Ένταση, παλμός, πάθος, ζωντάνια, δημιουργικότητα, συνεργασία, φαντασία… και θεωρώ ότι αυτά που μέχρι τώρα έγραψα, κατά ένα μόνο μέρος αποδίδουν την ποιότητα και την ομορφιά των όσων είδαμε στη σχολική εκδήλωση για την επέτειο του Πολυτεχνείου που πραγματοποιήθηκε στο χώρο του 2ου Γυμνασίου Κω εφέτος. Οι αναφορές στα γεγονότα εκείνων των ημερών, η αναμόχλευση της μνήμης με πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό, οι έμμεσοι – συχνά και άμεσοι – υπαινιγμοί στο παρόν της χώρας μας, όλα μας έκαναν να θυμηθούμε (οι παλαιότεροι) και να προβληματιστούμε (οι νεότεροι).

Εκείνο όμως που πραγματικά εντυπωσίασε τους πάντες ήταν η μουσική επένδυση της γιορτής. Τα τραγούδια καθήλωσαν, μας έκαναν να κοιτάζουμε και κυρίως να ακούμε εκστασιασμένοι, κυριολεκτικά μαγεμένοι! Με ευρηματικότητα, με σύγχρονα ακούσματα, οικεία στο αυτί των σημερινών νέων, κατάφεραν οι εμπνευστές αυτής της μουσικής πανδαισίας να κρατήσουν, από την αρχή μέχρι το τέλος της εκδήλωσης, αμείωτο το ενδιαφέρον όλων, εκπαιδευτικών, γονέων (είχαν έρθει αρκετοί) και κυρίως των μαθητών. Έχω παρακολουθήσει μέχρι τώρα αρκετές σχολικές γιορτές· και δε θυμάμαι να έχω ξαναδεί τους μαθητές να έχουν ευχαριστηθεί τόσο πολύ! Συμμετείχαν, τραγουδούσαν, χειροκροτούσαν ρυθμικά, γελούσαν με ικανοποίηση! Το ‘βλεπες στα μάτια τους, στις αντιδράσεις τους πόσο το ευχαριστήθηκαν! Και – για να είμαστε ειλικρινείς – δεν είναι καθόλου εύκολο να κρατήσεις τους μαθητές ήσυχους για πολλή ώρα! Κι όμως έγινε! Κι αυτό είναι επιτυχία όλων όσων δούλεψαν, όλων όσων αφιέρωσαν από τον προσωπικό τους χρόνο!

Ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ λοιπόν σε όσους συμμετείχαν στην πραγματοποίηση αυτής της γιορτής, μαθητές και εκπαιδευτικούς, αλλά και σε όσους άλλους βοήθησαν για να βγει αυτό το αποτέλεσμα που όλοι απολαύσαμε! Οι προσπάθειές σας απέδωσαν. Μακάρι να βρείτε μιμητές!

(Κείμενο Ε.Π., Ανέβηκε από Γ.Ι)