Με αφορμή το σύμβολο του χαμόγελου του παιδιού κάνουμε μια εισαγωγή στο θέμα. Σας θυμίζει κάτι; Το έχετε δει πουθενά; Ας το παρατηρήσουμε λίγο (σχήμα, χρώμα, γράμματα, χαρακτηριστικά προσώπου). Το αποτυπώνουμε στο χαρτί.
Έχετε ακούσει για παιδάκια που εξαφανίστηκαν; Πως μπορεί να ξέφυγαν από τους γονείς τους; Έχετε ακούσει για παιδάκια που άφησαν το χέρι της μαμάς τους και απομακρύνθηκαν; Ξεκίνησε ο καταιγισμός των απόψεων των παιδιών για εξαφανίσεις. Μετέφεραν όσα έχουν ακούσει και έχουν δει στην παιδική χαρά, έκαναν υποθέσεις για το τι μπορεί να συμβεί και τι μπορεί να απέγιναν αυτά τα παιδιά, πως συμπεριφέρεται η μαμά μετά το γεγονός. Μιλήσαμε για προσωπικά βιώματα. Στην αρχή τα παιδιά ήταν μαζεμένα αλλά αφού μοιράστηκα μια προσωπική μου ιστορία μαζί τους , ένιωσαν ασφάλεια και εμπιστοσύνη και διηγήθηκαν πως απομακρύνθηκαν κι αυτά με τη σειρά τους κάποια στιγμή από τη μαμά τους. Διαβάσαμε την ιστορία του Αλέξανδρου, ο οποίος άφησε το χέρι της μαμάς του στη λαϊκή και χάθηκε. Τα παιδιά εξέφρασαν τις γνώμες, τα συναισθήματα τους. Άλλαξαν την ιστορία καθώς δεν συμφωνούσαν με την εξέλιξη της. Μεταφέραμε στο χαρτί τι μας έκανε περισσότερη εντύπωση από την ιστορία του Αλέξανδρου και την μετατρέψαμε σε κόμικ.
Καθώς ο Αλέξανδρος για να βρει τη μαμά του είχε βοηθούς – μια μαμά με τα παιδιά της και έναν αστυνομικό- φτιάξαμε κι εμείς με πλαστικά κουταλάκια την δικιά μας κούκλα βοηθό, η οποία θα μας συντροφεύει σε όλες τις δραστηριότητες του συγκεκριμένου εργαστηρίου.
Μερικά παιδιά μεταμφιέζονται στους βασικούς ρόλους της ιστορίας και τα υπόλοιπα αναπαριστούν τον κόσμο στη λαϊκή. Γίνεται δραματοποίηση της ιστορίας.
Διαβάζουμε την ιστορία με την εξαφάνιση του μικρού παπιού Πάκο και με τη βοήθεια της κούκλας βοηθού προσπαθούμε να θυμηθούμε τι έπρεπε να κάνει ο Αλέξανδρος στην δική του ιστορία εξαφάνισης ,ώστε να τα εφαρμόσει και ο Πάκο για να βρει τη μαμά του. Γίνεται συζήτηση για να εμπεδωθούν τα σωστά μηνύματα και ζωγραφίζουμε την ιστορία του Πάκο.
Βάφουμε τις φιγούρες των ηρώων της ιστορίας από την εξαφάνιση του Πάκο και παίζουμε κουκλοθέατρο με τη βοήθεια των κούκλων – βοηθών.
Με αφορμή το Π από τον Πάκο το παπί, λέμε λεξούλες από το συγκεκριμένο γράμμα, το σχηματίζουμε με το σώμα, τα δάχτυλα, τους μαρκαδόρους και το εντοπίζουμε μέσα στην τάξη. Τα παπάκια μας βοήθησαν να μάθουμε ή να ξαναθυμηθούμε τον αριθμό 5. Το γράφουμε, το αναγνωρίζουμε και το τραγουδάμε.
Ακούμε το τραγούδι “το παπάκι πάει στην ποταμιά” και το χορεύουμε. Δημιουργούμε στην αμμοδόχο μια μικρή λιμνούλα, τη γεμίζουμε με νερό και βάζουμε τα παπάκια της τάξης, που ήταν φίλοι του Πάκο, να κολυμπήσουν.
Ο Πάκο όμως δεν ήταν πουθενά, δεν εμφανίστηκε. Ψάξαμε όλα τα παιδιά στην αυλή φωνάζοντας το όνομα του. Αποφασίσαμε να φτιάξουμε ένα μήνυμα για την εξαφάνιση του. Τα παιδιά αναφέρουν πως έχουν δει στην τηλεόραση όταν εξαφανίζονται άνθρωποι, χτυπάει συναγερμός. Κοιτάμε στον υπολογιστή μηνύματα εξαφανίσεων παιδιών από ABER ALERT. Διαβάζουμε τα στοιχεία που αναγράφονται στο μήνυμα. Προσέχουμε τους αριθμούς των τηλεφώνων 100 (αστυνομία) και 116000(Ευρωπαϊκή Γραμμή Στήριξης). Mε αφορμή την εξαφάνιση του Πάκο στο παπί – μάρκετ, φτιάχνουμε μια καρτέλα ενημέρωσης εξαφάνισης του Πάκο με όλα τα απαραίτητα στοιχεία, τα οποία θα βοηθήσουν στον εντοπισμό του.
Ευτυχώς ο Πάκο βρέθηκε. Τον βρήκε μια μαμά να κλαίει και να θέλει να μπει στο νηπιαγωγείο. Τον αγκάλιασε και τον επέστρεψε στο σχολείο, όπου τα παιδιά τον υποδέχτηκαν με ανακούφιση και χαρά.
Ζωγραφίσαμε τι μπορεί να είχε συμβεί στον Πάκο όλες αυτές τις μέρες που έλειπε και που μπορεί να ήταν.
Καθώς ήταν πολύ σημαντικά τα τηλέφωνα που αναγράφονταν στην καρτέλα εξαφάνισης του Πάκο, αποφασίσαμε να τα μάθουμε πολύ καλά. Σε ένα μεγάλο τηλέφωνο τα παιδιά πληκτρολογούν τους αριθμούς αυτούς και τους αριθμούς των κινητών τηλεφώνων των γονέων τους.
Εκτυπώνουμε εικόνες με συνοδευόμενες βοηθητικές ερωτήσεις, οι οποίες συμβάλλουν στην κατανόηση βασικών μηνυμάτων μέσω της οπτικοποίησης της ιστορίας. 
Τα μηνύματα αυτά είναι:
- μένουμε σταθεροί στη θέση μας
- ζητάμε βοήθεια από πολλούς και όχι μόνο από ένα άτομο
- έχουμε δικαίωμα να λέμε ΟΧΙ σε ό,τι μας τρομάζει
- οι αστυνομικοί βοηθάνε τα παιδιά, δεν τα πάνε φυλακή (απενεχοποίηση της έννοιας του αστυνομικού)
Για την καλύτερη κατανόηση και εκμάθηση των μηνυμάτων μάθαμε ανάλογα ποιηματοτραγουδάκια
- Ένα παιδάκι κάνει κούνια στην παιδική χαρά και ξαφνικά δεν βλέπει τη μαμά του. Τι κάνει;
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΑΘΕΡΟ
ΝΑ ΜΗΝ ΚΟΥΝΗΘΕΙ
ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΦΟΒΗΘΕΙ
Η ΜΑΜΑ ΤΟΥ ΘΑ ΤΟ ΒΡΕΙ
- Ένας κύριος πλησιάζει ένα παιδάκι και του προσφέρει παγωτό. Το παιδάκι δεν τον ξέρει. Τι κάνει;
ΕΝΑ ΟΧΙ ΘΑ ΤΟΥ ΠΕΙ
ΤΟΣΟ ΔΥΝΑΤΑ ΝΑ ΚΟΥΦΑΘΕΙ
ΟΧΙ ΟΧΙ ΔΥΝΑΤΑ
ΛΕΝΕ ΣΤΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
Φτιάχνουμε 3 κύβους που σε κάθε πλευρά τους έχουν εικόνες σχετικές με την ιστορία του Αλέξανδρου. Στον έναν κύβο απεικονίζονται οι ήρωες της ιστορίας, στον άλλον τα συναισθήματα και στον τρίτο σωστές και λανθασμένες αντιδράσεις. Τα παιδιά ρίχνουν τους κύβους σαν ζάρια και προσπαθούν να συνθέσουν μια ιστορία με βάση τις εικόνες που τυχαίνουν.
Δεχθήκαμε την επίσκεψη δυο αστυνομικών για να μας μιλήσουν για το έργο τους και τις υπηρεσίες που προσφέρουν, ειδικά όσον αφορά στην προστασία και προφύλαξη των παιδιών. Εξήγησαν στα παιδιά πως δεν πρέπει να φοβούνται να απευθυνθούν σε κάποιον αστυνομικό και πως δεν βάζουν τα παιδάκια φυλακή όπως αυτά νόμιζαν. Με αυτόν τον τρόπο αποενοχοποιήθηκε ο ρόλος τους και τα παιδιά ένιωσαν μεγαλύτερη ασφάλεια και εμπιστοσύνη. Μας παρουσίασαν την στολή τους, τον εξοπλισμό τους καθώς και το περιπολικό τους.
Επίσης μάθαμε να ξεχωρίζουμε το παπάκι που πάει στην ποταμιά , από το παπάκι του internet.
Μάθαμε ένα τραγούδι ευαισθητοποίησης παιδιών σε αρπαγές από το χαμόγελο του παιδιού.
Για τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα τα παιδιά παίρνουν ένα χρυσό μετάλλιο στο σχήμα του Πάκο ως επιβράβευση.
