Η οικογένεια μας είναι πολύ σημαντική. Αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς τομείς στη ζωή μας. Τι σημαίνει οικογένεια για εμάς; Από ποια μέλη αποτελείται; Είναι όλες οι οικογένειες ίδιες; Είναι μεγάλες ή μικρές;

Μιλήσαμε για τις δικές μας οικογένειες, πόσο μοιάζουν αλλά και πόσο διαφέρουν. Ακούσαμε το τραγούδι για την οικογένεια. Μετρήσαμε τα μέλη της στα δάχτυλα του χεριού μας και  τα βάλαμε όλα κάτω από την ίδια σκεπή. Χωρέσαμε όλα τα ‘υλικά’ που χτίζουν ένα σπίτι! Είπαμε τι κάνουμε με την οικογένεια μας καθώς παίξαμε κι ένα συμβολικό παιχνίδι με ρόλους. Είμασταν μια πενταμελής οικογένεια – η οικογένεια Καλαμπόκι, με δυο παιδιά και έναν παππού. Προετοιμάζονταν να πάνε διακοπές στη Μεσορόπη. Διάλογοι, ευτράπελα και γέλιο. Διαβάσαμε το μεγάλο βιβλίο για τις οικογένειες και είδαμε πως υπάρχουν πολλοί τύποι οικογένειας (πυρηνική/ εκτεταμένη/ μονογονεική/ θετή/ ορφανά). Διαφορετικοί αλλά εξίσου σημαντικοί. Όλους όμως τους τύπους οικογένειας, τους διέπει ένα κοινό χαρακτηριστικό. Η αγάπη.

Μέσα από το βιβλίο «Μια μαμά για τον Τσόκο» ήρθαμε σε επαφή με τον τύπο της θετής οικογένειας. Μιλήσαμε για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν αυτές οι οικογένειες και ζωγραφίσαμε τα συναισθήματα του μικρού Τσόκο όταν έψαχνε μια μαμά και αφού τον υιοθέτησε η κυρία αρκούδα.

Η μονογονεϊκή οικογένεια μας συστήθηκε μέσα από το βιβλίο «Μια διαφορετική οικογένεια». Πως ένιωθε όμως η πρωταγωνίστρια της ιστορίας μας μέσα στο σπίτι της, που βρισκόταν μόνο με τη μαμά της; Το αποτυπώσαμε στο χαρτί. Οι απόψεις διίσταντο.

Προβληματιστήκαμε αρκετά για τα παιδιά χωρίς οικογένεια. Που μένουν; Είναι ευτυχισμένα; Η δύναμη ψυχής που διαθέτουν έγινε γνωστή στα παιδιά μέσα από ένα ζωάκι. Την χελώνα (παρακολουθήσαμε τα πρώτα 10’). Αποφασίσαμε να τους χτίσουμε ένα σπίτι για να αισθάνονται ασφάλεια!

Είδαμε το διαδραστικό παραμύθι «Η μονα-δική μου οικογένεια» της Ι. Μανάφη, σχολιάζοντας τους διάφορους τύπους οικογένειας μέσα από τις οικογένειες των ζώων.

Αποτυπώσαμε τους τύπους οικογενειών με διαφόρους τρόπους. Τους ζωγραφίσαμε στο χαρτί αλλά τους συνθέσαμε και με ρολά χαρτιού.

Αφού διαβάσαμε το βιβλίο «Οικογένεια είναι» είδαμε πως η αγάπη είναι μια κλωστή που ενώνει όλους τους ανθρώπους οπότε ενώσαμε κι εμείς τις οικογένειες μας με μια κόκκινη κλωστή, την κλωστή της αγάπης. Ενωθήκαμε και εμείς οι ίδιοι με την κλωστή της αγάπης και ήταν σαν να σχηματίσαμε έναν κόκκινο ιστό αράχνης.

Κλείνοντας, το εργαστήριο δεξιοτήτων με θέμα την οικογένεια βάλαμε στο βαζάκι των γλυκών αναμνήσεων μια ξεχωριστή στιγμή με την οικογένεια μας

και  αποφασίσαμε να γράψουμε ένα δικό μας ποίημα. Δώσαμε τίτλο, είπαμε λέξεις – κλειδιά όπως αγάπη , αγκαλιά, μαμά, μπαμπάς, βοήθεια, φροντίδα, καρδιά και συνθέσαμε το εξής:

Η οικογένεια μου είναι αγαπημένη

Η οικογένεια μου είναι αγαπημένη,

η μαμά και ο μπαμπάς μέσα στο ίδιο σπίτι μένει.

Η οικογένεια μου είναι αγαπημένη,

είναι μικρή και η μαμά μόνη της φτιάχνει τα πράγματα και παίζει.

Η οικογένεια μου είναι αγαπημένη,

μόνος ο μπαμπάς κάνει αστεία και τα καταφέρνει.

Η οικογένεια μου είναι αγαπημένη,

είναι μεγάλη, με αγάπη εκτεταμένη.

Η οικογένεια μου είναι αγαπημένη,

Μπορεί να μη μοιάζω με τη μαμά και τον μπαμπά μα η φροντίδα τους πάντα η ίδια μένει.

Η οικογένεια μου είναι αγαπημένη,

Είμαστε μόνα παιδιά και η αγκαλιά μς σε όλο το κόσμο αγάπη σπέρνει.

Η οικογένεια μου είναι αγαπημένη,

ΘΑ Σ” ΑΓΑΠΩ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!