Την Πέμπτη 21 Νοεμβρίου του 2024, στο Πολιτιστικό Κέντρο Φαρσάλων, η Β΄ Τάξη του 2ου ΓΕΛ Φαρσάλων διοργάνωσε υπό την καθοδήγηση της εκπαιδευτικού του σχολείου Ευθυμίου Πανωραίας, έναν ξεχωριστό εορτασμό για την Παγκόσμια Ημέρα Φιλοσοφίας. Την εκδήλωση τίμησε με την παρουσία του, ως επίσημος προσκεκλημένος του σχολείου, ο ιδρυτής και πρόεδρος της Ακαδημίας Φαρσάλων δρ Φίκας Ιωάννης. Επίσης, παρευρέθηκαν και κηδεμόνες των μαθητών/τριών του σχολείου.
Μέσα από αυτή τη δράση έγινε αντιληπτό πως η φιλοσοφία δεν αποτελεί κάτι θεωρητικό και δυσνόητο αλλά ένα μέσο το οποίο μπορεί να βοηθήσει στην κατεύθυνση μιας καλύτερης ζωής. Στόχος της εκδήλωσης δεν ήταν οι βαθιές φιλοσοφικές αναλύσεις, αλλά η ανάδειξη της φιλοσοφίας με έναν τρόπο προσιτό και συμμετοχικό για όλους τους συμμετέχοντες, ώστε να μπορέσουν να κατανοήσουν την αξία της και να τη συνδέσουν με τη ζωή τους.
Στην εικονική “τάξη φιλοσοφίας” που στήθηκε πάνω στη σκηνή του Πολιτιστικού Κέντρου Φαρσάλων και στην οποία συμμετείχαν όλα τα παιδιά της Β΄ Λυκείου, οι βασικές αρχές της φιλοσοφίας παρουσιάστηκαν σαν ένας διάλογος ανάμεσα στην εκπαιδευτικό και τους/τις μαθητές/τριες με θέμα “Ψευδαισθήσεις: Αναζητώντας την αλήθεια στη φιλοσοφία”.
Η αφόρμηση ήταν η Αλληγορία του Σπηλαίου του Πλάτωνα, ένα έργο που γράφτηκε περίπου 2.400 χρόνια πριν. Είναι εντυπωσιακή η διαχρονικότητα των ιδεών του Πλάτωνα, καθώς οι θεματικές που εξερευνά συνεχίζουν να είναι επίκαιρες μέχρι σήμερα.
Στο πλαίσιο της παρουσίασης, όλοι/ες οι μαθητές/τριες της Β΄ Λυκείου εργάστηκαν ομαδικά για να φτάσουν στο τελικό αποτέλεσμα. Κάθε τμήμα χωρίστηκε σε τέσσερις ομάδες, και ανέλαβε να ετοιμάσει μία παρουσίαση πάνω σε διαφορετική πτυχή του θέματος. Στο Β1 ανατέθηκε ο Ρενέ Ντεκάρτ (Cogito ergo sum: Σκέφτομαι, άρα υπάρχω), στο Β2 ο Νικ Μπόστρομ (Υπόθεση της Προσομοίωσης) και στο Β3 το Μάτριξ (ταινία επιστημονικής φαντασίας με φιλοσοφικό υπόβαθρο). Στη συνέχεια, οι παρουσιάσεις συνδυάστηκαν, ώστε να δημιουργηθεί μία ολοκληρωμένη σύνθεση ανά τμήμα.
Η ερώτηση “Η φιλοσοφία είναι επικίνδυνη ή απαραίτητη για την κοινωνική πρόοδο” έκλεισε συμμετοχικά και δημιουργικά αυτή τη φιλοσοφική διαδρομή. Μέσα από αυτή τη δράση συνεργασίας, δημιουργικότητας και συλλογικής προσπάθειας, μέσα από αυτό το ταξίδι σκέψης από τις σκιές της πλατωνικής σπηλιάς έως τη σύγχρονη υπερπραγματικότητα του Ζαν Μπωντριγιάρ, μικροί και μεγάλοι βίωσαν τη φιλοσοφία ως έναν ζωντανό, δημιουργικό τρόπο σκέψης, γεμάτο ερωτήματα, ανοιχτό σε νέες προοπτικές.
