστε τα στους τοίχους του δωματίου ζωγραφίζοντας μέσα τα πράγματα που χρειάζεται να έχει το μυαλουδάκι του να κάνει πριν πάει στο σχολείο π.χ τσάντα, παγουράκι κλπ)
• Μεταδώστε τα θετικά της καινούριας εμπειρίας, αναγνωρίζοντας και το συναίσθημα της ανησυχίας και του άγχους που μπορεί να βιώσει το παιδί. Υποβοηθήστε με τον τρόπο και την επικοινωνία σας την έκφραση του πιθανού άγχους του.
• Αποφύγετε να υποτιμήσετε την ανησυχία του ή και να την μεγεθύνετε. Το να σταθείτε με τρυφερότητα, νοιάξιμο και κατανόηση σε όσα σας μεταφέρει το παιδί είναι καθοριστικής σημασίας. Αποφύγετε ακραίες αντιδράσεις δικής σας ανησυχίας. Σε αυτό το σημείο μπορεί να διαφανεί αν δυσκολεύεστε σε αυτό, η ανάγκη δική σας υποστήριξης. Και για εσάς μοιάζει φυσιολογικό να τρέφετε κάποιες ανησυχίες, οι οποίες όμως δεν πρέπει να προστίθενται σε όσα ήδη μπορεί να βιώνει το παιδί.
• Αποφύγετε το βιαστικό ξεκίνημα το πρωί, θα βοηθήσει να έχετε χρόνο για μια συζήτηση το πρωί, για παραπάνω αγκαλιές.
• Περιγράψτε στο παιδί τι ακολουθεί μέσα στην ημέρα, το ότι θα συναντηθείτε μετά το σχολείο και αναφερθείτε εκτενώς στο τι θα κάνετε μετά δημιουργώντας μια συνέχεια για την μέρα που ακολουθεί μετά το σχολείο.
• Κάποια αντικείμενα που σας συνδέουν και υπενθυμίζουν τη σχέση σας και λειτουργούν ως μεταβατικά αντικείμενα θα βοηθήσουν. Για παράδειγμα δημιουργήστε μια εικόνα, μια μικρή κάρτα που θα ζωγραφίσετε εσάς και το παιδί, ένα μήνυμα αγάπης και δίπλα μια ζωηρή χρωματιστή ζωγραφιά του σχολείου μπορούν να λειτουργήσουν θετικά. Εξηγήστε στο παιδί ότι όταν χρειάζεται τον γονέα του μπορεί να το αισθανθεί όταν το δει.
• Εξηγήστε στο παιδί ότι οι εκπαιδευτικοί του σχολείου και της τάξης μπορούν να συναισθανθούν την ανησυχία του και ότι μπορούν να είναι παρόντες αν το χρειαστεί.
• Δείξτε εμπιστοσύνη στις ικανότητες προσαρμογής του παιδιού σας. Αποφύγετε εκφράσεις που προσφέρουν ένα καθησυχασμό πρόσκαιρο «μην ανησυχείς». Ακόμη, αποφύγετε να πείτε « με στενοχωρείς που κάνεις έτσι». Το συναίσθημα του παιδιού χρειάζεται να αντιμετωπιστεί αυθεντικά χωρίς να δημιουργεί ενοχή και δευτερογενές άγχος στο παιδί. Μια έκφραση όπως «μπορεί να χρειάζεται κάποιος χρόνος, βήμα-βήμα θα τα καταφέρεις. Είμαι πλάι σου σε αυτό».
• Επιβραβεύστε αναλυτικά την προσπάθεια του παιδιού, όσα καινούρια κατακτά κάθε μέρα.
• Δημιουργήστε ρουτίνες σταθερές στο φαγητό, στον χρόνο παιχνιδιού και διαφυλάξτε τον ικανοποιητικό ύπνο (8ωρος). Ο λίγος ύπνος οδηγεί σε δυσκολίες μέσα στην ημερά και στο συναίσθημα αλλά και στην γνωστική κατάσταση του παιδιού.
• Μην τιμωρείτε το παιδί στην προσπάθεια αυτή, μην μεταδώσετε μη λεκτικά ή και λεκτικά κάποια στάση απορριπτική στάση προς όσα αισθάνεται. Η αμφισβήτηση των όσων νοιώθει δεν θα βοηθήσει καθόλου στη φάση αυτή, αντίθετα θα πυροδοτήσει μεγαλύτερη ένταση και άγχος.

Με οδηγό την υπομονή και την αγάπη θα πάνε τα πράγματα καλύτερα και γονέας και παιδί θα τα καταφέρετε!
Η ψυχολόγος της ΕΔΥ του Σχολείου,
Ιωάννα Γιαννακάρα, MSc