Καλή σχολική χρονιά με υγεία, υπομονή και καλή φώτιση

Όπως και κάθε χρόνο, έτσι και φέτος η χρονιά μας ξεκίνησε με τον καθιερωμένο μας αγιασμό στον προαύλιο χώρο του σχολείου μας. Αφού πήραμε την φώτιση από τον παπά του χωριού μοιράστηκαν στα παιδιά τσουρεκάκια και από ένα δωράκι καλωσορίσματος. 

Η επόμενη μέρα μας βρήκε πίσω στην τάξη. Έφτασε η ώρα για την γνωριμία μας με καινούργιους φίλους αλλά και καινούργιες δασκάλες. Συστηθήκαμε παίζοντας διάφορα παιχνίδια όπως πετώντας ο ένας στον άλλον την μπάλα, ρίχνοντας το ζάρι, παίζοντας με τα μπαλόνια. Τι πιο όμορφος τρόπος για να παρουσιαστείς από το να μετατραπείς σε έναν ζωντανό πίνακα ζωγραφικής – κάδρο!

Αλλάξαμε και λίγο ρόλους. Η κυρία έγινε δημοσιογράφος και πήρε από τα παιδιά συνέντευξη, οι απαντήσεις τους συγκεντρώθηκαν και μετατράπηκαν σε ένα χρωματοσυννεφάκι.

Σε ένα καδράκι αποτυπώσαμε την παλάμη του χεριού μας και μετρήσαμε το ύψος μας σε ένα σκοινάκι για να θυμόμαστε πόσο ψηλοί ήμασταν στην αρχή της χρονιάς στο νηπιαγωγείο.

Με την επιστροφή μας στο νηπιαγωγείο ήταν σημαντικό να θυμηθούμε και τους κανόνες που το ακολουθούν. Αναφερθήκαμε στη σωστή συμπεριφορά που πρέπει να ακολουθούμε και σε τι μας βοηθάει, συζητήσαμε και πήραμε τις απόψεις και γνώμες των παιδιών και αποφασίσαμε να τις συγκεντρώσουμε όλες στην τσάντα των κανόνων ώστε να τους τηρούμε και να μας ‘ακολουθούν’ παντού.

Στο να μάθουμε κανόνες και οδηγίες μας βοήθησε και το βιβλίο «ο Πάνω και ο Κάτω», όπου τα παιδιά σε ένα διπλωμένο φύλο χαρτί αποτύπωσαν τι βλέπουμε πάνω και τι κάτω, επίσης ζωγράφισαν και τι τους άρεσε περισσότερο από το βιβλίο. Ενθουσιάστηκαν τόσο με την συγκεκριμένη ιστορία που ακόμα και στο ελεύθερο τους παιχνίδι δημιούργησαν σκηνές από το βιβλίο

Στη συνέχεια παίξαμε με τα ονόματα μας ώστε να τα θυμηθούν οι παλιοί, να τα μάθουν οι καινούργιοι και να μάθουμε κι εμείς να τα αναγνωρίζουμε. Είπαμε τα ονόματα μας με παλαμάκια, χτυπώντας κατσαρόλες, χτυπώντας τύμπανα, κάνοντας κουτσό. Είδαμε πόσο χτυπήματα – συλλαβές έχει το κάθε όνομα. Στολίσαμε το αρχικό του ονόματος μας, ψαρέψαμε τα γράμματα του ονόματος μας και βάλαμε την υπογραφή μας στο πορτρέτο μας, χτίσαμε πύργους με τουβλάκια συνθέτοντας το όνομα μας και είδαμε ποιος είναι ο πιο ψηλός, μετατρέψαμε το όνομα μας σε ανθρωπάκι.

Διαβάσαμε το βιβλίο «Είμαι ένας βάτραχος μικρούλης, ο Εμμανουήλ Α. Μπακακούλης», όπου ο μικρός μας βάτραχος έψαχνε τι σημαίνει αυτό το Α που έχει στο όνομα του και αποφασίσαμε να τον ζωγραφίσουμε.

Πέρα από τα δικά μας ονόματα, μάθαμε και αυτά από τις μέρες της βδομάδας. Μιας και το καλοκαίρι είναι ξένοιαστο και ‘χάνουμε’ τις μέρες, τα τραγούδια Η καλή κυρα βδομάδα, το σχολείο των Στρουμφ αλλά και η Μαριορίτσα μας τις υπενθύμισαν. Χορέψαμε με την Μαριορίτσα, την αποδώσαμε με ραπ ρυθμό και στο τέλος απλώσαμε και την μπουγάδα της( η ιδέα από kidsactivities).

Επιβιβαστήκαμε στο τρενάκι της βδομάδας όπου κάθε βαγόνι είχε και έναν ξεχωριστό συνοδοιπόρο και «Μια πολύ πεινασμένη κάμπια» μας βοήθησε να θυμηθούμε με την σειρά τις μέρες της βδομάδας.

Ο Σεπτέμβριος έφτασε στο τέλος του και έκλεισε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ως Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού έχει οριστεί η 30η Σεπτέμβρη, όπου και μιλήσαμε με τα παιδιά για την αξία του αθλητισμού στην υγεία και την ζωή μας, παρακολουθήσαμε την Πέππα στους δικούς τους σχολικούς αγώνες και φυσικά δεν θα μπορούσαμε να μην οργανώσουμε τις δικές μας αθλοπαιδιές στην αυλή του νηπιαγωγείου. Στο τέλος δόθηκαν μετάλλια στα παιδιά για τη συμμετοχή τους στους δικούς μας σχολικούς αγώνες.