“Καλή σχολική χρονιά σε όλους”

Από τη μαθήτρια  της Β ΄Γυμνασίου: Νιάτση Ελένη

Το καλοκαίρι πέρασε και μαζί του, η ξενοιασιά, η ξεκούραση και ο ελεύθερος χρόνος. Ελπίζω να σας δόθηκε η ευκαιρία να διβάσετε κάποιο καλό βιβλίο. Εγώ προτείνω για τα Σαββατοκύριακα που έρχονται ένα καταπληκτικό βιβλίο της Άλκη Ζέη, που λέγεται: “Η Κωσταντίνα και οι αράχνες της”.

Με  πολύ χαρά συνάντησα  ένα απόσπασμά του, στο βιβλίο των Κειμένων της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της  Β΄Γυμνασίου, της τάξης που φέτος φοιτώ. “Είναι για εμάς τους εφήβους. Ένα  εμφανώς παιδαγωγικό μυθιστόρημα, χωρίς το παραμικρό δείγμα διδακτισμού” (Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, “Ελευθεροτυπία”)

Η Κωσταντίνα, η ηρωίδα, μετακομίζει με τους γονείς της στη Γερμανία. Ήταν τόσο ευτυχισμένη με την καινούργια της ζωή, που ποτέ δεν της  πέρασε από τον νου πως μια μέρα θα καταστρέφονταν όλα. Οι γονείς της χωρίζουν τελεσίδικα και είναι  καλό  γι’ αυτήν να επιστρέψει στην Ελλάδα, στη γιαγιά  της, τη Φάρμουρ, όπως τη φωνάζει η Κατερίνα  στα  Σουηδικά. Μ  πως  γκρεμίοστηκαν όλα; Πως  να αντέξει τη γκρίνια της γιαγιάς της και τις ιστορίες που της διηγούνται ξανά και ξανά, εκείνη και οι τρεις Ασπασίες για την Αντίσταση και την Κατοχή; Εκείνη όμως, ποιός θα την καταλάβει; Ας είναι καλά ο Λουμίνης, ένα μεγαλύτερο αγόρι και το θαυματουργό γαλα΄ζιο χαπάκι που την κάνει να τα ξεχνάει όλα και να μην τη νοιάζει τίποτα, να βρίσκεται μια στα ουράνια και μια στο γκρεμό, στο δικό της σύμπαν όπου κυριαρχεί το ψέμα, παγιδευμένη στις αράχνες της να παλεύει με χέρια και με  πόδια να ξεμπλεχτεί και να μην μπορεί. Ή μήπως μπορεί;