Το ταξίδι μας στο μονοπάτι της ιστορίας του μεγάλου ΟΧΙ που είπαν οι Έλληνες το 1940 στον Ιταλό Μουσολίνι, ξεκίνησε από απλά ερωτήματα των παιδιών όπως: “Τι ήταν αυτό το σφύριγμα που ακούσαμε στην αυλή από το γειτονικό Δημοτικό;” / “Γιατί τα παιδιά άραγε κάνουν παρελάσεις;” / “Τι γιορτάζουμε;”
Όσο περνούσαν οι μέρες, ξετυλίγαμε όλο και περισσότερο
το κουβάρι της Ελληνικής Ιστορίας και ανακαλύπταμε με θαυμασμό,
όσα αντιμετώπισαν και ξεπέρασαν με πολύ θάρρος οι Έλληνες του ΟΧΙ.
Οι σύγχρονες ιστορίες της Ζαχρά και του Νικόλα που συναντήθηκαν
με αφορμή έναν πόλεμο σαν κι αυτόν που ζούσαν οι Έλληνες του 1940,
μας συγκίνησαν και μας έκαναν να σκεφτούμε τις αντιθέσεις
του ΠΟΛΕΜΟΥ και της ΕΙΡΗΝΗΣ.Ποιοι διαλέγουν τον πόλεμο;
Σίγουρα όχι η Ζαχρά! Σίγουρα όχι ο Νικόλας!
Σίγουρα όχι ΕΜΕΙΣ!!!
Την ημέρα της γιορτής μας είμασταν πλέον έτοιμοι
να παρακολουθήσουμε την παρουσίαση για το Έπος του ΄40,
να τραγουδήσουμε τραγούδια για την Ειρήνη,
να γνωρίσουμε στο βιβλίο του Ουμπέρτο Έκο τον τρομερό Στρατηγό
και τις βόμβες που μάζευε στη σοφίτα του για να καταστρέψει τον κόσμο
και ντυμένοι με μπλε και άσπρο
να παρελ
άσουμε στην αυλή του σχολείου μας
και να 
καταθέσουμε στεφάνι με τους γονείς μας να καμαρώνουν!!!
