μμμ

Επίσκεψη γιαγιάς στον χώρο του σχολείου για να μας μιλήσει για τα παιχνίδια που συνήθιζαν να παίζουν παλαιότερα

Σε συνέχεια του σχεδίου δράσης με τίτλο «Τα παραδοσιακά παιχνίδια μέσα στον χρόνο-Από την αρχαία Ελλάδα έως σήμερα», το σχολείο μας επισκέφτηκε την Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου η κ. Ιουλία Γκομούζα για να μας μιλήσει για τα παιχνίδια που έπαιζε η γενιά της.

Τι ωραία που κύλησε η σημερινή ημέρα! Η κ. Γκομούζα με αγάπη, υπομονή, κατανόηση και κέφι, μας έδωσε πληροφορίες για παιχνίδια ατομικά και ομαδικά, διηγήθηκε μύθους και παραμύθια και χόρεψε μαζί μας, μεταδίδοντάς μας το κέφι της, το πλατύ χαμόγελο και την ζεστή αγκαλιά της! Γι’ αυτό και από καρδιάς την ευχαριστούμε θερμά!

Μας έφερε κότσια προβάτου (τα οστά του ζώου), εξηγώντας πώς έπαιζαν το παιχνίδι κότσια ή κορέτσελο ή βιζιρίλιο: Το παιχνίδι αυτό είναι πρόδρομος των σημερινών ζαριών. Οι στενές πλευρές του οστού, έδιναν σε όποιον τις έφερνε εξουσία, με την επίπεδη να χαρίζει σε όποιον την έφερνε τον ρόλο του βεζίρη και την κοίλη εκείνον του βασιλιά. Ο βασιλιάς ήταν αυτός που κέρδιζε, ενώ ο βεζίρης ήταν υποχρεωμένος να εκτελέσει ό,τι του ζητηθεί από τον νικητή.

Οι μικροί μαθητές και μαθήτριες έπαιξαν και ενθουσιάστηκαν με το παιχνίδι και εντόπισαν ομοιότητες και διαφορές με τα σημερινά ζάρια.

Μίλησε στα παιδιά για ομαδικά παιχνίδια όπως τα “Ένα λεπτό κρεμμύδι”, “Περνά περνά η μέλισσα”,

“Πού ‘ντο το δαχτυλίδι”, “Οι κυρίες κουμπάρες”, “καλόγηρος ή κουτσό” σε γραμμές, καθώς και για τα παιχνίδια “Τσου γουρούνα” (ένας κύκλος από τενεκεδάκια στο χώμα, τα οποία με ένα ξύλο προσπαθούσαν να ρίξουν κάτω)

και “Τσιλίκα” (παιχνίδι με 2 ξύλα, όπου το ένα τοποθετείται κάτω στο χώμα και τα παιδιά προσπαθούσαν με το άλλο να το χτυπήσουν να πάει μακριά).

Σε όλα τα ομαδικά παιχνίδια δόθηκε έμφαση στους κανονισμούς του κάθε παιχνιδιού και στην ανάγκη τήρησής τους από τις ομάδες των παιδιών, καθώς και στην χαρά της συμμετοχής, ανεξάρτητα από το ποια ομάδα θα νικήσει, κάτι που υιοθέτησαν πλήρως τα παιδιά όταν έπαιξαν τα παιχνίδια!

Στη συνέχεια διάβασε τον μύθο “Το λιοντάρι και το ποντίκι” με τα παιδιά να τρέχουν να την αγκαλιάσουν!

Στο τέλος τραγουδήσαμε και χορέψαμε όλοι μαζί  τα παραδοσιακά τραγούδια “Μήλο μου κόκκινο” και “Λεμονάκι μυρωδάτο”.

1  2   3  VcEZhVga 4 uJYs7 mS VbFpbSXy

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση