2ο ΓΕ.Λ. ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ

 Ας είναι το ξεκίνημα του 2018 αφετηρία για νέες δημιουργίες.

Χρόνια πολλά! – Ευτυχισμένο το 2018.

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ

Το μπλε αστέρι στο γαλάζιο πέπλο

Σκίζει το απαλό της δέρμα

Σα μικρές, ακαθόριστες πινελιές

Προβάλλουν τα λευκά σύννεφα

Τα αιχμηρά βέλη αλαλάζουν με χαρά

Κάτω από το πύρινο στεφάνι

Βουτώντας με απαράμιλλη ορμή

Διαπερνούν την αλλόκοσμη θύρα

Βουνά ξεπηδούν απρόσμενα

Βράχια επιθετικά μας αντικρίζουν

Ένας άλλος διαφορετικός κόσμος

Εξωγήινα τοπία φαντάζουν στο μυαλό μας

Ο κόσμος αυτός  ξεδιπλώνεται  στα μάτια μας

Το βαθύ γκρι που κατακλύζει τις ψυχές μας

Δραπετεύει και ξεθυμαίνει σε ένα απαλό γαλήνιο γαλάζιο.

Και μακάρι να κράταγε για λίγο ακόμα αυτό το ταξίδι.

Οι μαθητές του Α3

Ηλίας Παναγιωτόπουλος, Μαρία Λιβανίου, Ειρήνη Κούκη, Αντωνία Ντζουροπάνου

Από το ταξίδι στη Σαντορίνη

ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ ΤΩΝ ΦΥΤΩΝ

“Πιστεύω ότι ένα φύλλο χλόης δεν είναι κάτι πιο μικρό

απ’των αστεριών το μεροδούλι,

Και το μυρμήγκι είναι όμοια τέλειο, και της άμμου

ένα σπειράκι και τ’αυγό μιανού σπουργίτι.

Κι ο βάτραχος αταίριαστο αριστούργημα,

……………………………………………………………..

Κι ο ποντικός ακόμα είν’ένα θάμα που φτάνει να κλονίσει

εκατομμύρια δύσπιστων”

Ο. Ουίτμαν “Το Τραγούδι του εαυτού μου” 

Θα ξαναγυρίσουμε

Όταν οι ελιές θα ντύνουν στο χρυσάφι τα γέρικα όνειρά τους

Όταν τα μελτέμια θα κινούν να χαϊδέψουν τις εφήμερες πεζολογίες του νησιού

Όταν δυο μάτια σκοπελίτικα θα φωτιστούν απ’ τη χαρά του γυρισμού

Τούτο το καλοκαίρι είτε το άλλο που θα ‘ρθει

Δεν έχει σημασία πότε

Κάποιο καλοκαίρι τέλος πάντων θα ξαναγυρίσουμε

Πιο δυνατοί πιο μεστωμένοι

Έχοντας συνοψίσει το νόημα της πρώτης προσπάθειας

Πειθαρχώντας στη νοσταλγία του Αιγαίου

ΚΛΕΙΤΟΣ ΚΥΡΟΥ

“Θα ξαναγυρίσουμε”

…

Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη

Κι ένα φόρεμα κόκκινο σαν το αίμα

Βαθιά μέσ’ στο χρυσάφι του καλοκαιριού

Και τ’ άρωμα των γυακίνθων – Μα που γύριζες

Κατεβαίνοντας  προς  τους  γιαλούς  τους  κόλπους  με τα

βότσαλα

Ήταν εκεί ένα κρύο αρμυρό θαλασσόχορτο

Μα πιο βαθιά ένα ανθρώπινο αίσθημα που μάτωνε

Κι άνοιγες μ’ έκπληξη τα χέρια σου λέγοντας τ’ όνομά του

Ανεβαίνοντας ανάλαφρα ως τη διαύγεια των βυθών

Όπου σελάγιζε ο δικός σου ο αστερίας.

Άκουσε, ο λόγος είναι των στερνών η φρόνηση

Κι ο  χρόνος γλύπτης των  ανθρώπων παράφορος

Κι ο ήλιος στέκεται από πάνω του θηρίο ελπίδας

Κι εσύ πιο κοντά του σφίγγεις έναν έρωτα

Έχοντας μια πικρή γεύση τρικυμίας στα χείλη.

                                                …

                 Οδυσσέας Ελύτης “Η Μαρίνα των Βράχων”

Οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν για να αγαπηθούν.

Τα πράγματα δημιουργήθηκαν για να χρησιμοποιηθούν.

Ο λόγος που ο κόσμος είναι μέσα σε ένα χάος,

είναι γιατί τα πράγματα έχουν αγαπηθεί και

οι άνθρωποι έχουν χρησιμοποιηθεί

Από τον καθηγητή Φυσικής Μιχάλη Ανδρεαδέλλη

Κανείς δεν ξέρει ακριβώς τι είναι,

τι του μέλλεται να είναι γι΄αυτόν

και αν την αξίζει τόση φασαρία,

η ζωή ποτέ φίλη δεν πιάνεται και με κανέναν,

έξω από την πόρτα της το Άγνωστο αμετακίνητο.

Είτε τη μισήσεις είτε την τιμήσεις  είτε τη φτύσεις

γλυκά, βίαια, προδοτικά μια μέρα των ημερών

στο δήμιό του θα σε παραδώσει…

Λένα Παπά “Σχισμένες Λέξεις”

Από τη μαθήτρια του  Β4 Σκόκου Ιωάννα

Λίγο ακόμα
θα ιδούμε τις αμυγδαλιές ν’ ανθίζουν
τα μάρμαρα να λάμπουν στον ήλιο
τη θάλασσα να κυματίζει
λίγο ακόμα,
να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα.

                       Γιώργος Σεφέρης

…ΕΝ ΟΙΔΑ ΟΤΙ ΟΥΔΕΝ ΟΙΔΑ…

Σωκράτης

απο το Β-ΑΠΕ2

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ

ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ…

                                     ΦΟΙΒΟΣ ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗΣ ΤΟΥ Β-ΑΠΕ1