Μιας και είναι η εποχή των σταφυλιών και του τρύγου, ρωτήσαμε τα παιδιά τι γνωρίζουν. Παρακολουθήσαμε τον “Τρύγο και το σταφύλι” και σχολιάσαμε με τα παιδιά την διαδικασία. Αναπαραστήσαμε την διαδικασία του τρύγου. Τα παιδιά μεταμφιέστηκαν σε τρυγητές – εργάτες γης. Φόρεσαν παλιά πουκάμισα, μπλούζες, φορέματα, ποδιές, τσεμπέρια και ήταν έτοιμοι για να τρυγήσουν. Με μουσική υπόκρουση το παραδοσιακό τραγούδι “Μπαίνω στ’ αμπέλι“, ξεκίνησαν να τρυγούν κόβοντας μία μία τις ρώγες από τα σταφύλια και τα μάζευαν σε ένα μπολ. Στη συνέχεια, τα πατήσαμε με τα χέρια μας και τα ζουλήξαμε ώστε να πάρουμε τον μούστο. Στραγγίσαμε τον σταφυλοχυμό, γεμίσαμε τα ποτήρια μας με μούστο, τσουγκρίσαμε τα ποτήρια μας πίνοντας στην υγειά μας, ευχόμενοι και του χρόνου. Η μουσική υπόκρουση άλλαξε στο τραγούδι “Τσιριτρό” και ο πολύς ο μούστος μας “μέθυσε” και παραπατούσαμε στο χορό μας. Το γλέντι ξεκίνησε.

Αναφερθήκαμε και στα υποπροϊόντα του σταφυλιού όπως το κρασί, το ξύδι, τις σταφίδες. Τα μυρίσαμε, τα γευτήκαμε (εκτός από το κρασί φυσικά!!) και μοιραστήκαμε την εμπειρία μας. Το ξύδι κρίθηκε ως το λιγότερα αγαπητό από όλα τα παιδιά!

Δημιουργήσαμε ένα μεγάλο, ομαδικό τσαμπί σταφύλι αλλά και ατομικά, τα οποία τα συνδυάσαμε με λίγα μαθηματικά.

Ποιος δεν έχει ακούσει την παροιμία “όσα δεν φτάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια”. Παρακολουθήσαμε τον μύθο “Η αλεπού και τα σταφύλια“. Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν και γέλασαν πολύ οπότε αποφασίσαμε να τον αναπαραστήσουμε. Συμπληρώσαμε και ένα αντίστοιχο φύλλο εργασίας

Χρησιμοποιήσαμε τα σταφύλια με έναν διαφορετικό τρόπο. Μας βοήθησαν οι ρώγες του σταφυλιού να δημιουργήσουμε ζώα, σχήματα, τρισδιάστατες κατασκευές. Στη συνέχεια, δημιουργήσαμε το μουσείο σταφυλιού, που φιλοξένησε τις δημιουργίες μας  όπως λουλούδι, άλογο, καμηλοπάρδαλη, αστερία, σπίτι, τρίγωνο κομμάτι τούρτας, σκουλήκι κλπ