ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ “ΚΑΡΑΒΑΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ: ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ”
Στο εν λόγω εργαστήριο αξιοποιούνται οι πρότερες γνώσεις των παιδιών επιδιώκοντας τη διασύνδεση και ενσωμάτωση της νέας γνώσης με τις προϋπάρχουσες γνώσεις τους, μέσω πολλαπλών προσεγγίσεων ανάλογα με τις ανάγκες, τις δυνατότητες και τα ενδιαφέροντα των παιδιών. Ξεκινήσαμε λοιπόν επιδιώκοντας την ενίσχυση της ομαδικής συνοχής και της αυτοεκτίμησης, καθώς και την προώθηση της συνεργασίας και της δημιουργικής συνύπαρξης, γι’ αυτό προσπαθήσαμε να φτιάξουμε ομαδικά την καρδιά της αγάπης και της φιλίας με την φωτογραφία και τα ονόματα όλων των παιδιών στο κέντρο.
Με αφορμή εικόνες από το διαδίκτυο συζητήσαμε για την καθημερινή ζωή των παιδιών του τρίτου κόσμου, την έλλειψη σε αγαθά που είναι αναγκαία για την επιβίωση, όπως το καθαρό/πόσιμο νερό, την επαρκή και ποιοτική τροφή για τα ίδια και τις οικογένειές τους, για τις δυσκολίες πρόσβασης στην εκπαίδευση, για τα προβλήματα στέγασης καθώς και για το δύσκολο αγώνα να επιβιώσουν από εχθροπραξίες στις περιοχές τους.
Προκειμένου να καλλιεργήσουμε την ευαισθητοποίηση σε ότι αφορά στις ανθρώπινες σχέσεις, την ανάπτυξη σεβασμού απέναντι στο διαφορετικό και την ανάπτυξη ενσυναίσθησης, παρακολουθήσαμε την ταινία «Ειρήνη , η μικρή προσφυγοπούλα».
Στη συνέχεια αποφασίσαμε να φτιάξουμε την Ειρήνη σε χαρτί του μέτρου. Δουλέψαμε ομαδικά. Αυτό που εντυπωσίασε τα παιδιά ήταν η περιπλάνησή της το βράδυ στο δάσος και οι φόβοι της από τους διάφορους ήχους και το σκοτάδι. Αξιοσημείωτη η αποτύπωση όλων αυτών με κάθε λεπτομέρεια στην εργασία.
Έτσι προβληματιστήκαμε με αυτά που είδαμε στην ταινία και αναφερθήκαμε στα δικαιώματα των παιδιών που σε κάποιες χώρες κινδυνεύουν. Τα σχολιάσαμε και τα χρωματίσαμε.
Προσπαθήσαμε να κατανοήσουμε την διαφορά μεταξύ του τι θέλω να έχω και του τι έχω ανάγκη και τα ζωγραφίσαμε.
Με αφορμή επίσης την ταινία, αναφερθήκαμε στους λόγους που κάποιοι άνθρωποι αναγκάζονται να φύγουν από την πατρίδα τους κι αυτό τους δημιουργεί ανασφάλεια, αγωνία, φόβους. Το κάθε παιδί μας μίλησε για τους δικούς του φόβους, τους οποίους αποτυπώσαμε εικαστικά σε ένα χαρτί, το κάναμε μπάλα τσαλακώνοντάς το και το πετάξαμε μακριάάά!!
Παρατηρήσαμε, σχολιάσαμε και μελετήσαμε προσεκτικά τον πίνακα του Γαϊτη και εκφράσαμε τα συναισθήματά μας ζωγραφίζοντας φατσούλες.
Και τέλος για να κλείσουμε το εργαστήριο, φτιάξαμε ομαδικά μία αφίσα με τα δικαιώματα των παιδιών όλου του κόσμου…
…και ακούσαμε το υπέροχο τραγούδι «ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ».