Η πραγματική αλήθεια για τα τούρκικα σήριαλ.

Τα τούρκικα σίριαλ είναι ένα φαινόμενο που εμφανίστηκε κατά την περίοδο 2011 με 2012 και συνεχίζει..Αποτελούν φαινόμενο διότι τα κανάλια τα προτιμούν πιο πολλή από κάθε άλλη σειρά χωρίς οι πιο πολλοί από εμάς να γνωρίζουμε γιατί.Τα τούρκικα σίριαλ λοιπόν,πωλούνται μόνο 1500 ευρώ το επεισόδιο,Αίσθηση προκαλεί το γεγονός οτι η τουρκία έχει απαγορεύσει σε πολλά Ελληνικά κανάλια να μεταγλωττίσουν αυτά τα σήριαλ.Γιατί άραγε να πειράζει τους τούρκους να μεταγλωττίσουμε τα σήριαλ; Εάν κάποια μέρα σηκωθείτε από το κρεβάτι σας και βγείτε από το σπίτι σας και σας πουν Günaydın(καλημέρα) και εσείς απαντήσετε αυθόρμητα μην ανησυχήσετε,ίσως θα βλέπατε τούρκικα πριν πέσετε για ύπνο,γιατί ναι λέει τούρκικα και μετά της 12!!!Κατά την γνώμη μου αυτή η λεηλασία που λέγεται τούρκικο σήριαλ πρέπει επιτέλους να τελειώσει εδώ και τώρα πριν ξεχάσουμε την γλώσσα μας και μείνουν όλοι οι ηθοποιοί μας άνεργοι είτε άστεγοι(καθώς δεν έχουν εισόδημα)!Τέλος,αποτελεί πρόκληση από την πλευρά της τουρκίας η χρησιμοποίηση ενός ιστορικού προσώπου σε ένα από τα σήριαλ της,το οποίο πρόσωπο ήταν ένας από τους σφαγείς των Ελλήνων κατά την διάρκεια της οθωμανικής αυτοκρατορίας.Το 1522 κατέλαβε την Ρόδο και άλλες πολλές περιοχές και εμείς οι Έλληνες παρακολουθούμε την ερωτική του ζωή.Ίσως να τον δούμε να σκοτώνει και Έλληνες στα επόμενα επεισόδια.Εάν δεν έχετε καταλάβει ακόμα, αναφέρομαι στον ΣουλεΪμάν τον “Μεγαλοπρεπή”!

Ζακυνθινοί χοροί και τραγούδια

Ο ζακυνθινός πολιτισμός έχει να παρουσιάσει εντυπωσιακά επιτεύγματα στη μουσική και στο χορό. Τα διάφορα μουσικά είδη που διαμορφώθηκαν στο νησί, καθώς και οι χοροί που τα συνόδευαν, έχουν περιβληθεί με αγάπη από τους Ζακυνθινούς, σώζονται ως τις μέρες μας, και μάλιστα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής τους. Η ιδιαίτερη ιστορία του νησιού αλλά και η ζακυνθινή ψυχή είναι τα στοιχεία που έπλασαν την μουσική και τους χορούς αυτούς.

Ενώ η μουσική του νησιού διασώθηκε από τη μια γενιά στην άλλη, αυτό δεν συνέβη και με τους χορούς. Οι παραδοσιακοί ζακυνθινοί χοροί διασώθηκαν χάρη στους γεροντότερους κάθε χωριού που διατηρούσαν τη χορευτική αυτή παράδοση, την οποία και δίδαξαν σε λαογράφους και χορευτές. Τα τελευταία χρόνια, έχει ξεκινήσει μια συστηματική προσπάθεια μελέτης και διάσωσης των παραδοσιακών χορών της Ζακύνθου.

Η μελέτη αυτή έχει αποδείξει ότι οι χοροί της πόλης του νησιού διέφεραν από εκείνους των χωριών. Ενώ η πόλη δεχόταν τις επιδράσεις της δύσης στο χορό (πχ. μαζούρκα, πόλκα, καντρίλιες), τα χωριά διατηρούσαν στους χορούς τους ακέραιο το ελληνικό στοιχείο, δίχως να αλλοιώνονται από τις ξενόφερτες επιρροές. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι στη Ζάκυνθο δεν χορεύτηκαν πανελλήνιοι λαϊκοί χοροί, όπως το τσάμικο και το καλαματιανό, τα οποία έγιναν γνωστά στο νησί στις αρχές μόλις του 20ού αιώνα. Οι χοροί της Ζακύνθου που σώζονται μέχρι σήμερα είναι ο Συρτός Ζακυνθινός ή Λεβαντίνικος, που παρουσιάζει πολλές παραλλαγές από χωριό χε χωριό, η Άμοιρη, αποκριάτικος, σατυρικός, κυκλικός χορός, ο Γιαργιτός ή χορός του Θησέα, και ο Σταυρωτός. Όλοι αυτοί οι χοροί παρουσιάζουν ιδιαίτερο λαογραφικό ενδιαφέρον και τονίζουν την ελληνικότητα της ζακυνθινής παράδοσης.

Όσον αφορά στη μουσική, στη Ζάκυνθο διαμορφώθηκαν διάφορα μουσικά είδη, τα οποία συνοδεύουν τις διάφορες εκφάνσεις της καθημερινής ζωής των κατοίκων. Υπάρχει λοιπόν η εκκλησιαστική μουσική, οι αρέκειες, οι καντάδες και το δημοτικό τραγούδι. Ειδικότερα, οι αρέκειες είναι ένα ιδιότυπο είδος λαϊκού τραγουδιού που απαντάται σε ολόκληρη τη Ζάκυνθο, και είναι δίστιχα τραγούδια με τετραφωνία χωρίς τη συνοδεία μουσικών οργάνων. Στη συνέχεια, οι καντάδες, που απλώθηκαν κυρίως στην πόλη και στα κοντινά χωριά, αν και δέχτηκαν τις επιρροές της Δύσης, εντούτοις δεν αποτελούν μίμηση, αλλά αυτόνομο είδος επτανησιακής έντεχνης μουσικής. Πολλά ποιήματα επιφανών Ζακυνθινών ποιητών, όπως του Σολωμού και του Κάλβου, έχουν μελοποιηθεί από ντόπιους κυρίως συνθέτες, και βρίσκονται στα χείλη του λαού μέχρι και σήμερα. Τα δημοτικά ζακυνθινά τραγούδια συντροφεύουν τους κατοίκους του νησιού σε όλες της εκδηλώσεις της ανθρώπινης ζωής (γάμους, πανηγύρια κτλ), και είναι τελείως διαφορετικά στο ύφος και τις ιδέες από τις καντάδες με τη δυτική επίδραση. Στα δημοτικά τραγούδια της Ζακύνθου δεν υπάρχουν παραφθαρμένες ιταλικές λέξεις και τα ξένα γλωσσικά δάνεια είναι εντελώς ανύπαρκτα.

Οι επισκέπτες της Ζακύνθου μπορούν να ακούσουν καντάδες και αρέκιες σε διάφορες ταβέρνες στην πόλη και στα χωριά, και να δουν τους παραδοσιακούς χορούς του νησιού σε πανηγύρια, γάμους και γενικότερα στις εορταστικές εκδηλώσεις του ζακυνθινού λαού.

Συντάκτης κειμένου: Καλαμαρά Γεωργία

Το Κάπνισμα Στη Ζωή Μας

Κάπνισμα ονομάζεται η πρακτική της εισπνοής καπνού προερχόμενου από την καύση φύλλων του φυτού καπνός. Η καύση γίνεται συνήθως σε τσιγάρο, πίπα, πούρο ή με άλλο τρόπο. Η πρακτική αυτή ήταν συνήθεια των κατοίκων της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής, πριν ακόμα αυτές ανακαλυφθούν από τους Ευρωπαίους. Η συνήθεια μεταφέρθηκε στην Ευρώπη και την Ασία μετά το 1556.

Τα υλικά που περιέχει το τσιγάρο

Τη δεκαετία του 1920, Γερμανοί επιστήμονες ανακάλυψαν ότι το κάπνισμα είναι βλαβερό για την υγεία, αλλά η παγκόσμια κοινότητα αναγνώρισε το πρόβλημα σταδιακά μόνο μετά το 1950. Στα επόμενα χρόνια, έγινε κατανοητό ότι το κάπνισμα προκαλεί καρκίνο (του πνεύμονααλλά και άλλα είδη καρκίνου) καθώς και άλλα προβλήματα υγείας. Τα κράτη έλαβαν μέτρα για το κάπνισμα και ανάλογα με τη χώρα τα μέτρα για τη συνήθεια του καπνίσματος μπορεί να περιλαμβάνουν απαγόρευση της διαφήμισης των προϊόντων καπνού, απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους, προκειμένου να αποφευχθεί το παθητικό κάπνισμα, υποχρεωτική σήμανση στα προϊόντα καπνού και άλλα.

Γιατί καπνίζουν οι νέοι

Σύμφωνα με έρευνα οι ακόλουθοι παράγοντες καθορίζουν την αιτία που οι νέοι αρχίζουν το κάπνισμα :

• Συνήθεια γονέων
  

  Το κάπνισμα ως τρόπος ζωής

• Φίλοι, μεγαλύτερα αδέλφια, κοινωνικό περιβάλλον
• Διαφήμιση και εμπορική σύνδεση με την εικόνα του
• Διαφήμιση και εμπορική σύνδεση με τον αθλητισμό
• Σχέσεις / οικογενειακή δομή
• Επίπεδο εκπαίδευσης
• Κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο
• Διαχείριση άγχους και καταπίεσης
• Αποδοχή

Οι έφηβοι συχνά αγνοούν τη δυνατότητα εθισμού στον καπνό
– 61% των νέων θεωρούν ότι δεν πειράζει να δοκιμάσουν το τσιγάρο εφόσον το κόψουν πριν γίνει συνήθεια
– 26% θεωρούν ότι οι κανονικοί καπνιστές μπορούν να το κόψουν οποτεδήποτε το θελήσουν

Κάπνισμα και μαθητές

Σύμφωνα με έρευνα του 1998, οι μισοί και πλέον μαθητές (57%) έχουν καπνίσει τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους, οι περισσότεροι περιστασιακά (32,7%). Συστηματικά δηλώνουν ότι καπνίζουν το 20,8% των μαθητών. Τα κορίτσια υπερτερούν των αγοριών στο περιστασιακό κάπνισμα (34,7% και 30,5% αντίστοιχα), ενώ περισσότερα αγόρια (21,9%) από κορίτσια (19,7%) δηλώνουν συστηματικοί καπνιστές, χωρίς όμως μεγάλη διαφορά μεταξύ τους.

ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Οι μεγαλύτεροι μαθητές (17-18 ετών) καπνίζουν συστηματικά σε ποσοστό πενταπλάσιο από τους μικρότερους (13-14 ετών).
Τα δύο μεγαλύτερα αστικά κέντρα, η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη, εμφανίζουν αυξημένα ποσοστά συστηματικού καπνίσματος (24,6% και 23,6% αντίστοιχα) σε σύγκριση με τις υπόλοιπες αστικές περιοχές (19,9%0 και τις ημιαστικές / αγροτικές 13,9%).

Συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια, ενώ παρατηρήθηκε σημαντική μείωση του συστηματικού καπνίσματος στους μαθητές ανάμεσα στο 1984 και το 1993, από 22% σε 14,6%, η καθοδική αυτή πορεία δυστυχώς αντιστράφηκε το 1998 και ο αριθμός των συστηματικών καπνιστών στους μαθητές επιστρέφει κοντά στα υψηλά (20,8%) επίπεδα για άτομα αυτής της ηλικίας, όπως είχε παρατηρηθεί και το 1984.

Όλα αυτά ενισχύουν την ανάγκη να έχουν οι νέοι πραγματική αποδεκτή ενημέρωση σχετικά με την εξάρτηση από τη νικοτίνη και τα αποτελέσματα του καπνίσματος.

Παράγοντες που προδιαθέτουν τους νέους για κάπνισμα

Ισχύουν μία σειρά από σύνθετους και ενδογενείς παράγοντες που προδιαθέτουν τους νέους να καπνίσουν και αυτοί ποικίλουν σχεδόν ανά άτομο και λαό. Πολυετής έρευνες καθορίζουν ορισμένους παράγοντες που είναι κοινοί στο ρόλο που παίζουν στη μύση των νέων στο κάπνισμα. Αυτοί περιλαμβάνουν υψηλά επίπεδα κοινωνικής αποδοχής για τα προϊόντα καπνού, έκθεση και αδυναμία αντίδρασης απέναντι στη διαφήμιση, διαθεσιμότητα και εύκολη πρόσβαση, ρόλος προτύπου από τους γονείς και άλλους ενήλικες και κοινωνική πίεση της ομάδας.

Λόγοι για τους οποίους καπνίζουν οι έφηβοι

• Πολύ συχνά το κάπνισμα αρχίζει τυχαία. Χωρίς να το πολυσκεφτούν οι έφηβοι ακολουθούν το ρεύμα.
  
• Για αρκετούς το κάπνισμα σημαίνει να έχουν κάτι να κάνουν.
• Μερικοί έφηβοι ζητούν την απόλαυση από το κάπνισμα και προσπαθούν να ηρεμήσουν τα νεύρα τους με αυτό τον τρόπο.
• Μερικοί θεωρούν ότι το κάπνισμα τους ενεργοποιεί και τους βοηθά στη συγκέντρωση.
  

  ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΤΕ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ

• Αρκετοί έφηβοι θεωρούν ότι με το κάπνισμα μεγάλωσαν.
• Για μερικούς, το κάπνισμα αποτελεί ένα μέσον για να εισχωρήσουν και να ανήκουν στους σωστούς κύκλους / ομάδες.
• Ορισμένοι πιστεύουν ότι το κάπνισμα τους δίνει κάποιο στυλ. Ιδιαίτερα οι νεαροί θεωρούν ότι οι κοπέλες το βρίσκουν ελκυστικό και μπορεί να συνδεθεί με ένα γενικό τρόπο ζωής.
• Άλλοι θεωρούν ότι τους προσδίδει αυτοπεποίθηση και καπνίζοντας την προβάλλουν.
• Άλλοι πάλι δοκιμάζουν τον καπνό από περιέργεια.
• Μερικοί έφηβοι καπνίζουν από αντίδραση στους κανονισμούς.
• Άλλοι επηρεάζονται από τη διαφήμιση.
• Επίσης, οι νέοι μπορεί να εθιστούν στη νικοτίνη, η οποία είναι συστατικό του καπνού. Ο εθισμός αυτός, κάνει δύσκολη τη διακοπή του καπνίσματος, ακόμη και αν το θέλετε.
• Το κάπνισμα έχει γίνει συνήθεια για αρκετούς νέους. Μερικοί συνηθίζουν να καπνίζουν στα διαλείμματα και σε άλλους αρέσει να καπνίζουν μετά το γεύμα. Όταν μία συνήθεια εδραιωθεί είναι δύσκολο να την κόψει κανείς.

Διάφοροι τύποι καπνιστών

• Γνώστες – γνωρίζουν σχετικά με το κάπνισμα αλλά δεν έχουν αποφασίσει αν θα το αρχίσουν ή όχι
• Πειραματιζόμενοι – καπνίζουν σποραδικά, πιθανώς μόνο στα πάρτυ, συχνά περνούν πολλοί μήνες χωρίς να έχουν καπνίσει
• Τακτικοί – καπνίζουν τακτικά, π.χ. το σαββατοκύριακο ή τακτικά μέσα στην ημέρα
• Εθισμένοι – έχουν εθιστεί στη νικοτίνη και υποφέρουν από στερητικά συμπτώματα όταν δεν μπορούν να καπνίσουν

Τρόποι αντιμετώπισης….

Η απαγόρευση του καπνίσματος δεν πρέπει να επιβληθεί δια νόμου. Η νομοθετική ρύθμιση δεν μπορεί να σώσει την ήδη επιβαρυμένη υγεία των ανθρώπων (περιβαλλοντική ρύπανση, σύγχρονος τρόπος ζωής στην πόλη, διατροφικές συνήθειες). Το να επιβάλλει το κράτος την απαγόρευση του καπνίσματος θυμίζει άλλες εποχές (πρώτη καπνοαπαγόρευση την εποχή του Χίτλερ).

Κόβουμε το τσιγάρο, κερδίζουμε τη ζωή

Γονείς, δάσκαλοι και γιατροί πρέπει συντονισμένα να δράσουν για να έχει αποτέλεσμα η αντικαπνιστική προσπάθεια. Ο δάσκαλος που απνίζει στο σχολείο και ο γιατρός που καπνίζει στο ιατρείο ακυρώνουν με τη στάση τους πολλές «ημερίδες» και «ομιλίες» κατά του καπνίσματος.
Τα παιδιά δεν ανησυχούν για τις απώτερες συνέπειες του καπνίσματος (καρκίνος κ.λπ.), τα ενδιαφέρουν περισσότερο οι άμεσες επιπτώσεις, όπως είναι τα κίτρινα δόντια, η μυρωδιά του τσιγάρου στα μαλλιά, η δύσοσμη αναπνοή, η εύκολη κόπωση.

Οι γονείς…

Οι γονείς πρέπει με ηρεμία να ενημερώσουν τα παιδιά τους για τις συνέπειες του καπνίσματος, δίνοντας έμφαση στα άμεσα αποτελέσματα, να στρέψουν το ενδιαφέρον τους σε αθλητικές δραστηριότητες και την υγιεινή διατροφή, αλλά πάνω από όλα να διατηρήσουν στενή επαφή μαζί τους.
Στα σχολεία η «αγωγή υγείας» πρέπει να λειτουργήσει ουσιαστικά και όχι τυπικά. Είναι γνωστό ότι χώροι του σχολείου χρησιμοποιούνται για κάπνισμα από μαθητές.
Να ζητηθεί η ενεργητική συμμετοχή δασκάλων και καθηγητών στην προσπάθεια κατά του καπνίσματος των μαθητών, γιατί ο ρόλος τους στη διαμόρφωση απόψεων και συμπεριφορών των παιδιών είναι καταλυτικός.

Οι γιατροί….

Οι γιατροί πρέπει να συμβάλουμε πιο ενεργά στην ενημέρωση κυρίως των εφήβων και να τους αποτρέψουμε από την έναρξη μιας επιζήμιας συνήθειας που θα έχει επιπτώσεις σε όλη τους τη ζωή. Μαζί με τη λήψη του ιστορικού και εξετάζοντας έναν έφηβο, ας αδράξουμε την ευκαιρία να τονίσουμε τις αρνητικές συνέπειες του καπνίσματος.
Η συντονισμένη δράση προϋποθέτει οργάνωση που πολλές φορές λείπει από την κοινωνία μας και αδρανοποιεί τα μέλη της. Ας μη σταθεί αυτό εμπόδιο στην ατομική προσπάθεια του καθένα μας προσωπικά. Εύκολα βρίσκουμε σήμερα την πληροφορία για τις «βλαβερές συνέπειες του καπνού» και σίγουρα υπάρχει παιδί-έφηβος στο περιβάλλον μας…

Ποτέ δεν είναι αργά να σταματήσετε το κάπνισμα

Το κάπνισμα στις μέρες μας αποτελεί τρόπο ζωής! Όσον αφορά το κάπνισμα στο σχολείο, είναι ένα αρκετά συνηθισμένο φαινόμενο. Πολλά παιδιά από μικρή ηλικία εθίζονται στο τσιγάρο για διάφορους λόγους. Ένας λόγος που ξεκινούν το κάπνισμα από μικρή ηλικία είναι διάφορα οικογενειακά προβλήματα, άλλος μπορεί να είναι το γεγονός ότι δοκίμασαν από ένα φίλο και το συνέχισαν αγνοώντας τις συνέπειες που προκαλεί. Ένας ακόμη λόγος, είναι πως μερικοί θεωρούν το κάπνισμα στοιχείο ανωτερότητας, απορρίπτοντας τη διαφορετική στάση των υπολοίπων.

πηγές :

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%AC%CF%80%CE%BD%CE%B9%CF

http://www.cancer-society.gr/teensmoke/neoi1.htm

http://petroucartoons.blogspot.gr/2010/10/blog-post_30.html

http://www.nonsmokersclub.com/forum/index.php?topic=7119.0

http://nosmokegr.blogspot.gr/2010/07/blog-post_29.html

http://syllogosneasgenias.blogspot.gr/2012/02/blog-post.html

http://lyk-antim.dod.sch.gr/articles/kapnisma_sxoleio.html

Επιμέλεια Άρθρου:

Ντορίνα Νόνα

Το ιδίωμα της Ζακύνθου

Όπως κάθε τόπος έτσι και η Ζάκυνθος έχει ένα τοπικό ιδίωμα. Το ιδίωμα αυτό είναι πολύ ιδιαίτερο και αναπόσπαστο στοιχείο του πολιτισμού και της ζωής των κατοίκων. Το νησί ήταν υπό Ενετική κυριαρχία για αρκετά χρόνια και αυτό είναι εμφανές σε όλες τις εκφάνσεις του πολιτισμού το νησί. Την περίοδο της Ενετοκρατίας επίσημη γλώσσα ήταν η Ιταλική γι’ αυτό και υπάρχουν κατάλοιπα της ιταλικής γλώσσας  ακόμα και σήμερα.  Εκτός από την Ενετική κατοχή η Ζάκυνθος γνώρισε και την Αγγλική για πάνω από μισό αιώνα αυτό όμως δεν δείχνει να επηρέασε καθόλου τον τρόπο ζωής των κατοίκων και τη γλώσσα αφού δεν υπάρχουν καθόλου αγγλικά στοιχεία. Ακολουθεί ένα μικρό δείγμα ιταλικών λέξεων που έχουν ενταχθεί στο λεξιλόγιο των κατοίκων της Ζακύνθου (και όχι μόνο καθώς θα διαπιστώσετε ότι πολλές από αυτές χρησιμοποιούνται σ΄όλη την Ελλάδα).

basta=αρκετά

barberis=κουρέας

cabanario=κωδωνοστάσιο

camera=δωμάτιο cassela=κιβώτιο

dritto=δίκαιο

flaski=μπουκάλι

furia=μανία

malazza=υγρός καιρός

parola=λόγος, λέξη

premura=βιασύνη

sussuro=θόρυβος

vendetta=εκδίκηση

Άλλα χαρακτηριστικά του ιδιώματος της Ζακύνθου είναι:

η διαφορά στον τονισμό σε ορισμένες λέξεις όπως φωτία αντί για φωτιά , μακρία αντί για μακριά κ.α.

η συλλαβική αύξηση στου ιστορικούς χρόνους π.χ. επήγαμε, εκαθίζετε

πιο ανοιχτές οι συλλαβές στο τέλος της λέξης έτσι η γενική πληθυντικού έχει την κατάληξη -ονε π.χ. των ανθρωπώνε, των νέονε

η τροπή των άρθρων από του, της σε τσου, στη

διατήρηση   του αρχαίου ου αντί για υ π.χ. τρούπα αντί για τρύπα

εναλλαγή φωνηέντων όπως του ε σε ιο π.χ. γιομίζω αντί για γεμίζω

αντιμετάθεση συμφώνων π.χ. αδρεφός αντί για αδερφός

Κλείνοντας, θα ήθελα να αναφέρω και κάποιες “ιδιόρρυθμες”  λέξεις του Ζακυνθινού ιδιώματος που συναντάμε αρκετά συχνά στην καθημερινή ζωή  όπως  χαμοκέλα= άθλιο σπίτι, καλύβα, χαψιά=μπουκιά, ξεραϊλα=σιωπή, τράγος=αυτός που έχει μακριά γένια, θεόμουρλος=πολύ τρελός, λιοκόκια=ο πυρήνας, το πυρηνέλαιο, χαμοκέλα=άθλιο σπίτι, καλύβα.

Επιμέλεια κειμένου: Αγγελική Κακολύρη

Ζακυνθινές ομιλίες

Οι «Ομιλίες» (Θέατρο που ομιλιέται) είναι έμμετρα λαϊκά ποιήματα με θεατρική δομή. Θεωρούνται από τις γνησιότερες και πιο σύνθετες μορφές Λαϊκού Θεάτρου. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους είναι ότι όλους τους ρόλους, αντρικούς και γυναικείους, τους παίζουν άντρες. Το μέτρο τους είναι ιαμβικό και ο στίχος δεκαπεντασύλλαβος με ζευγαρωτή ομοιοκαταληξία.

Το ρεπερτόριο των «Ομιλιών» αποτελούν έργα με ερωτικό, συνήθως, αλλά και σατιρικό-  διασκεδαστικό περιεχόμενο. Πολλά θεατρικά έργα του ελληνικού και του διεθνούς κλασικού ρεπερτορίου έχουν διασκευαστεί από ζακυνθινούς λαϊκούς ποιητές στο ζακυνθινό ιδίωμα και έχουν παιχτεί σαν «Ομιλίες», όπως ο Ερωτόκριτος, η Ερωφίλη, Ρωμαίος και Ιουλιέτα, η Θυσία του Αβραάμ, ο Χάσης, οι Γιαννιώτες, ο Αγαπητικός της Βοσκοπούλας, Εσμέ η Τουρκοπούλα, η Ευγένα κ.ά.

Στην πόλη της Ζακύνθου «Ομιλίες» παίζονται από τα μέσα του 17ου αιώνα. Πρώτη καταγραφή «Ομιλίας» έχουμε το 1666 στη πλατεία της Ζακύνθου, με έργο σχετικό με τη ζωή και το θάνατο του Εβραίου ψευδομεσσία Σαμπαθάι Σέβι. Μετά από αυτήν την παράσταση οι Εβραίοι του νησιού αντέδρασαν. Στα χωριά αρχίζουν υπαίθριες παραστάσεις με «Ομιλίες» στα 1780 περίπου.

Στη Ζάκυνθο παρουσιάζονται παραστάσεις «Ομιλιών» κατά την περίοδο της Αποκριάς, από ερασιτέχνες ηθοποιούς, λαϊκούς θεατρίνους. Αρχίζουν την Τσικνοπέμπτη και τελειώνουν την Κυριακή της Τυρινής. Τις καθημερινές συνηθίζεται να αρχίζουν στις δύο το μεσημέρι, στις πλατείες της πόλης και κάτω από τα σπίτια των πλουσίων, ενώ τις Κυριακές από το πρωί. Κύριος σκοπός των παραστάσεων αυτών ,παλαότερα, ήταν το κέρδος σήμερα όμως είναι καθαρά ένα έθιμο. Τότε, δυο μασκαρεμένοι στο τέλος μάζευαν χρήματα από τους θεατές.Σήμερα , μετά το τέλος των ομιλιών μοιράζονται μαντολάτα και ακολουθεί γλέντι.

Μετά από έρευνες, έχουν διαμορφωθεί τρεις απόψεις για την προέλευση και τις επιδράσεις που δέχτηκαν οι «Ομιλίες». Θεωρείται ότι είναι απομιμήσεις του Βενετσιάνικου καρναβαλιού και της Ιταλικής Commedia dell’ Αrte ή προέρχονται από ρεπερτόριο του επίσημου θεάτρου της Αναγέννησης και του Μπαρόκ, που προσαρμόζεται στις λαϊκές προτιμήσεις. Εδώ αξίζει να αναφερθεί ότι τους ρόλους στην Commedia dell’ Αrte υποδύονταν επαγγελματίες ηθοποιοί, ενώ οι ηθοποιοί των «Ομιλιών» είναι ερασιτέχνες.

Επίσης θεωρούνται απομιμήσεις του Κρητικού Θεάτρου,διότι με τον ερχομό των Κρητών στη Ζάκυνθο και στα Επτάνησα, μετά την πτώση του Χάνδακα το 1669,έφεραν στη Ζάκυνθο δικά τους στοιχεία. Γι’ αυτό και οι ομιλίες παρουσιάζουν πολλές ομοιότητες με τα έργα της Κρητικής Λογοτεχνίας.

Οι «Ομιλίες» είναι ένα μεγάλο κομμάτι της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ζακύνθου. Από την εποχή που συνθέτονταν στα διάφορα λαϊκά μικρομάγαζα μέχρι σήμερα, έχουν περάσει αρκετοί αιώνες, μα η δίψα του Ζακυνθινού να δημιουργήσει και να παίξει σε τέτοιες παραστάσεις παραμένει αναλλοίωτη. Θετικό στοιχείο είναι το γεγονός ότι στο παλιό ήρθε να προστεθεί ένα νέο αίμα επωνύμων και ανωνύμων λαϊκών ποιητών των «Ομιλιών».

Κάθε χρόνο κατά τη διάρκεια των Αποκριών παίζονται πολλές ομιλίες σε όλα τα χωριά της Ζακύνθου,έτσι και φέτος θα απολαύσουμε αρκετές ομιλίες που θα σατιρίζουν γεγονότα τόσο της εποχής,όσο και ”αξίες” αναλλοίωτες στο χρόνο.

ΚΑΛΑΜΑΡΑ ΓΕΩΡΓΙΑ

Ζάκυνθος..ένας πλωτός παράδεισος

Βυζαντινό μουσείο

Βυζαντινό μουσείο: βρίσκεται στην πλατεία Σολομού.Ιδρύθηκε το 1960.Είναι ένα από τα παλαιότερα μουσεία της Ζακύνθου.Εκεί μπορεί ο επισκέπτης να δει πλήθος εικόνων από την Βυζαντινή εποχή.Ακόμα, υπάρχουν και φωτογραφίες της πόλης όπως ήταν πριν το καταστροφικό σεισμό του 1953.Το μουσείο είναι ανοιχτό καθημερινά εκτός Δευτέρας από 8:30 έως 15:00 και για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον ακόλουθο τηλεφωνικό αριθμό: 26950 42714

Επιμέλεια άρθρου:Αλεξένδρα Κακολύρη