Βασικός σκοπός του συγκεκριμένου προγράμματος είναι η ενίσχυση των μηχανισμών πρόληψης, κακοποίησης και εγκατάλειψης των ζώων συντροφιάς στα παιδιά του Νηπιαγωγείου. Ως επιμέρους στόχοι του ορίζονται οι ακόλουθοι. Τα παιδιά:

• να ευαισθητοποιηθούν και εκφράσουν τα συναισθήματά τους για τα ζώα συντροφιάς,
• να διακρίνουν τα ζώα σε κατοικίδια, συντροφιάς και του δάσους,
• να διακρίνουν τα ζώα σε δεσποζόμενα και αδέσποτα,
• να κατονομάζουν τις συνέπειες της ύπαρξης των αδέσποτων ζώων,
• να συνειδητοποιήσουν τις υποχρεώσεις των ανθρώπων απέναντι στα ζώα συντροφιάς,
• να προτείνουν τρόπους αντιμετώπισης της εγκατάλειψης και κακοποίησης των ζώων συντροφιάς

Ξεκινήσαμε καταγράφοντας τα ζωάκια που συναντάμε το πρωί όταν πηγαίνουμε σχολείο. Τα παιδιά είπαν τις παρατηρήσεις τους. Συνήθως συναντούν σκυλάκια και γατάκια. Μιμήθηκαν λοιπόν τις φωνές τους και το περπάτημά τους.

Ωστόσο για να ξεκινήσουμε σωστά, εξηγήσαμε ποια ζώα είναι κατοικίδια, ποια είναι συντροφιάς και ποια είναι του δάσους. Η διαφορά των ζώων συντροφιάς από τα κατοικίδια είναι ότι τα πρώτα οι άνθρωποι τα έχουν μέσα στο σπίτι τους και τα φροντίζουν για λόγους ευχαρίστησης, θεραπείας αλλά και συντροφιάς. Τα παιδιά μαθαίνουν για τη συμβίωση των ζώων με τον άνθρωπο και την ευθύνη που συνοδεύει η υιοθέτηση ενός ζώου συντροφιάς. Τα χρωματίσαμε λοιπόν, τα κόψαμε και τα ομαδοποιήσαμε.

Παρατηρήσαμε πίνακες ζωγραφικής με ζώα συντροφιάς του οποίους και σχολιάσαμε. Είπαμε ομοιότητες, διαφορές και περιγράψαμε συναισθήματα. Οι παρακάτω πίνακες, οι οποίοι παρεπιμπτώντος μας άρεσαν τόσο πολύ, ήταν το έναυσμα της συζήτησής μας.

• Emile Munier – Playing with the kitten, 1983 (4)
• Felix Schlesinger – Feeding the rabbits (3)
• Arthur John Esley – Teatime (2)
• Γύζης Νικόλαος – Οι γειτόνισσες (1)

Φτιάξαμε λοιπόν κι εμείς τον δικό μας πίνακα – παζλ σκυλάκι.

Με αφορμή ένα σκυλάκι που εχθές το βράδυ έκλαιγε στη γειτονιά ενός παιδιού, αναρωτηθήκαμε αν τα ζωάκια έχουν συναισθήματα. Κλαίνε άραγε, φοβούνται, χαίρονται; Είδαμε σχετικά βιντεάκια στο youtube και καταλάβαμε ότι και βέβαια αισθάνονται διαφορετικά σε κάθε περίσταση. Αυτό μας βοήθησε να συμπληρώσουμε το παρακάτω φύλλο εργασίας.

Διαβάσαμε την ιστορία «Ένα σκυλάκι με μποτάκια» της Paula Metcalf. Η δραστηριότητα έγινε έξω στην αυλή και τα παιδιά κάθισαν στα χρωματιστά λάστιχα, τα οποία χαίρονταν για πρώτη μέρα. Ένα βιβλίο που αναφέρεται στη διαφορετικότητα και πόσο αυτή μπορεί να γίνει αιτία να σκαρφιστείς πράγματα τα οποία δεν δηλώνουν τον εαυτό σου και μπορούν να σε ρεζιλέψουν. Πρέπει να μάθεις όμως να είσαι ο εαυτός σου, γιατί έτσι τελικά θα σε αγαπήσουν περισσότερο.

Κι επειδή αυτό τους άρεσε, την επόμενη μέρα διαβάσαμε και «Το αρνάκι που ήρθε για φαγητό». Από αυτό καταλάβαμε ότι και τα ζώα έχουν αισθήματα και ότι μπορούν να αγαπηθούν και μεταξύ τους.

Συζητήσαμε για το αγαπημένο ζώο συντροφιάς που τυχόν έχουμε και το γνωστοποιήσαμε και στα άλλα παιδάκια. Είπε λίγα λόγια γι’αυτό ο καθένας. Και για να δούμε τι υπερτερεί γάτα ή σκύλος, φτιάξαμε έναν πίνακα με τα ονόματά μας, στον οποίο δηλώναμε ζωγραφίζοντας σκύλο ή γάτα. Μετρήσαμε και βγάλαμε συμπεράσματα. Οι γατούλες ΝΙΚΗΣΑΝ!!

Για να τιμήσουμε λοιπόν τις γατούλες ως αγαπημένο ζώο συντροφιάς, σκεφθήκαμε να τις φτιάξουμε κάπως διαφορετικές. Πολύχρωμες και γουστόζικες. Έτσι τις κάναμε ψηφιδωτές.

Α!! και για να μην ξεχνιόμαστε φτιάξαμε κι ένα σπιτάκι με την οικογένειά μας και το αγαπημένο μας ζωάκι.

Για να εξασκήσουμε λίγο τα δαχτυλάκια μας, φτιάξαμε με βατονέττα και μαύρη τέμπερα, αγαπημένα σκυλάκια Δαλματίας.

Στη συνέχεια είδαμε εικόνες αδέσποτων ζώων και συγκρίναμε την ζωή τους και τα συναισθήματά τους με αυτά των δεσποζόμενων ζώων. Υπήρχαν μεγάλες διαφορές. Αυτό το κατανοήσαμε και από την ιστορία «Εγώ ο Κανέλος» της Τζέμης Τασάκου, όπου αναφέρονται η «σκυλίσια» ζωή, οι περιπέτειες και οι κακουχίες ενός σκύλου που μεγαλώνει στους δρόμους. Δραματοποιήσαμε την ιστορία. Συζητήσαμε τις διάφορες συμπεριφορές των ανθρώπων απέναντι στα δεσποζόμενα και τα αδέσποτα ζώα. Τα παιδιά τις απεικόνισαν πολύ όμορφα.

Επηρεασμένοι λοιπόν από το θέμα, αποφασίσαμε να φτιάξουμε ένα σπιτάκι για ένα αδέσποτο σκυλάκι της γειτονιάς του σχολείου μας. Του δώσαμε το όνομα Μαξ και του προσφέραμε στέγη, φαγητό (πεντανόστιμα κόκαλα) και νερό.

Φτιάξαμε κι ένα σπιτάκι για ένα αδέσποτο σκυλάκι κι ένα γατάκι, τον Φλοξ και την Νίνα και τους βάλαμε μπροστά τους από ένα καπάκι για να πιουν νεράκι και να ξεδιψάσουν.

Τα παιδιά ζωγράφισαν το ζώο συντροφιάς τους και όλοι μαζί βοήθησαν να φτιαχτεί μια υπέροχη αφίσα με το μήνυμα «ΑΓΑΠΩ ΤΑ ΖΩΑ».

Και φυσικά το εργαστήριο αυτό, δεν θα μπορούσε να κλείσει πιο όμορφα, πιο χαρούμενα και πιο βιωματικά με την επίσκεψη ενός κτηνιάτρου στο νηπιαγωγείο μας. Ο κ. Βασίλειος Πετρίδης (Νικολάου Πλαστήρα 2), ήρθε στον χώρο μας φορώντας την ιατρική του ποδιά και έχοντας μαζί του την Ζόλα. Η Ζόλα είναι ένα δεσποζόμενο σκυλάκι που είχε ένα ατύχημα στο ποδαράκι της και γι΄αυτόν  τον λόγο ήταν δεμένο και υποστηριζόμενο. Ήταν πολύ ήσυχη και συνεργάσιμη. Τα παιδιά την λάτρεψαν. Ήταν άψογα, ήσυχα απέναντί της, άκουγαν με πολύ προσοχή αυτά που είχε να τους πει ο κτηνίατρος σχετικά με την φροντίδα των ζώων συντροφιάς. Του έκαναν μάλιστα και ερωτήσεις:

• Τι αρέσει στα σκυλάκια να τρώνε; (Νίκος)
• Μπαίνουν τα ζωάκια μέσα στις αποθήκες και ρίχνουν τα τσουβάλια; (Παναγιώτα)
• Μπορούμε να χαϊδέψουμε το σκυλάκι που φέρατε; (Ιορδάνης)
• Γιατί μαλώνουν τα σκυλάκια με τις γάτες; (Σταυρούλα)
• Τα σκυλάκια πειράζουν τα μικρά παιδάκια; (Βασίλης Αλ.)
• Μπορεί η γάτα και ο σκύλος να παίξουν με την μπάλα; (Κωνσταντίνα)
• Όταν τα βγάζουμε βόλτα να έχουν αλυσίδες ή όχι; (Κωνσταντίνος)
• Μπορεί ένα αδέσποτο να μπει στο σπίτι μας; (Βασίλης Χ.)
• Πόσα μικρά μπορεί να γεννήσει ένας σκύλος ή μία γάτα; (κ. Έλενα)
• Όταν τα φοβόμαστε μας καταλαβαίνουν; (κ. Σούλα)
• Θέλουν τα ζωάκια αγάπη; (Μαγδαληνή)

Στο τέλος την χάιδεψαν όλοι κι αυτή απολάμβανε την αγάπη των παιδιών.

Για να ευχαριστήσουμε τον κ. Βασίλη του χαρίσαμε ένα βιβλίο με τις ζωγραφιές μας για να μας θυμάται. Και κάπως έτσι τελείωσε και το 2^ο εργαστήριό μας.