2ο Νηπιαγωγείο Σκουτάρεως

28η Οκτωβρίου

28η Οκτωβρίου 1940. Επέτειος του ΟΧΙ. Ημέρα περηφάνειας για τους Έλληνες. Η άρνηση της Ελλάδας μας απέναντι στο φασισμό και στο ναζισμό. Η Ελλάδα ήρθε αντιμέτωπη με τους μεγαλύτερους εχθρούς της Ελευθερίας, όμως πρόταξε μπροστά το ανάστημα της και πάλεψε σαν μια γροθιά!

Αναφερθήκαμε στα γεγονότα του 1940, ταξιδεύοντας με τα παιδιά μέσα από φωτογραφίες στην εποχή εκείνη. Παρακολουθήσαμε ένα video που εξηγεί με κατανοητό τρόπο για τα παιδιά τι συνέβη τότε μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας και γιατί ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας, Ιωάννης Μεταξάς, βροντοφώναξε ΟΧΙ στον Ιταλική κυβέρνηση. Κατασκευάσαμε την ελληνική σημαία και ένα δάφνινο στεφανάκι με το ΟΧΙ να αναγράφεται στο εσωτερικό του για να τιμήσουμε την ηρωική άρνηση των Ελλήνων. Φτιάξαμε τον Έλληνα στρατιώτη ως φόρο τιμής στον ελληνικό αγώνα (το πατρόν απο ΕΔΩ)

Σημαντική ήταν και η συνεισφορά των γυναικών στην περιοχή της Πίνδου, καθώς κουβαλούσαν με τα χέρια τους και στους ώμους τους πολεμοφόδια, τρόφιμα, ρουχισμό. Ακούμε από τη Μαρινέλλα το τραγούδι “Γυναίκες Ηπειρώτισσες” και αναπαριστούμε κουβαλώντας σακίδια, τον αγώνα τους καθώς άνοιγαν δρόμους για να προελάσουν οι Έλληνες πολεμιστές.

Σύμβολο των θυσιών και των αγώνων της ελληνικής ψυχής είναι η ελληνική σημαία. Την παρατηρούμε – χρώμα, σχήμα, σχέδιο, και στη συνέχεια αναφερόμαστε στην ιστορία “Ασπρογάλανο Πανί” της Γαλάτειας Σουρέλη. Μια ιστορία που μας επεξηγεί πως η σημαία μας απέκτησε τα χρώματα που φέρει. Παρατηρήσαμε το σταυρό, μετρήσαμε τις κυανές και τις λευκές γραμμές σχολιάζοντας παράλληλα την ερμηνεία που έχει δοθεί για τις συλλαβές της έκφρασης “Ελευθερία ή Θάνατος” που αντιστοιχούν σε κάθε γραμμή της. Σε ένα ξύλινο παζλ δημιουργήσαμε την ελληνική σημαία και αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε και τις ατομικές μας σημαίες. Υπό το άκουσμα της παιδικής χορωδίας του Σπύρου Λάμπρου κάναμε και μια παρέλαση μέσα στην τάξη.

Μέσα από την έννοια του πολέμου είναι πολύ σημαντικό να τονίσουμε την έννοια της ειρήνης. Τι σημαίνει ΠΟΛΕΜΟΣ; Τι συμβαίνει όταν γίνεται πόλεμος;

– Καταστρέφονται σπίτια

– Καταστρέφονται άνθρωποι και πεθαίνουν

– Δεν έχουν να φάνε

– Δεν μπορούν να πάνε βόλτα

Τι σημαίνει ΕΙΡΗΝΗ; Τι χρώματα θα δίναμε στον πόλεμο και ποια θα ταίριαζαν περισσότερο στην ειρήνη;

Διαβάσαμε το βιβλίο “Όταν οι καμπάνες σταμάτησαν τον πόλεμο”, τα παιδιά ζωγράφισαν ότι τους έκανε εντύπωση από την ιστορία και καθώς ένα από τα σύμβολα της ειρήνης είναι το περιστέρι και την ειρήνη θα την στολίζαμε με έντονα φωτεινά χρώματα, δημιουργήσαμε το δικό μας πολύχρωμο περιστέρι της ειρήνης.

Τα παιδιά επηρεασμένα από τα όσα συζητάμε αυτές τις μέρες, ακόμα και στην ελεύθερη ώρα τους αποφάσισαν να απεικονίσουν στο χαρτί σχετικές ζωγραφιές

Παράλληλα, αναφερθήκαμε και στον Άγιο Δημήτριο, που γιορτάζει στης 26 Οκτωβρίου, πολιούχο της Θεσσαλονίκης. Χρωματίσαμε και κόψαμε τον Λευκό Πύργο με τον Άγιο Δημήτριο να στέκει πάνω του

Στολίσαμε την τάξη μας για τον εορτασμό της 28ης. Βάλαμε τα καλά μας, μάθαμε τα ποιήματα μας και έτσι κι εμείς με τον τρόπο μας τιμήσαμε τον ένδοξο αγώνα των Ελλήνων μας.

Εορτασμός 28ης Οκτωβρίου 1940

Σας ενημερώνουμε ότι ο εορτασμός της εθνικής εορτής της 28ης Οκτωβρίου 1940 θα πραγματοποιηθεί στης 27 Οκτωβρίου και ώρα 9:00π.μ και θα διαρκέσει μέχρι της 10:15π.μ. Η γιορτή θα πραγματοποιηθεί χωρίς την παρουσία γονέων.

Σας ευχαριστούμε

Φθινόπωρο

Φθινόπωρο. Τα φύλλα χάνουν το έντονο πράσινο χρώμα τους και γίνονται πορτοκαλί, κίτρινα, καφέ και έπειτα πέφτουν στη γη. Είδαμε μια ιστορία για το πως συμβαίνει αυτό. Είδαμε ότι η αυλή μας γέμισε φύλλα. Πάρα πολλά φύλλα. Αποφασίσαμε λοιπόν να τα μαζέψουμε και να τα αξιοποιήσουμε με πολλούς τρόπους.

Αρχικά, μιλήσαμε για το φθινόπωρο. Τι γνωρίζουμε για αυτήν την εποχή και τι θα θέλαμε να μάθουμε; Τι μας αρέσει; Τι αλλαγές παρατηρούμε; Ακούμε τραγούδια για το φθινόπωρο

Εστιάσαμε στο αρχικό γράμμα της λέξης φθινόπωρο. Είπαμε κι άλλες λέξεις που αρχίζουν από Φ. Παρακολουθήσαμε ένα βίντεο για να μάθουμε και ακόμα περισσότερες.

Με τα φύλλα που μαζέψαμε από την αυλή, στολίσαμε το γράμμα Φ του φθινοπώρου και των φύλλων

φτιάξαμε τον Φθινοπωρούλη

ντύσαμε μια παλιά ομπρέλα και φωτογραφηθήκαμε μαζί της

κάναμε το αποτύπωμα τους

τα χρωματίσαμε

Στα Αγγλικά μάθαμε τα χρώματα του φθινοπώρου. Χωριστήκαμε σε ομάδες και η κάθε ομάδα αντιπροσώπευε ένα χρώμα.

Ακούσαμε την ιστορία του Φλέτσερ και των φθινοπωρινών φύλλων.Έτσι κόψαμε και δημιουργήσαμε τα δικά μας φύλλα σε φθινοπωρινούς χρωματισμούς – κίτρινο, πορτοκαλί, κόκκινο, στολίζοντας την πόρτα της τάξη μας και δημιουργήσαμε ένα ψηφιδωτό

Διαβάσαμε το βιβλίο ο “Κλέφτης των φύλλων”, που δεν ήταν κανένας άλλος πέρα από τον αέρα. Δημιουργήσαμε ένα καινούργιο εξώφυλλο για το βιβλίο χρησιμοποιώντας κιμωλία.

Έτσι πήραμε το έναυσμα για να μιλήσουμε για ένα καιρικό φαινόμενο που συναντάμε αρκετά συχνά το φθινόπωρο. Τον Αέρα. Ακούσαμε τον ήχο του αέρα. Πως αισθανόμαστε τον αέρα; Τι γίνεται όταν φυσάει; (κρυώνουμε/ κουνιούνται τα μαλλιά μας/ πέφτουν τα φύλλα/ κυματίζει η σημαία/ κουνιέται η κουρτίνα/ στεγνώνουν τα ρούχα μας). Τι συμβαίνει όμως αν ο αέρας γίνει δυνατός; (ξεριζώνει δέντρα/ μας παίρνει το καπέλο/ δυναμώνει η φωτιά/ τρικυμία στη θάλασσα). Κάναμε ένα πείραμα χρησιμοποιώντας μόνο νερό, σαπούνι και λίγο κόκκινη χρυσόσκονη για το χώμα και δημιουργήσαμε έναν ανεμοστρόβιλο μέσα σε ένα βαζάκι,

Παρακολουθήσαμε τον μύθο του Αισώπου “Ο Βοριάς και ο Ήλιος“, σχολιάσαμε την ιστορία και την δραματοποιήσαμε. Για αέρα χρησιμοποιήσαμε τον αερόθερμο και για ήλιο έναν φακό.

Στη συνέχεια κάναμε διάφορα πειράματα: 1) Φουσκώσαμε ένα μπαλόνι, 2)Κάναμε μπουρμπουλήθρες, 3)Σφυρίζουμε, 4)Πετάει – πετάει ο κώνος (τον φυσούσαμε ψηλά με τη βοήθεια από ένα καλαμάκι)

Μετά από τα πειράματα κάναμε και έναν μικρό διαγωνισμό. Ποιος θα φυσήξει τον κώνο του πιο γρήγορα από τη μια πλευρά του τραπεζιού στην άλλη; Έτοιμοι; 1 – 2 -3 Go

Στο διάλειμμα φυσούσε οπότε πήραμε σακούλες και εγκλωβίσαμε τον αέρα μέσα σε αυτές.

Φθινόπωρο. Η εποχή που μια έχει κρύο, μια ζέστη. Παρατηρήσαμε τις αλλαγές στην ενδυμασία μας, λόγω πρωινού και βραδινού κρύου. Συγκρίναμε τι φορούσαμε πριν ένα μήνα και τι φοράμε τώρα. Φτιάχνουμε την φθινοπωρινή μας ντουλάπα για να είμαστε έτοιμοι για τις αλλαγές του καιρού.

Σεισμός, σεισμός, μη σε πιάνει πανικός

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα των φυσικών καταστροφών αποφασίσαμε να μιλήσουμε στα παιδιά για το φαινόμενο του σεισμού. Τι είναι σεισμός; Έχετε νιώσει ποτέ να γίνεται σεισμός; Πως αισθανθήκατε; Τα παιδιά κατευθείαν άρχισαν να μοιράζονται τις εμπειρίες τους και έκαναν τις εικασίες τους για το τι μπορεί να μας κάνει να κουνιόμαστε κατά τη διάρκεια του σεισμού.

Αναφερθήκαμε στο μύθο του Εγκέλαδου, γιο του Τάρταρου και της Γης, αρχηγό των γιγάντων και την διαμάχη του με τη θεά Αθηνά.

Επικεντρωθήκαμε στην πραγματική αιτία του σεισμού, την μετακίνηση δηλαδή των πλακών. Έτσι ήρθαν τα παιδιά σε επαφή με το εσωτερικό της γης, τον πυρήνα και τις γεωγραφικές πλάκες. O Dr. Binocs μας εξήγησε ακριβώς που οφείλεται ο σεισμός και πως προκαλείται. Είδαμε φωτογραφίες από το τι μπορεί να προκαλέσει ένας δυνατός σεισμός. Για να καταλάβουμε καλύτερα πως λειτουργεί ο σεισμός κατασκευάσαμε μια πόλη και παρακολουθήσαμε τι συνέβη όταν οι τεκτονικές πλάκες άρχισαν να μετακινούνται. Η πόλη μας καταστράφηκε!!!

Αν ένας σεισμός είναι πολύ δυνατός είδαμε ότι μπορεί να ισοπεδώσει μια ολόκληρη πόλη. Πως μπορούμε να μετρήσουμε όμως την ένταση ενός σεισμού; Σε αυτό μας βοηθάει ο σεισμογράφος. Είδαμε πως λειτουργεί ένας σεισμογράφος και κατασκευάσαμε έναν δικό μας. Έγινε τρομερός σεισμός μέσα στην τάξη .

Αναρωτηθήκαμε από τι κινδυνεύουμε μέσα στην τάξη όταν γίνεται ένας σεισμός και πως μπορούμε να προστατευτούμε. Παρακολουθήσαμε ένα σχετικό βίντεο αντιμετώπισης του σεισμού μέσα στην τάξη και πραγματοποιήσαμε 3 φορές ασκήσεις ετοιμότητας μέσα και έξω από το σχολείο. Είμαστε προετοιμασμένοι για όλα!!

Τέλος, κατασκευάσαμε τα τρεμάμενα σπιτάκια μας (ιδέα από το pinterest).

1ο Εργαστήριο Δεξιοτήτων – Ενδιαφέρομαι και Ενεργώ. Κοινωνική συναίσθηση και Ευθύνη “Η οικογένεια δεν είναι αριθμητική, είναι απλά μοναδική”

Η οικογένεια μας είναι πολύ σημαντική. Αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς τομείς στη ζωή μας. Τι σημαίνει οικογένεια για εμάς; Από ποια μέλη αποτελείται; Είναι όλες οι οικογένειες ίδιες; Είναι μεγάλες ή μικρές;

Μιλήσαμε για τις δικές μας οικογένειες, πόσο μοιάζουν αλλά και πόσο διαφέρουν. Ακούσαμε το τραγούδι για την οικογένεια. Μετρήσαμε τα μέλη της στα δάχτυλα του χεριού μας και τα βάλαμε όλα κάτω από την ίδια σκεπή. Χωρέσαμε όλα τα ‘υλικά’ που χτίζουν ένα σπίτι! Είπαμε τι κάνουμε με την οικογένεια μας καθώς παίξαμε κι ένα συμβολικό παιχνίδι με ρόλους. Είμασταν μια πενταμελής οικογένεια – η οικογένεια Καλαμπόκι, με δυο παιδιά και έναν παππού. Προετοιμάζονταν να πάνε διακοπές στη Μεσορόπη. Διάλογοι, ευτράπελα και γέλιο. Διαβάσαμε το μεγάλο βιβλίο για τις οικογένειες και είδαμε πως υπάρχουν πολλοί τύποι οικογένειας (πυρηνική/ εκτεταμένη/ μονογονεική/ θετή/ ορφανά). Διαφορετικοί αλλά εξίσου σημαντικοί. Όλους όμως τους τύπους οικογένειας, τους διέπει ένα κοινό χαρακτηριστικό. Η αγάπη.

Μέσα από το βιβλίο «Μια μαμά για τον Τσόκο» ήρθαμε σε επαφή με τον τύπο της θετής οικογένειας. Μιλήσαμε για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν αυτές οι οικογένειες και ζωγραφίσαμε τα συναισθήματα του μικρού Τσόκο όταν έψαχνε μια μαμά και αφού τον υιοθέτησε η κυρία αρκούδα.

Η μονογονεϊκή οικογένεια μας συστήθηκε μέσα από το βιβλίο «Μια διαφορετική οικογένεια». Πως ένιωθε όμως η πρωταγωνίστρια της ιστορίας μας μέσα στο σπίτι της, που βρισκόταν μόνο με τη μαμά της; Το αποτυπώσαμε στο χαρτί. Οι απόψεις διίσταντο.

Προβληματιστήκαμε αρκετά για τα παιδιά χωρίς οικογένεια. Που μένουν; Είναι ευτυχισμένα; Η δύναμη ψυχής που διαθέτουν έγινε γνωστή στα παιδιά μέσα από ένα ζωάκι. Την χελώνα (παρακολουθήσαμε τα πρώτα 10’). Αποφασίσαμε να τους χτίσουμε ένα σπίτι για να αισθάνονται ασφάλεια!

Είδαμε το διαδραστικό παραμύθι «Η μονα-δική μου οικογένεια» της Ι. Μανάφη, σχολιάζοντας τους διάφορους τύπους οικογένειας μέσα από τις οικογένειες των ζώων.

Αποτυπώσαμε τους τύπους οικογενειών με διαφόρους τρόπους. Τους ζωγραφίσαμε στο χαρτί αλλά τους συνθέσαμε και με ρολά χαρτιού.

Αφού διαβάσαμε το βιβλίο «Οικογένεια είναι» είδαμε πως η αγάπη είναι μια κλωστή που ενώνει όλους τους ανθρώπους οπότε ενώσαμε κι εμείς τις οικογένειες μας με μια κόκκινη κλωστή, την κλωστή της αγάπης. Ενωθήκαμε και εμείς οι ίδιοι με την κλωστή της αγάπης και ήταν σαν να σχηματίσαμε έναν κόκκινο ιστό αράχνης.

Κλείνοντας, το εργαστήριο δεξιοτήτων με θέμα την οικογένεια βάλαμε στο βαζάκι των γλυκών αναμνήσεων μια ξεχωριστή στιγμή με την οικογένεια μας

και αποφασίσαμε να γράψουμε ένα δικό μας ποίημα. Δώσαμε τίτλο, είπαμε λέξεις – κλειδιά όπως αγάπη , αγκαλιά, μαμά, μπαμπάς, βοήθεια, φροντίδα, καρδιά και συνθέσαμε το εξής:

Η οικογένεια μου είναι αγαπημένη