Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου, ημέρα γενεθλίων του μεγάλου Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Καθιερώθηκε το 1966 από τη Διεθνή Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα (International Board on Books for Young People – IBBY).

Κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της οργάνωσης αναλαμβάνει να δημιουργήσει το μήνυμα και την αφίσα της Ημέρας, τα οποία διανέμονται σε ολόκληρο τον κόσμο με σκοπό να αναδείξουν την αξία των βιβλίων και της ανάγνωσης, καθώς και να ενθαρρύνουν τη διεθνή συνεργασία για την προώθηση της λογοτεχνίας για παιδιά και νέους.

Για το 2025, υπεύθυνο για το υλικό του εορτασμού είναι το εθνικό τμήμα των Κάτω Χωρών.

Το μήνυμα γράφτηκε από τη συγγραφέα και ποιήτρια Rian Visser. Το 2022, η Rian Visser κέρδισε το Zilveren Griffel και το Gouden Poeziemedaille (“Χρυσό μετάλλιο ποίησης”).

Το εικαστικό της αφίσας φιλοτεχνήθηκε από τη συγγραφέα και εικονογράφο Janneke Ipenburg, έργα της οποίας ήταν υποψήφια, στην ευρεία λίστα, των World Illustration Awards.

Σε όλες τις χώρες, τα παιδιά, οι συγγραφείς, οι εικονογράφοι, οι μεταφραστές, οι βιβλιοθηκονόμοι, οι εκδότες και οι εκπαιδευτικοί γιορτάζουν την παγκόσμια αυτή ημέρα με διάφορες εκδηλώσεις σε σχολεία, βιβλιοθήκες, βιβλιοπωλεία, πλατείες και άλλους χώρους, δείχνοντας έτσι την αγάπη και το ενδιαφέρον τους για τα βιβλία και το διάβασμα.

Στην Ελλάδα, όπως κάθε χρόνο, το Ελληνικό Τμήμα της ΙΒΒΥ – Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου φρόντισε να μεταφραστεί το μήνυμα από τα ολλανδικά από την κ. Μαργαρίτα Μπονάτσου, η οποία εργάστηκε εθελοντικά, και παροτρύνει τους φορείς οι οποίοι ενδιαφέρονται για τα παιδιά και τα βιβλία τους να συμβάλλουν στον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου.

Η αφίσα με το μήνυμα τυπώθηκε στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Πατάκη και διανέμεται με τη φροντίδα τους.

Το μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου 2025

Η γλώσσα των εικόνων
Rian Visser / Ριν Φίσερ

Μπορείς να ζωγραφίσεις κάτι
για τα λόγια
και για τα πράγματα που λέω;

Μετά να ζωγραφίσεις                                                                                    
ένα κενό στην ημέρα,
το κρύο,
τον αέρα,

έναν κόμπο στον λαιμό

ή μια ώρα κακή,

τον βήχα και
τον αναστεναγμό,
τη μυρωδιά απ’ το ζεστό ψωμί,
τον χρόνο,
μια στιγμή,
το τέλος μα και του ονείρου
την αρχή

τον τόπο όπου κάποτε,
τον τόπο όπου ποτέ,
τον τόπο όπου σύντομα
κάτι μεγάλο θα συμβεί,

τον πόνο από μια πληγή,
της θάλασσας τη γεύση
αλμυρή.

Είναι πολλά, πάρα πολλά,
αυτά που θα ήθελα να δω,
τον έρωτα,
μια μέρα που θα ’ρθει
κάποτε, μπορεί.

Φτιάξε εικόνες
από το ποίημά μου,
ελεύθερα να αισθανθείς,
κι αν από εμένα προέρχονται
τα λόγια αυτά
είναι δικά σου
τώρα πια.