Στης φυλακής τα σίδερα παρηγοριά ζητούμε, μα δεν ευρέθηκε κανείς τον πόνο μας να πούμε, «24 ώρες χωρίς φαϊ, χωρίς νερό, μόνο μυρίζοντας γιασεμί»…
Τα συνθήματα, τα σκίτσα, τα ονόματα και οι χρονολογίες στους τοίχους των υπογείων της οδού Κοραή 4, στο κέντρο της Αθήνας, περιγράφουν μια εποχή ανελευθερίας.
Εκεί στεγάστηκαν από το 1941 έως το 1944 τα κρατητήρια της ναζιστικής διοίκησης (Κομαντατούρ).
Εκεί φυλακίστηκαν και υπέστησαν βασανιστήρια πολλοί Έλληνες. Στους τοίχους των υπόγειων μπουντρουμιών οι κρατούμενοι άφησαν τα σημάδια της φρίκης που έζησαν, με αιχμηρά αντικείμενα, ενίοτε και με τα ίδια τους τα νύχια…
Στα δυο υπόγεια, που είχαν χρήση αντιαεροπορικού καταφυγίου, έξι μέτρα κάτω από τη γη, η Κομαντατούρ εγκαθιστά τα κρατητήριά της. Οι συμπαγείς σιδερένιες πόρτες και τα διπλά σιδερένια παράθυρα στους φωταγωγούς «κρύβουν» τις κραυγές των κρατουμένων. Τα καταφύγια επικοινωνούσαν με εσωτερικό κλιμακοστάσιο και τα οξυγονοκολλημένα πορτόφυλλά του προδίδουν την εσκεμμένη παρεμπόδιση της επικοινωνίας.
«Μαυροματάκης εξετελέσθη εν υπογείω» αναγράφεται σε τοίχο του πρώτου υπογείου, και δεν είναι το μόνο «αναμνηστικό» από τις εκτελέσεις και τους βασανισμούς. Ακιδογραφήματα (εγχαράξεις με ακίδα), παραστάσεις και σημειώσεις «γδέρνουν» τοίχους και πόρτες, κυρίως στο δεύτερο υπόγειο.
Κόκκοτου Καλλιόπη, Γ2
Χατζηανδρέου Ιάσονας, Γ4
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.