Σύγχρονοι καλοί Σαμαρείτες Γ’ : Αλβέρτος Σβάϊτσερ

Από το μαθητή της Β΄ Γυμνασίου Γαλάνη Ηλία

    Ο Αλμπέρτο Σβάϊτσερ ήταν Αλσατός Θεολόγος, μουσικός, φιλόσοφος και γιατρός. Γεννήθηκε στις 14 Ιανουαρίου του 1875 στο Κάϊζερμπουργκ της Αλσατίας – Λωραίνης. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο Γκούνσμπαχ, όπου ο πατέρας του ήταν πάστορας σε μια Λουθηρανική Εκκλησία. Το ίδιο διάστημα διδάχθηκε από  τον ίδιο τον πατέρα του μουσική.

   Μαθήτευσε μέχρι το 1893 σε σχολεία στη Μυλούζ. Την ίδια χρονιά έλαβε το διεθνές απολυτήριο Μπακαλορεά. Κατόπιν πήγε στο Παρίσι για να μελετήσει φιλοσοφία και μουσική και κατόπιν μετέβη στο Στρασβούργο για να μελετήσει Θεολογία στο εκεί Πανεπιστήμιο.

   Σε  ηλικία  30 ετών ξεκίνησε  τις ιατρικές σπουδές του, ανταποκρινόμενος έτσι στο κάλεσμα  της Ένωσης Ευαγγελικών Αποστόλων από το Παρίσι που έψαχναν γιατρό για τη Γκαμπόν της Αφρικής.

   Όταν ήταν νέος απέκτησε μεγάλη φήμη δημοσιεύοντας ως Θεολόγος το βιβλίο «Η αναζήτηση του χαμένου Ιησού» (1906). Ο Σβάϊτσερ εδραίωσε περαιτέρω την αναγνώρισή του και ως ερμηνευτής της Καινής Διαθήκης και με άλλες Θεολογικές μελέτες όπως: «Η ψυχιατρική μελέτη του Ιησού» (1911), διατριβή για  το πτυχείο της ιατρικής, και «Μυστικισμός  του Αποστόλου Παύλου»

   Ο  Αλβέρτος Σβάϊτσερ ήταν και διάσημος οργανίστας για την εποχή του και έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τη μουσική του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ. Με το βιβλίο «Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ» (1908) υποστήριξε ένα νέο ύφος της μουσικής του Μπαχ, το οποίο επηρέασε σημαντικά τον τρόπο  που αντιμετωπίζεται σήμερα  η μουσική του μεγάλου συνθέτη. Επίσης ο Σβάϊτσερ έδωσε διάφορες μουσικές παραστάσεις, ώστε να συγκεντρωθούν χρήματα για ιατρικές προμήθειες στη Γκαμπόν.

   Πέθανε  στις 4 Σεπτεμβρίου του 1965. Έμεινε  στην ιστορία  για το μεγάλο ιατρικό και ιεραποστολικό  έργο που πρόσφερε  στους δοκιμαζόμενους κατοίκους  της Αφρικής, για  τους οποίους άλλαξε  τη ζωή του, αποφάσισε σε ηλικία 30 ετών  να σπουδάσει Ιατρική και να κατέβει  στην Αφρική για να σώσει ζωές.