Στις 20 Νοεμβρίου ήταν η Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού και με αφορμή αυτό, ψάξαμε να βρούμε τρόπους με τους οποίους ένα παιδί μπορεί να είναι ευτυχισμένο! Τι μπορεί να κάνει ένα παιδί ευτυχισμένο; Τι χρειάζεται; Φτιάξαμε, λοιπόν, ένα ιστολόγιο στο οποίο καταγράψαμε τις σκέψεις μας.
Στη συνέχεια, με αφορμή το παραμύθι της Λουλουδούπολης που διαβάσαμε, φτιάξαμε το δικό μας λουλούδι με τις παλάμες μας καταγράφοντας αυτά που χρειάζονται τα παιδιά για να είναι ευτυχισμένα.
Μιλώντας για τα δικαιώματα, φτάσαμε και στις 3 Δεκεμβρίου που γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία. Αναρωτηθήκαμε, έχουμε όλοι οι άνθρωποι τα ίδια δικαιώματα; Έχουμε όλοι τις ίδιες ανάγκες; Ήρθε, λοιπόν, η ώρα να γνωρίσουμε κάποιους ανθρώπους με ιδιαιτερότητες. Μιλήσαμε για τα άτομα με προβλήματα όρασης και ακοής, καθώς και εκείνα με κινητικά προβλήματα. Θέλαμε να δούμε πώς μπορούμε να επικοινωνήσουμε με κωφούς και τυφλούς ανθρώπους, οπότε γνωρίσαμε τον κώδικα Braille, τη γραφή των τυφλών, ψιλαφήσαμε με τα δαχτυλάκια μας κείμενα που είναι γραμμένα στη γραφή αυτή και προσπαθήσαμε να δούμε πώς διαβάζονται. Προσπαθήσαμε, επίσης, να δούμε πώς μπορούμε να επικοινωνήσουμε με άτομα που δεν ακούνε και μάθαμε ότι υπάρχει μια γλώσσα που ονομάζεται Νοηματική και είναι η γλώσσα που χρησιμοποιούν οι κωφοί για να επικοινωνούν! Μας φάνηκε λίγο πιο εύκολη η Νοηματική στο να τη μάθουμε, απ’ ότι ο κώδικας Braille, αλλά μας ενθουσίασαν και τα δύο.
Τραγούδι στην Νοηματική: https://www.youtube.com/watchv=uI2sNBl7p7g&ab_channel=%CE%9D%CE%BF%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B6%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5
Στη συνέχεια, μιλήσαμε και για τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να βοηθήσουμε τους ανθρώπους αυτούς στο να κάνουμε την καθημερινότητα τους πιο εύκολη και προσβάσιμη! Μάθαμε για την χρήση του λευκού μπαστουνιού και του σκύλου-οδηγού από τους τυφλούς και αναγνωρίσαμε τα ειδικά πλακάκια στα πεζοδρόμια με τις γραμμές και τις βούλες που χρησιμεύουν στους τυφλούς για να βρίσκουν τον δρόμο τους. Ακόμη, πολλές ομάδες έχουν προσπαθήσει να διευκολύνουν την πρόσβαση των ανάπηρων ατόμων που βρίσκονται στο ειδικό αμαξίδιο, όχι μόνο με τη δημιουργία ραμπών σε όλους τους κοινόχρηστους χώρους, αλλά και δημιουργώντας παιδικές χαρές με ειδικές κούνιες που να χωράνε τα αμαξίδια μέσα, καθώς και ειδικούς μηχανισμούς που κάνουν εφικτή την εύκολη πρόσβαση των ανθρώπων αυτών στην θάλασσα. Άλλωστε, όλοι γνωρίζουμε για τις θεραπευτικές ιδιότητες του νερού στην ψυχολογία!
Καθώς πολλά από τα παιδιά του σχολείου μας ασχολούνται με αθλήματα στον ελεύθερο τους χρόνο, τέθηκε η ερώτηση για το αν τα αθλήματα είναι άραγε για όλους; Λύση σε αυτή την απορία ήρθαν να δώσουν οι Παρολυμπιακοί αγώνες. Οι Ολυμπιακοί αγώνες που πραγματοποιήθηκαν το καλοκαίρι ήταν μία πολύ καλή αφορμή για να δουν τα παιδιά το πόσα πράγματα είναι ικανός ένας άνθρωπος να κάνει αρκεί να έχει τη θέληση και ανεξαρτήτως των δυσκολιών που έχει στη ζωή του. Είδαμε ανθρώπους να τρέχουν και να κάνουν κολύμβηση με πρόσθετο πόδι, ανθρώπους που χορεύουν, ξιφομαχούν και παίζουν τέννις, ενώ βρίσκονται στο αναπηρικό τους αμαξίδιο, καθώς και ανθρώπους χωρίς άνω άκρα, που όμως μπορούν να παίζουν πινκ πόνγκ και να ζωγραφίζουν.
Η θέληση είναι η μεγαλύτερη κινητήριος δύναμη για τον άνθρωπο! Και αυτοί οι άνθρωποι το αποδεικνύουν!
Έτσι, γίναμε κι εμείς μικροί ζωγράφοι και δημιουργήσαμε τους δικούς μας πίνακες χρησιμοποιώντας το πινέλο με το στόμα μας. Το αποτέλεσμα ήταν μαγευτικό και σίγουρα η περηφάνια που ένιωσαν όλα τα παιδιά όταν το κατόρθωσαν, ήταν πολύ μεγάλη!
Τέλος, κλείνοντας την ενότητα αυτή, δεν γινόταν να παραλείψουμε φυσικά και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν κυρίως τα άτομα με κινητικά προβλήματα και προβλήματα όρασης. Είναι όλοι οι άνθρωποι βοηθητικοί προς τους άλλους; Δυστυχώς, πολλές φορές η απάντηση είναι αρνητική. Πολύς κόσμος δεν ενδιαφέρετε για τις ανάγκες των άλλων και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να παρκάρουν πάνω σε θέσεις parking αναπήρων, να παρκάρουν μπροστά σε ράμπες, καθώς και να κλείνουν το δρόμο σε άτομα με προβλήματα όρασης, τοποθετώντας τραπέζια, καρέκλες, ποδήλατα, κ.α. πάνω στα ειδικά φτιαγμένα πεζοδρόμια.
Αυτό είναι κάτι που δεν μας άρεσε κι έτσι αποφασίσαμε με τα παιδιά, πώς αν ποτέ δούμε κάποιον να χρειάζεται τη βοήθεια μας θα τρέξουμε να τον βοηθήσουμε!!!
Γιατί όλοι μαζί, μπορούμε να κάνουμε τον κόσμο μας καλύτερο!
