Παλιές κιτρινισμένες σελίδες από ένα ημερολόγιο, αυτό του στρατιώτη Ζαφείρη, έγιναν η αφορμή να βρεθούμε στο 1940 με συνοδοιπόρους τους ηθοποιούς της θεατρικής ομάδας ΣΥΝΚΙΝΗΣΙΣ.
Τα παιδιά ξεκίνησαν να παίζουν και να γελάνε όπως όλα τα παιδιά εκείνης της εποχής, ώσπου ξαφνικά η αναγγελία του Ελληνοϊταλικού πολέμου μετά το ΟΧΙ στον Μουσολίνι τα “έβαλε” μέσα στην ιστορία…
Έτσι σε μια στιγμή μαζί με όλους τους Έλληνες, βρέθηκαν να αποχαιρετούν τους αγαπημένους τους για να πάνε στο μέτωπο, να πλέκουν ζεστά ρούχα για τους στρατιώτες, να τραγουδούν μαζί με τη Σοφία Βέμπο, να σκαρφαλώνουν στις απόκρημνες πλαγιές της Πίνδου μαζί με γενναίες γυναίκες για να βοηθήσουν τον ελληνικό στρατό, να τρέχουν να σωθούν από τους βομβαρδισμούς, να τρώνε στο συσσίτιο και να πεινούν, να γράφουν μηνύματα για ΛΕΥΤΕΡΙΑ στους τοίχους μέσα στη νύχτα, να πανηγυρίζουν το τέλος του πολέμου, να φωνάζουν ότι θέλουν ΕΙΡΗΝΗ για όλο τον κόσμο!!!
