Δεν είναι η ώρα για φιλολογικές συζητήσεις και βαθυστόχαστες αναλύσεις. Είναι ώρα να τιμήσουμε όλες εκείνες τις ψυχές που χάθηκαν άδικα όλες εκείνες τις ψυχές που δεν τους ρώτησε κανένας αν θέλουν να χάσουν τη ζωή τους που απλά την έχασαν γιατί αγάπησαν γιατί ερωτεύτηκαν και έπειτα γιατί φοβήθηκαν να μιλήσουν για αυτό που τους συμβαίνει. Και αναρωτιόμαστε λοιπόν ποιος φταίει που οι δολοφόνοι κυκλοφορούν ανενόχλητοι εκεί έξω, ενώ οι δολοφονημένες βλέπουν τη ζωή από κει ψηλά, μήπως φταίει το κράτος η κοινωνία η παιδεία ή μήπως οικογένεια. Οι μαθητές του 2ου Γυμνασίου Ορχομενού προβληματίστηκαν με τις τελευταίες εξελίξεις που συμβαίνουν στη χώρα μας και αποφάσισαν με δική τους πρωτοβουλία να διαμαρτυρηθούν για όλες εκείνες τις ψυχές που χάθηκαν άδικα για όλες εκείνες τις ψυχές που έμειναν ανυπεράσπιστες. Έφτιαξαν πανό τραγούδησαν και την Τετάρτη 24 Απριλίου 2024, αφιέρωσαν την ημέρα στις γυναικοκτονίες που μαστίζουν τη χώρα μας αρκετό καιρό. Οι μαθητές μας στοχάστηκαν τόσο αίμα όμως δεν ξεπλένεται. Πες αν τολμάς, με σιγουριά, ότι η φίλη, η αδελφή, η μητέρα, η συνάδελφος δεν θα είναι η επόμενη. Πες, ότι πρόκειται για στατιστική, ενώ βλέπεις το φαινόμενο μέρα με τη μέρα καταπίνει γυναίκες και κλειδώνει σπίτια. Δεν θα γυρίσουν πίσω οι νεκρές. Στην τραγική παρέα τους κάθε μέρα, κάθε μήνα, κάθε χρόνο θα μαζεύονται κι άλλες. Δεν θα σωθούμε με ωραία κείμενα. Με πράξεις και αλήθεια. Ας αναλογιστούν οι γονείς, η πολιτεία , τα Μ.Μ.Ε και η εκκλησία μήπως κάτι δεν κάνουν σωστά και για αυτό βρίσκονται σε έξαρση οι γυναικοκτονίες.
“Τραγουδάμε δίχως Φόβο”, μια ελληνική απόδοση του “Canción sin Miedo” της Vivir Quintana από μαθήτριες του 2ου Γυμνασίου Ορχομενού. Το “Canción sin Miedo” της Vivir Quintana αποτελεί ένα τραγούδι-ύμνο κατά των γυναικοκτονιών στο Μεξικό και ευρύτερα στη λατινική Αμερική. Η συνθέτρια του, Vivir Quintana, σε μια συμβολική κίνηση, τραγούδησε και βιντεοσκόπησε το τραγούδι μαζί με μητέρες από την Οαχάκα του Μεξικού, των οποίων οι κόρες έπεσαν θύματα γυναικοκτονιών.
