ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ ΠΟΛΛΑ ΜΑΜΑΔΕΣ ΜΑΣ, ΗΡΩΙΔΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΑΣ!!!
Όπου κι αν είναι, όσα λάθη κι αν κάνει, όσες φορές και αν διαφωνήσαμε, πάντα θα είναι το πρόσωπο που δεν περιγράφεται με καμιά άλλη λέξη στον κόσμο όλο!
Να σας χαιρόμαστε, μανούλες μας.
Α’ και Β’ τάξεις:
“Η Μάνα”, Γεώργιος Μαρτινέλλης
«Μάνα» κράζει το παιδάκι,
«Μάνα» ο νιος και «Μάνα» ο γέρος,
«Μάνα» ακούς σε κάθε μέρος,
α! τι όνομα γλυκό.
Τη χαρά σου και τη λύπη,
με τη μάνα τη μοιράζεις,
ποθητά την αγκαλιάζεις,
δεν της κρύβεις μυστικό.
Εις τον κόσμον άλλο πλάσμα,
δεν θα βρεις να σε μαντεύει,
σαν τη μάνα που λατρεύει,
σαν τη μάνα που πονεί.
Την υγειά της, τη ζωή της,
όλα η μάνα τ’ αψηφάει,
για το τέκνο π’ αγαπάει,
για το τέκνο που φιλεί.
Όπου τρέχεις, πάντα η μάνα,
με το νου σε συντροφεύει,
σε προσμένει, σε γυρεύει,
μ’ ανυπόμονη καρδιά.
Κι αν σκληρός εσύ φαρμάκια,
την ποτίζεις την καημένη,
πάντα η μάνα σ’ απανταίνει,
με τα ολόθερμα φιλιά.
Δυστυχής όποιος τη χάνει,
ο καημός είναι μεγάλος.
Σαν τη μάνα δεν είν’ άλλος,
εις τον κόσμο θησαυρός.
Κι’ όποιος μάνα πια δεν έχει,
«Μάνα» κράζει στ’ όνειρό του.
Πάντα «Μάνα» στον καημό του,
είν’ ο μόνος στεναγμός!
Γ’ και Δ’ τάξεις:
¨εγώ θα σ’αγαπώ και μη σε νοιάζει…”
