Γιορτάσαμε και φέτος την εθνική μας παλιγγενεσία, την επέτειο του ξεσηκωμού των προγόνων μας για την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού. Όταν ξέσπασε η Επανάσταση του 1821, δεν υπήρχε ένα κοινό σύμβολο που να αντιπροσωπεύει τους Έλληνες. Κάθε τόπος, οικογένεια ή οπλαρχηγός είχε τη δική του σημαία, εμπνευσμένη από τις τοπικές παραδόσεις. Κοινή συνισταμένη σχεδόν όλων των συμβόλων όμως, που φτιαχνόντουσαν συνήθως από ένα ταπεινό κομμάτι ύφασμα, ήταν ο σταυρός. Μια ξεκάθαρη έκφραση της χριστιανικής πίστης αλλά και διαφοροποίησης από την οθωμανική ημισέληνο. Ως εμβλήματα χρησιμοποιήθηκαν επίσης η κουκουβάγια (ως σύμβολο σοφίας), ο αετός (ως σύμβολο ελευθερίας), ο αναγεννώμενος Φοίνικας, το φίδι, κλαδιά δάφνης και η άγκυρα (στους ναυτότοπους) αλλά και φράση όμως «Ελευθερία ή θάνατος», «Εν τούτω Νίκα», «Μεθ’ ημών ο Θεός», «Ιησούς Χριστός νικά», «Εκ της στάκτης μου αναγεννώμαι» και «Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος». Μαθητές και μαθήτριες του σχολείου μας αυτή την λαμπρή μέρα μνήμης, παρέλασαν φορώντας παραδοσιακές στολές κρατώντας ορισμένες από τις σημαίες του αγώνα.
